یک پیروزی با شکوه

"روز دوشنبه، 10 آوريل، ژاک شيراک، رييس جمهوری، پس از ملاقات و مذاکره با دومينيک دو ويلپن، نخست وزير، نيکولاس سارکوزی، وزير کشور و تعدادی از نمايندگان پارلمان که در گفتگو با اتحاديه های کارگری شرکت داشته اند، ضمن اعلام خبر لغو "قانون اولين استخدام" گفت که قانون جديدی برای مقابله با مشکل بيکاری جوانان پيشنهاد خواهد شد."

اعتراضات پیاپی کارگران و دانشجویان در فرانسه بالاخره نخست وزیر راست گرای فرانسه را وادار به عقب نشینی کرد. این حرکت " غول خفته طبقه کارگر" نشان داد که هر گاه طبقه کارگر اراده کند می تواند اقشار مختلف جامعه را بدنبال خود بکشد. اعتراضات اخیر فرانسه و عقب نشینی دولتمردان فرانسه نشان داد که قدرت انقلابی کارگران می تواند جامعه را به سمت منافع واقعی خود بچرخاند. اما این عقب نشینی دولت نمی تواند پایان این جنگ باشد! شکاف عمیق طبقاتی که در جامعه فرانسه بوجود آمده است و سنت اعتراضات خیابانی در فرانسه که هر چند گاهی خیابانهای فرانسه را در کنترل خود در می آورد، قابل انتظار است که در آینده این کشور را بسوی یک سری اعتراضات رادیکال پیش خواهد برد.

انتظار می رود تمهيدات جديدی جايگزين اين قانون شود. اما، آیا این موضوع خواهد توانست که اعتراضات اخیر فرانسه را خاموش کند و یا با یک سازش از بالا یک بار دیگر معترضان را در فرانسه برای یک مدت دیگر به خانه بفرستند؟

بعد از تحمیل این عقب نشینی به دولت، طبقه کارگر فرانسه در مقابل چه باید کرد آتی قرار می گیرد.

این سوالی است که باید مردم معترض با فرخوان مجمع عمومی های خود جواب دهند. زیرا جواب این رادیکالیسمی که در اعتراضات اخیر فرانسه بود را دیگر نه احزاب شبه چپ فرانسه می توانند بدهند نه اتحادیه های کارگری فعلی. اما معترضان گامهای را به جلو برداشته اند و با تشکیل " شورای سراسری مبارزه" در صدد متشکل کردن خود و خارج شدن از چهار چوب اتحادیه های رفرمیستی هستند که تا کنونی موفقیتهای داشته اند. امید است این مبارزات و این رادیکالیسم اجازه ندهد که مبارزات طبقه کارگر و دانشجویان پیشرو، قربانی مبارزات انتخاباتی جناحهای چپ در انتخابات آینده شود. تشکیل "شورای سراسری مبارزه" و دور زدن اتحادیه های کارگری فعلی می تواند رمز عبور این اعتراضات به یک تحول اساسی باشد. بی تردید این پیروزی مسیر پیشرویهای آتی طبقه کارگر فرانسه و اروپا را در حد معینی هموار ساخت.

عباس رضائی