روز شمار
انقلاب
اوکساکا(1)
از مه
تا اوت 2006
مقدمه:
در
سال 1870، هنگامیکه
انقلابِ
کارگریِ پاریس
حکومتِ دفاع ِ
ملی ِ "تی یر"
را به ورسای
فراری داد،
انترناسیونالِ
منسجم و
مستحکمی وجود
داشت که
گزارشات
روزمره یِ خود
را به مرکز
مخابره می
نمود. شاخه یِ
کمون این تشکیلات،
خود در دقایق
انقلاب و جهت
دادن به آن دخیل
بود و رفقایِ
انترناسیونال
در لندن به
تحلیل داده ها
پرداخته و
رهنمود هایِ
خود را به
فعالین
"کمون"
مخابره می
نمودند.
البته چنین تشکیلات
و دفتر دستکی
نتوانست از
شکست پرولتاریا
جلوگیری کند،
اما، توانست
به رهبرانِ
انترناسیونال
کمک نموده تا
ساختار ِ
دمکراتیکِ یک
جمهوریِ
پرولتری را
مشخص ساخته و
همچنین
اشتباهاتِ
خود و طبقه یِ
کارگر پاریس
را جمعبندی
کنند.
نتیجه
یِ عملی چنین
اقدامی در
انقلابِ روسیه
در سال 1917 به بار
نشست. برنامه یِ
پرولتاریایِ
روسیه در
انقلابِ سال 1905
واضح نبود.
تنها پس از
ظاهر شدنِ
شوراها،
انقلابیون
مارکسیست
توجه شان بدان
جلب شد. البته
این تنها
کمبود حزب سوسیال
دمکراسی روسیه
در آن زمان
نبود، لیکن از
نظر ِ آلترناتیو
حکومتی ِ پیشنهادیِ
این حزب نقش
بسیار مهمی را
بازی کرد. به
جرأت می توان
گفت که تحریم
حکومتِ موقت
فوریه و شعار
تعیین کننده یِ
"قدرت به دست
شوراها" نتیجه
یِ مشاهدات و
تجربه یِ عینی
ِ نقش شوراها
در انقلابِ 1905
بود.
ما
نیز بارها
تئوری هایِ
"کمون پاریس"
و "شوراهایِ
روسیه" را
مطالعه کردیم.
حتی شاید
جمعبندی هایِ
" شارل بتلهایم"
را خوانده باشیم.
اما، حداقل
برای من
ساختار حکومتی
"جمهوری
دمکراتیک"
انتزاعی بیش
نبود تا زمانیکه
با ساختار
"مجلس خلق
مردم
اوکساکا"- در
نوامبر
امسال(2006) آشنا
شده و به صورت
روزمره آن را
دنبال
نمودم. تنها
با همراهی ِ این
خلق مبارز بود
که توانستم به
درکِ عینی ِ "
جمهوری
دمکراتیک"
نائل آیم و به
امکانِ عملی
بودن چنین طرحی
معتقد گردم.
در عملکرد
"مجلس خلق..."
به امکانات و
کاستی آن واقف
گردم و در
مباحث ایشان
با جزئیات
موضوعات و
مسائل آن آشنا
شوم.
اما
تمامی ِ این
برداشت ها شخصی
و انفرادی
است. تضمینی
برایِ صحت حتا
نسبی ِ این
برداشت ها
وجود ندارد.
اگر انترناسیونال
اول و حزبِ
بلشویک
توانستند
حداقل الگویی
برایِ آیندگان
از خود باقی
گذارند به علت
همکاری و
همفکریِ جمعی
و سازمان یافته
یِ ایشان بود.
پس تصمیم
گرفتم که به غیر
از اعلام
نظرگاه فردیِ
خویش، نوشته
هایی که مبنایِ
تحلیل من قرار
گرفته است را
منتشر سازم تا
رفقایِ دیگری
که باندازه یِ
من برایِ این
واقعهِ ارزش
قائل اند
بتوانند از آن
تحلیلی مستقل
ارائه داده تا
بتوانیم بحثی
علمی در زمینه
یِ "ساختار
جمهوری
دمکراتیک" را
پیش ببریم.
موفق
باشید!
بینا
داراب زند
17/10/1385
روزشمار
انقلاب
اوکساکا
آغاز
اعتراضات:
15
مه 2006- حدود 70000
آموزگار
اوکساکایی
تظاهرات
سالانه خود را
در آارمش کامل
برگزار کردند.
و به همان
آرامی نیز
متفرق شدند. در
قطعنامه ی
تظاهرات
آنروز 17
خواسته مطرح
شدو از جمله
بودجه ی بیشتر
برای مدارس،
کتابهای درسی
و یونیفرم
دانش آموزان و
البته دستمزد
بیشتر. اما
فرماندار
تمامی خواسته
ها را رد کرد.
22
مه 2006- آغاز
اعتصابِ
اتحادیه یِ
آموزگاران
اوکساکا به ریاست
انریکو
رواِدا پچه
کو، و تصرفِ
مرکز
شهر-زاکالو-توسط
ایشان و قطع
رفت و آمد به
آن منطقه که
مرکز تجارت و
ساختمان هایِ
دولتی است.
وسعتِ اعتراض
56 خیابان است
که آموزگاران
همراه با
خانواده شان در
آنجا چادر زده
و شب و روز خود
را به سر می
برند.
لازم
به تذکر است
که این اقدام
هر ساله تکرار
می شود و این
بار 26 ام
است. معمولاً
چند هفته میمانند
و سپس به
توافقی رسیده
و به کلاس ها
باز می گردند.
2
ژوئن 2006- اعتصابیون
اعلام
تظاهرات کرده
که بقول
خودشان 100000 نفر در
آن شرکت کرده
اند. مقامات ایالتی
تعداد شرکت
کنندگان را 80000
اعلام کرده
است. در این تظاهرات
که با عنوان
مگا مارچ –
راهپیمایی عظیم-
خوانده می شود
همراه با
آموزگاران،
خانواده هایِ
دانش آموزان و
خود دانش
آموزان نیز
شرکت کرده
اند.
6
ژوئن 2006- بیش از 800
جامعه یِ قومی
اعلامیه ی
مشترکی به
بزرگی 4/1 صفحه
در روزنامه ی
لاس نوتیسیا
در اعتراض به قتل
های سیاسی و و
استبدادحاکم
بر جامعه و
رسانه ها و
برای آزادی
زندانیان سیاسی
منتشر کرده
اند.
7
ژوئن 2006-
فرماندار ایالتی
حاضر به گفتگو
با اتحادیه
نبوده و از رئیس
جمهور فاکس
تقاضایِ
ارسال نیروهایِ
مسلح فدرال را
کرده است.
همچنین برای
شکستن
مقاومتِ
آموزگاران و
صف اتحادیه از
نیروهایِ حزبی
PRIخود
نیز استفاده
کرده است. یکی
از آموزگاران
در گفتگو با
نانسی دیویز،
خبرنگار
مستقل، اعلام
داشته که دیده
بان هایِ
اتحادیه اثری
از نیروهایِ
مذکور در جایی
ندیده اند و
معتقدند که این
فقط یک شایعه
برای تهدیدِ
آموزگاران است.
همچنین ذکر
کرده است که
به هر حال ایشان
به اعتراض خود
ادامه خواهند
داد. آنچه مسلم
است، دعوت از
نیروهایِ
مسلح فدرال
نشاندهنده ی
عدم توانایی
حکومت ایالتی
در اداره یِ
امور اوکساکا
است.
اعتراضاتِ
آموزگاران
برای دریافت
بودجه ی بیشتر
جهت بهینه سازی
وضع آموزش و
پرورش در آن ایالت
در 27 سال گذشته
هر سال بوقوع
پیوسته است،
اما راه به جایی
نبرده. امسال
به نظر می رسد
که حدت و
وسعتِ آن با
سال هایِ
گذشته متفاوت
است. اتحادیه،
اولیسس رویز
را فاسد و
قاتل معرفی
کرده و از او
خواسته است که
استعفا بدهد.
اتحادیه
برای امروز
اعلام
تظاهرات دیگری
کرده است که
احتمال شرکت
تعداد بیشتری
از مردم در آن
می رود.
سازمان هایِ دیگری
از قبیل
سازمان حقوق
بشر برای بومیان
نیز از اعتراض
معلمان حمایت
کرده و قرار
است در
تظاهرات
امروز شرکت
کنند. همچنین
حزب انقلاب
دمکراتیک، کمیته
ی دفاع
شهروندان و
سازمان بومیان
آتنکو نیز که
تا دیروز حتی
با یکدیگر
مذاکره هم نمی
کردند از این
مبارزه و
تظاهرات حمایت
کرده و در یک
صف قرار گرفته
اند.
این
اعتراضات از
خواسته های
صنفی بسیار
فراتر رفته و
خواهان تغییر
کلی و بنیادین
در حکومت ایالتی
شده است.
خواسته هایی
از قبیل
مبارزه با
فساد حکومتی و
حفظ محیط زیست
و توزیع
عادلانه ی
بودجه ایالتی
و ... حاکی از
خواسته های یک
جنبش اجتماعی
است که سالها
مورد فشار
قرار داشته
است. البته
نزدیکی تاریخ
انتخابات ریاست
جمهوری نیز در
حاد کردن شرایط
بی تاثیر
نبوده است.
7
ژوئن 2006- در تظاهرات
امروز بیش از
100000نفر شرکت
داشتند. همچنین
سازمانهای بیشتری
از بومیان و
فعالان حقوق
بشری و سازمان
های سیاسی
دمکراتیک و ضد
سیاست های نو
لیبرالی به صف
معترضین پیوسته
اند. در پایان
تظاهرات
دادگاهی علیه
اولیسس رویز
برگزار گردید
که مدعی هایِ
او با ارائه
مدارک فساد و
دزدی و قتل در
شهرهای کوچک
از مردم حاضر
خواهان قضاوت
شدند که کلیه ی
شرکت کنندگان
رأی به محکومیت
وی دادند. ویژگی
دیگر این
تظاهرات شرکت
اتحادیه های
کارگری بود.
11
ژوئن 2006-
آموزگاران
برای وارد
آوردن فشار بیشتر
بر اولیسس رویز
ساختمان های
دولتی را به
تصرف خود در
آورده اند. از
جمله این
ساختمان ها
دادستانی ایالتی،
اداره آموزش
عمومی، دفاتر
معاونت
فرمانداری،
دفتر مدی کل
امور مالی و
بسیاری از
دفاتر پروژه
های عمرانی را
که مردم مدعی
اند که کانال
دزدی حکومتیان
بوده و هیچ
منفعتی برای
مردم ندارند ،
و بسیاری از
مراکز دیگر
اداری بوده
اند.
توده
ای شدن
اعتراضات و
تشکیل "مجلس
خلق مردم
اوکساکا"
14
ژوئن 2006- صبح
امروز ساعت 3 نیروهایِ
ایالتی با 3000 پلیس
با کلیه ی تجهیزات
ضد شورشی به
چادرهای
آموزگاران در
منطقه ی مرکزی
شهر حمله ور
شدند. گفته می
شود که این نیروها
با حمایت هلی
کوپترهایِ پلیس
فدرال و شلیک
بمب های اشک
آور از هوا به
مناطق تصرف
شده این حملات
را آغاز
کردند. حکومت
مرکزی این
ادعا را تکذیب
می کند.
گزارشات
حاکیست که در
این درگیری که
نزدیک به 10
ساعت ادامه
داشته دو زن و یک
کودک کشته
شده، و تعداد
زیادی زخمی
گشته اند که 20
نفر از ایشان
به بیمارستان
انتقال یافته
اند. همچنین 4
تن نیز
بازداشت گشته
اند که 3 نفر از
ایشان
گردانندگان
رادیویی بوده
اند که برای
اطلاع رسانی
توسط
آموزگاران
راه اندازی
شده و از میدان
زوکالو
برنامه پخش می
کرده است.
حدود
ساعت 10 صبح مرکز
شهر دوباره به
دست
آموزگاران
افتاده و نیروهایِ
پلیس مجبور به
عقب نشینی
گشته اند.
آموزگاران
برای جلوگیری
از وقوع
دوباره ی چنین
اقدامی سنگری
به وسعتِ 30 خیابان
با استفاده از
اتوبوس هایِ
صدمه دیده و
سطل های فلزی
آشغال برپا
کرده اند و ایستگاه
رادیویی خود
را به رادیوی
کالج منقل
ساخته اند.
همچنین
4 تن از نیروهای
پلیس به دست
معترضین
افتاده اند و
در بازداشت ایشان
به سر می برند.
همچنین
گزارش شده است
که آموزگاران
برای دفاع از
خود به چوب
مسلح شده اند.
15
ژوئن 2006-
تظاهرات چند
ده هزار نفره
ای بر علیه
سرکوب خشونت بار
پلیس ایالتی
از آموزگاران
معترض شکل
گرفت که در آن
نیروهایی از
تمامی اقشار
جامعه شرکت
داشتند. در این
تضاهرات،
شرکت کنندگان
خواهان
استعفای فوریِ
اولیسس رویز
شدند. و از
مردم خواستند
تا در تظاهرات
بزرگتری که
قرار است روز 16
ام صورت پذیرد
شرکت کنند.
همچنین
گروگان های
حکومتی توسط
آموزگاران
آزاد گشتند.
دانشجویان
چپ گرایِ
دانشگاه بنیتو
هووارز به
طرفداری از
آموزگاران
معترض، ایستگاه
رادیویی این
دانشگاه را
تصرف کرده و
مشغول اطلاع
رسانی در مورد
وقایع اتفاق
افتاده در دو
روز گذشته و
تظاهرات فردا
شدند. همچنین
ایشان از مردم
خواستند که
برای حمایت از
آموزگاران
معترض غذا و
پوشاک به
منطقه برسانند.
برنامه هایِ این
رادیویِ 24
ساعته از
اخبار و اعلامیه
های گروه های
مختلف مردمی و
اعلاناتِ
سخنرانی ها و
محل و ساعات
جلسات گروه های
مردمی و ... می
باشد. طبق این
گزارشات
سازمان های
مختلف صنفی ِ
غیر دولتی از
انجمن هایِ
علمی ِ جامعه
شناسی و
گروههای صنفی
پزشکان،
پرستاران،
کارکنان بیمارستان
ها، برق
کاران،
رانندگان
تاکسی و
اتوبوس و
دانشجویان و دیگران
اعلام داشته
اند که در
تظاهرات فردا
شرکت خواهند
کرد و از تمامی
مردم اوکساکا
خواسته اند که
به ایشان بپیوندند.
گفته می شود
که در هر ساعت
گروه هایِ
مختلف مردمی
از گوشه و
کنار ایالت
برای شرکت در
تظاهرات وارد
شهر اوکساکا می
شوند و همراه
خود مقدار
متنابهی
خوراک و پوشاک
برای
آموزگاران
معترض می
آورند.
همچنین
گفته می شود
که 7 ساختمان
حکومت ایالتی
نیز به
ساختمانهای
تصرف شده توسط
نیروهای مردمی
اضافه شده
اند.
در
مقابل این حمایت
ها، گروه های
سرمایه دار و
تجار از حمله
نیروهایِ
حکومتی به
مرکز شهر قدر
دانی کرده و
اعلامیه هایی
با مضمون حمایت
از فرماندار
صادر نموده
اند. از جمله ی
این گروه ها
انجمن آژانس
های تبلیغاتی،
رستوران
داران، کافی
شاپ داران،
محصولات جنگلی
و طراحان
اجتماعی(انجمن
نو لیبرال ها)
می باشند.
گزارشات
جدید حاکیست
که در عملیات
دیروز بیش از 20
نفر از
آموزگاران
بازداشت شده
اند. دو آموزگار
و دو کودک
کشته شده و بین
30 تا 100 نفر مجروح
گشته اند.
اولیسس
رویز این آمار
را کذب دانسته
و اعلام کرد
که نیروهای پلیس
اسلحه حمل نمی
کردند. این در
حالی است که
تعداد زیادی
عکس از این
حمله گرفته
شده که به
روشنی نشان می
دهد نیروهای
پلیس ایالتی
به تفنگ های AR-15 اتوماتیک
مسلح بوده
اند.
16
ژوئن 2006-
تظاهرات
امروز آموزگاران
علیرغم باران
سنگین در طول
روز بیش از
400000نفر از گروه
های مختلف
اجتماعی را
متحد ساخته و
به خیابان
کشاند.
تظاهرکنندگان
از آغاز سحر
به پارک لیانو
رسیده و تا
ساعت ده شب به
راهپیمایی
خود ادامه
دادند. صدها
هزار نفر دیگر
نیز در پیاده
روها همبستگی
خود را با
تظاهرکنندگان
نشان می
دادند.
در
شعارهای
تظاهرات نیز دیگر
اثری از
خواسته هایی
چون بودجه ی بیشتر
برای آموزش و
پرورش و حفظ
محیط زیست و ...
خبری نبود و
همه یکصدا
خواهان
استعفای فوری
اولیسس رویز
بودند. چیزی
که به نظر میرود
خواسته همگانی
و مبنای
اتحاد تمامی
اقشار و
سازمانها،
بجز سرمایه
داران و
قاچاقچیان
گشته است.
معلمانی که با
خبرگزاری ها
مصاحبه می
کردند بر این
نکته تأکید
داشتند که حتی
اگر به خواسته
های 17 گانه ی ایشان
پاسخ مثبت
داده شود دست
از مبارزه
نخواهند کشید
تا زمانیکه
اولیسس رویز
از اوکساکا
نرود.
تا
به حال شرکت
چنین جمع
گسترده و
متنوع اقشار
مردمی در هیچ
جا دیده نشده
است.
اعتراضات
مردم مکزیک علیه
سیاست های
حکومت مرکزی
از سال های 90
آغاز گشته است
و در مناطقی
بسیار حاد و
حتی مسلحانه
صورت پذیرفته
است. اما،
وسعت و تنوع
پایه های مردمی
جنبش در
اوکساکا ویژه ی
این دوره از
مبارزات مردم
اوکساکا است.
همگی یکصدا
شعار می دادند
که "اگر حکومت
تغییر نکند،
انقلاب خواهد
آمد!"
در
این تظاهرات،
علیرغم
گستردگی
نفرات و تنوع
گروه ها، دیسیپلین
کاملی برقرار
بود.
پیام
های حمایت و
همبستگی از
اقصا نقاط مکزیک
دریافت شد.
بنظر می رسد
که حمله ی وحشیانه
پلیس ایالتی و
طرفداران حزب PRI تمامی
مردم را به یکدیگر
پیوسته است.
حتی حزب حاکم PAN نیز اولیسس
رویز را متهم
به استفاده یِ
غیر قانونی ِ
بودجه یِ ایالتی
در حمایت از
کاندیدایِ
حزب در
انتخابات دوم
ژوئیه یِ ریاست
جمهوری کرده
است. اسنادی
جهت برکناریِ
اولیسس رویز بین
مردم می گشت و
ایشان امضاء
خود را پای این
اسناد قرار می
دادند.
17
ژوئن 2006-
آموزگاران
معترض برای
سازماندهی ِ
مردم و سازمان
ها و گروه هایی
که در مبارزه
علیه اولیسس
رویز شرکت
کرده بودند
جلسه ای با
حضور 170 نماینده
از 80 گروه تشکیل
داده و آن را
به نام "مجلس
خلق مردم
اوکساکا" نامگذاری
کردند. اولین
جلسه امروز
برگزار گردید
و در پایان
تصمیم گرفته
شد که از تمام
مردم و گروه
ها و سازمان هایِ
داوطلب در عضویت
در این مجلس
دعوت به عمل آید.
در
این جلسه کمیسیون
اجرایی موقت
از طریق انتخابات
تشکیل شد. 36
نماینده از
گروه های
مختلف در این
کمیسیون شرکت
دارند که وظیفه
ی اصلی آن
سازماندهی و
تشکیل "مجلس
خلق مردم
اوکساکا" می
باشد.
همچنین
تصمیم گرفته
شد که مذاکرات
با وزارت کشور
به علت بی
حاصل بودن آن
قطع شود.
وزارت کشور
اعلام کرده
است که در مورد
عزل اولیسس رویز
وارد مذاکره
نخواهد شد و
فقط به خواسته
های صنفی
آموزگاران
توجه خواهد
کرد. و از
آنجایی که
حداقل خواست
کنونی
آموزگاران
استعفا و یا
عزل فرماندار
است، این
مذاکرات
متوقف گشته
است.
19
ژوئن 2006-
طرفداران اولیسس
رویز برای 22
ژوئن اعلام
تظاهرات کرده
اند و کرده
اند که به هر
کسی که در آن
شرکت کند از 200
تا 1000 پزوز و
تلفن های
همراه و مصالح
ساختمانی
مجانی خواهند
داد. همچنین
به کلیه ی
کارمندان
دولت اعلام
شده است که باید
در این
تظاهرات شرکت
کنند. در غیر
اینصورت خود
را آماده ی
مجازات های
حرفه ای نمایند.
20
ژوئن 2006- دومین
جلسه ی مجلس
خلق برگزار
شد. پس از پایان
جلسه آقای
حوزه آنتونیو
هرناندز
سانتوز
بعنوان سخنگوی
مجلس مصاحبه ی
مطبوعاتی تشکیل
داده و اعلام
داشته است که
در روز جمعه 23
ژوئن چهارمین
تظاهرات عظیم(مگا
مارچ) را با
شرکت 500000نفر
برگزار خواهد
کرد. همچنین
مجلس خلق تهدید
کرده است که
اگر تا روز 2 ام
ژوئیه(روز
برگزاری
انتخابات) اولیسس
رویز استعفا
ندهد از
برگزاری
انتخابات در
آن ایالت جلوگیری
خواهد کرد.
تشکیل
"مجلس خلق..."
در فرهنگ این
جامعه نهادینه
شده است و در طی
دهه ها از
ضوابط خاصی پیروی
می کند. از
جمله ی این
ضوابط عدم
حضور احزاب در
آن است. در این
مجالس گروه ها
و سازمانهای غیر
دولتی به رسمیت
شناخته شده و
در شورای ایالتی
این مجلس دارای
نمایندگی می
باشند. اما
احزاب را به
رسمیت
نشناخته و به
ایشان بعنوان یک
حزب، هیچگونه
نمایندگی ای
داده نمی شود.
در
اولین
قطعنامه ی
منتشر شده از
"مجلس خلق..."
آمده است: نظر
به اینکه قدرت
سیاسی از مردم
نشئت می گیرد
و مردم آن را
به نمایندگی
خود به حکومت
ها واگذار می
کنند، پس حق
دارند حکومت
هایی را که
تشخیص دهند به
اراده ی مردم
تمکین نمی
کنند را در
صورت لزوم از
طریق انقلاب
جایگزین نمایند.
همچنین اضافه
گشته است که
تظاهرات هایِ
دوم،هفتم و
شانزدهم ژوئن
نشاندهنده ی
عزم مردم برای
برکناری
حکومت اولیسس
رویز بوده و
اعضاء این
مجلس سرکوب
منجر به قتل
روز 14 ام ژوئن
را هرگز نبخشیده
و فراموش
نخواهند کرد.
همچنین
خواستار آزادی
فوری زندانیان
و بازداشت
شدگان سیاسی
است.
در
این قطعنامه
تعویض قدرت های
سه گانه
مقننه،مجریه
و قضائیه ی ایالتی
گشته و قرار
است آن را در خیابان
ها برده و به
تصویب عموم
مردم برسانند.
همچنین
قرار است که
مجالس خلق
مردم در سطح
شهرهای ایالت
نیز تشکیل
گردد.
گزارشات
دریافتی حاکیست
که شهرداری 10
شهر از ایالت
اوکساکا از
طرف مردم تصرف
شده است. از
جمله شهرها ی
حوچیتان،
هوواتلا دی جمینز،
تئوتیتلان دی
فلوره مگان،
ماتیاز
رومرو،
هواژاپان دی
لئون، پورتو
آنجل و
پورتواسکوندیدو.
همین منابع
گزارش می دهند
که در شهرهای
دیگر ایالات
از جمله سام
بلاس آتمپا نیز
دست به تصرف
مراکز دولتی
زده اند.
*در
کمال تعجب دیگر
هیچ خبری تا
روز 27 ژوئن
مخابره نگشته
است. هیچ
گزارشی از نتایج
تظاهرات
حکومتی و مگا
مارچ روز 23ام پیدا
نکردیم.
27
ژوئن 2006- امروز
فراخوانی از
طرف "مجلس خلق
مردم اوکساکا"
خطاب به
"سازمانهای
اجتماعی و
دمکراتیک و
اتحادیه های
کارگری
انقلابی،
جوامع طایفه ای
و انجمن های
والدین، مردم
اوکساکا، مکزیک
و جامعه جهانی"
منتشر گشته
است. نکات مهم
این فراخوان
به قرار زیر
است:
1-
انقلابِ قرن 21
ام در اوکساکا
آغاز گشته
است.
2-
مجالس خلق در
کلیه مناطق این
ایالت در حال
شکل گیری است
تا مردم
بتوانند بر
سرنوشت خود
حاکم شوند.
3-
هدف فوری
اخراج حکومت
اولیسس رویز و
صاحبان سرمایه
یِ هوادار و
نگاه دارنده ی
او است. آنها
خواهان حفظ
قدرت او بوده
تا بتواند از
منافع و سرمایه
شان حراست
کند.
4-
با اینکه
"مجلس خلق.."
قدمهای مهمی
در ایجاد
اتحاد و تشکیا
مجالس منطقه ای
برداشته است،
اما هنوز
نتوانسته به
قدرتی دست یابد
که برای رسیدن
به هدف فوری
خود لازم است.
به همین علت
است که این
فراخوان صادر
گشته است.
الف:
از سازمان ها
و اتحادیه هایِ
کارگری ملی
خواسته شده است
تا در کاروانی
که قرار است
مدارک فساد
حکومتی اولیسس
رویز به مکزیکو
سیتی ببرد و
در تظاهرات عظیم
28 ام ژوئن به
شکل اعتصاب
عمومی ملی
شرکت کنند.
ب:
از مردم جهان
خواسته شده تا
از طرق مختلف
و متنوع و به
خصوص ترتیب
دادن تظاهرات
های حمایتی از
تظاهرات های
عظیم (مگا
مارچ) مردم
اوکساکا
اعلام همبستگی
کنند.
پ:
از کارگران،
دهقانان،
زنان خانه
دار، مردم بومی،
جوانان، زنان
و تمامی مردم
اوکساکا
خواسته شده تا
به کاروان هایی
که از مناطق
مختلف ایالت
به سوی شهر
اوکساکا حرکت
می کنند پیوسته
تا در مگا
مارچ روز 28ام
و جلسه عمومی "مجلس
خلق..." که
متعاقباً در
استادیوم بونیتو
هووارز
برگزار می شود
شرکت نمایند.
ت:
از کارگران و
مردم بومی ِ ایالت
اوکساکا
خواسته شده تا
با تشکیل
مجالس خلق
منطقه ای،
ساختمان
"مجلس خلق
مردم
اوکساکا" را
از پایین به
بالا تضمین
کنند.
ث:از
طریق چنین
اقداماتی است
که می توان
مبارزه را به
نتیجه دلخواه
خلع ید از
حکومت و قدرت
سیاسی و
اقتصادی سرمایه
داران رسانده
و قدرت را به
مردم
بازگرداند.
ج:ارتش
آموزگاران ما
با افتخار هر
چه تمامتر مقام
رهبریت خود را
حفظ کرده و این
مبارزه ی
همگانی را به
جلو هدایت
خواهند کرد.
چ:
شعارهایِ پایانی
این فراخوان
عبارتند از:
بگذارید
با افتخار هدف
تاریخی خود را
انجام دهیم!
مرگ
بر اولیسس رویز
و تمامی
قاتلان و
سارقان دار و
دسته اش!
زنده
باد مجلس خلق
مردم اوکساکا
تمامی
ِ قدرت به دست
توده ها
28
ژوئن 2006- گزارش
دقیقی از
تعداد شرکت
کنندگان در تظاهرات
امروز داده
نشده است اما
گفته می شود
که صف تظاهرات
به 15 کیلومتر میرسیده
و مردم در
کنار خیابان
ها به تظاهر
کنندگان آب و
خوراک می
دادند. بدین
ترتیب می توان
گفت که تمامی
مردم حاضر در
شهر اوکساکا
در این
تظاهرات شرکت
داشتند.
جلسه
ی شبانه مجلس
خلق در استادیوم
هووارز
برگزار گشته
است. استادیوم
بیش از ظرفیت
خود مهماندار
جمعیت شرکت
کننده در جلسه
ی عمومی مجلس
بوده است. این
جلسه همچنین
به ثبت مجالس
خلق منطقه ای
پرداخته و
خواهان تغییر
قانون اساسی
شده است. گفته
می شود که در این
جلسه همگی
خواهان خروج
اولیسس رویز
بوده اند و
تصمیم دارند
تا حکومت موقت
را از طریق
مجلس خلق تشکیل
دهند.
اینک
بیش از 40 در صد
از ساختمان های
حکومت ایالتی
و شهری در
سراسر ایالت
در تصرف مردم
می باشد. بسیاری
از شهرداران
شهرهای کوچک –
تقریباً 80 شهر-
آموزگار عضو
اتحادیه بوده
و این شهرها اینک
در اختیار
مجلس خلق قرار
دارد. مجالس
خلق منطقه ای
به سرعت در
حال شکلگیری می
باشند.
یکی
از نمایندگان
مجلس از حزب PRI ، حزب
فرماندار اولیسس
رویز، اعتراف
کرده است که
طوماری برای
عزل فرماندار
اوکساکا به
مسئولان قضایی
فدرال تسلیم
گشته است که
پروسه ی قانونی
خود را طی
خواهد کرد.
منابع مجلس
خلق می گویند
که این طومار
با 140000 امضاء،
اولین جعبه
است و قرار
است جعبه های
دیگری از
امضاء
شهروندان به
مسئولان قضایی
تسلیم شود.
هدف نهایی
سازماندهندگان
1000000 امضاء می
باشد.
نماینده
ای از اتحادیه
کارکنان دولت
در مصاحبه ای با
رادیو یونیورسیداد
حمایت خود را
از اقدامات
اتحادیه ی
آموزگاران
اعلام داشته
است. رادیو یونیورساداد
اینک در تصرف
دانشجویان چپ
دانشگاه
هووارز بوده
که ایشان نیز 24
ساعت در روز
برنامه های
اخبار،
مصاحبه،
خواندن اعلامیه
های حمایتی و
همبستگی،
اعلام ساعات و
محل جلسات
گروه های تشکیل
دهنده مجلس
خلق و تماس های
تلفنی مردم را
پخش می کنند.
30
ژوئن 2006- در پنجمین
جلسه ی مجلس
خلق مردم
اوکساکا بر روی
اخراج اولیسس
رویز تأکید شد
و آن را مبنای
اتحاد تمامی نیروهای
تشکیل دهنده ی
مجلس اعلام
کرد. همچنین
در این جلسه
تصمیم گرفته
شد که در روز 5
ژوئیه حکومت ایالتی
را ملغی ساخته
و حکومت مجلس
خلق را جایگزین
آن خواهند
ساخت.
در
عین حال تصمیم
گرفته شد که
انتخابات
فدرال ریاست
جمهوری در
آرامش و در
چارچوب قوانین
مکزیک برگزار
شود تا حکومت
مرکزی بهانه ای
برای مردود
کردن نتایج
انتخابات در ایالت
اوکساکا
نداشته باشد.
همچنین
درخواست شد که
مردم برای تنبیه
دو حزب PRI
و PAN به
لوپز
اوبرادور از
حزب PRD
رأی دهند.
حزب
انقلاب
دمکراتیک حمایت
خود را از
مبارزه مجلس
خلق اعلام
کرده و اعضاء
آن در مجلس
خلق شرکت
دارند. گفته می
شود فلاویو
سوسا، یکی از 36
عضو کمیسیون
اجرایی از
اعضاء این حزب
می باشد.
همچنین
تصمیم گرفته
شد که پس از
انتخابات در
روز 4 ژوئیه در
ساختمان قدیمی
مجلس ایالتی
که اینک یک
موزه است،
مجلس دائمی جایگزین
شود و در روز
بعد-5 ژوئیه_
حکومت مجلس
خلق اعلام
گردد. قرار
است مجلس دائمی
قانون اساسی
جدیدی برای ایالت
اوکساکا تنظیم
کند و سپس به
تنظیم قانون
اساسی پیشنهادی
جدیدی برای کل
کشور
بپردازد.
همچنین بر روی
اقدامات
مبارزاتی تأکید
گشته وقرار
شده است که
چهار بزرگراه
اصلی را تصرف
و مسدود
سازند. همچنین
مراکز اداری
قضایی و مقننه
و تجاری و مالی
محاصره
خواهند شد و
از فعلیت شان
جلوگیری به
عمل خواهد
آمد. کلیه ی این
اقدامات
بصورت صلح آمیز
انجام پذیرفته
و از هر گونه
درگیری با نیروهای
انتظامی پرهیز
خواهند جست.
همچنین
مجلس خلق پذیرفته
است که نقش
رهبری اتحادیه
ی آموزگاران
باید به عموم
مردم انتقال یافته
تا برنامه های
مذکور
بتوانند نقش
اجرایی پیدا
کنند. باید
دقت کرد که
واژه "رهبری"
مفهوم امتیازی
و اختیاری خود
را از دست
داده و به
کسانی اطلاق می
گردد که مجریِ
تصمیمات مردم
باشند.
قرار
شده است که به
مجالس منطقه ای
اختیارات تام
داده شود تا
مردم هر منطقه
بتوانند در
شرایط زندگی و
سرنوشت خود
نقش داشته
باشند. در این
چارچوب است که
دمکراسی به
مفهوم شمول
اراده مردمی
خواهد بود در
مقابل سیستم
نمایندگی که
در آن نقش
مردم
منفعلانه
بوده و در تصمیم
گیری ها شرکت
ندارند. تنها
در چنین
چارچوبی است
که کلیه ایدئولوژی
و باورها
امکان برابر
برای ابراز
خود خواهند یافت.
کلیه ی اعضاء
مجلس خلق تأیید
می کنند که علیرغم
شرکت فعالان سیاسی
و روشنفکری در
این مجلس مردم
عادی نقش تعیین
کننده را
دارند.
در
اعلامیه های
مربوط به این
جلسه تأکید
شده است که این
جایگزینی
انقلابی علنی
است که تمامی
اقدامات آن با
شرکت مردم
بوده و از قبل
به اطلاع عموم
می رسد و به هیچ
عنوان از طریق
توطئه و دسیسه
های پنهانی
انجام نمی پذیرد.
همچنین اعلام
گشته که برای
اعتراض به
فساد و
استبداد
حکومت اولیسس
رویز که تابع
سیاست هایِ
نولیبرالیستی
بانک جهانی و
ایالات متحده
آمریکا است در
روز 6 ژوئیه
اعتصاب عمومی
اعلام گشته
است.
5
ژوئیه 2006- نمایندگان
مجالس منطقه ای
خلق همراه با
نمایندگان
اتحادیه های
کارگری و
سازمان های غیر
دولتی و
سازمان های
اجتماعی و
تعاونی های
مردمی و انجمن
والدین دانش
آموزان در
مجلس قدیمی
گرد هم آمدند.
حدود 2000 نفر از
شهروندان نیز
به گرد
ساختمان جمع
شده بودند و
به گفتگو هایی
که از طریق
بلندگو به
خارج از
ساختمان پخش می
شد گوش می
دادند.
قبل
از تشکیل جلسه
مردم وارد
ساختمان شده و
تمامی
کارکنان
حکومتی و
اعضاء وابسته
به حزب را با
شعارهایِ"بیرون!بیرون!"
از ساختمان
خارج کردند.
در
این جلسه
حکومت جایگزین
موجودیت یافت.
بنا بر فرهنگ
سیاسی بومی
حکومت مجلس
خلق از طرف 80
درصد جمعیت این
ایالت به رسمیت
شناخته می
شود. چرا که
تا چند دهه
گذشته فرهنگ
حکومتی این
منطقه بر مبنای
رسوم سرخ
پوستان بومی
توسط اجماع
انجمن های
متعدد مردمی
صورت می پذیرفت.
بر همین مبنا
حکومت جایگزین
مجلس خلق
متشکل از کلیه
ی گروه های
اجتماعی دارای
بازوانی اجرایی
خواهد بود که
کلاً تابع محض
دستورات این
مجلس می باشد
و از خود دارای
هیچگونه اختیاری
نیست. این مجریان
در سطح محلی می
بایست دائماً
با مجالس
منطقه ای و
مجلس خلق در
شهر اوکساکا
در تماس باشند
تا از طرح های
مختلفی را که
این مجالس از
طریق اجماع
تصویب نموده
اند کسب اطلاع
کنند. این مجریان
به صورت
داوطلبانه
کار کرده و
مزدی را دریافت
نمی دارند.
معمولاً
پروژه های
مختلف توسط
مجریان
متفاوت انجام
می پذیرد و
بدنه ی مجریِ
مجلس خلق در
عدم تمرکز و
ثبات به سر
برده و همه
موقتی هستند.
و هر آن که
مجلس اراده
کند قابل تعویض
خواهند بود.
در این مورد
در بخش تحلیلی
بعدی اطلاعات
بیشتری را
ارائه خواهیم
داد.
در
این جلسه تصمیم
گرفته شد که
آموزگاران
کلاس های درس
را دائر کرده
تا دانش آموزان
بیش از این از
سال تحصیلی
عقب نیافتند.همچنین
تصمیم گرفته
شد که مرکز
شهر به حکومت
جایگزین تحویل
داده شود.
اقدامات جدیدی
برنامه ریزی
شد تا فشار بر
روی حکومت اولیسس
رویز شدت یابد.
همچنین علیه
تجار و سرمایه
داران حامی
حکومت اولیسس
رویز اعلام
تحریم شد.
در
این جلسه
اعتراضاتی به
بازگشت
آموزگاران به
کلاس درس مطرح
گشت که رأی نیاورد.
انریکو روئه
دا پاچه کو رییس
اتحادیه
آموزگاران در
مصاحبه ای
اعلام داشت که
علیرغم این
اعتراضات هیچگونه
شکافی در مجلس
خلق بوجود نیامده
است. او همچنین
تأکید کرد که
اعتراضات محلی
و اقدامات
مبارزاتی دیگر
در سطوح محلی
با شدت بیشتری
انجام خواهد
پذیرفت تا اصل
"عدم توانایی
در اداره ایالت"
توسط حکومت
اولیسس رویز
خدشه نپذیرد.
همچنین وکلای
بسیاری زیر
نظر مجلس خلق
مشغول طراحی
استراتژی
قانونی عزل
اولیسس رویز می
باشند.
با
چنین تصمیماتی
مجلس خلق دوران
سختی را در
مقابل خود
قرار داده
است. اولاً باید
مرکز شهر را
برای مدت
نامحدودی
متصرف باشد. و
مهمتر آنکه می
بایست وظایف ش
را بدون در
اختیار داشتن
نیروی
آموزگاران به
پیش برد.
آموزگاران
نقش مرکزی مجریان
(رهبری) منطقه
ای را تا به
حال بازی می
کردند.
13 ژوئیه
2006- در هفته ی
گذشته
مبارزات مردم
اوکساکا
گسترش یافت.
شهرهای زیادی
از این ایالت
به دست جنبش
افتاده است.
باید تذکر داد
که ایالت
اوکساکا به 570
شهرستان تقسیم
شده است که
حدود 360
شهرستان به شیوه
ی سنتی مجالس
خلق- البته تا
جنبش اخیر غیر
سیاسی- اداره
می شده است.
تنها در 210
شهرستان الگوی
لیبرالی
حکومتی ِ
احزاب و
شهرداری و
شورای نمایندگان
شهر و ...
استقرار
داشته است.
اکثر شهرستان
های این ایالت
در همان روزهای
نخستین جنبش
که مجالس خلق
منطقه ای به
امور سیاسی
پرداختند،
تصرف شده
محسوب می گردیدند.
گفته می شود
که حدود 100 شهر
هستند که از
دخالت مردم و
تشکیل مجلس
جلوگیری کرده
اند که در
هفته اخیر 22
شهر به تصرف
مردم در آمده
است.
در
شهر ویلا دی
زاچیلا در روز
7 ژوئیه
آموزگاران و
مردم شهر به
شهرداری حمله
برده و شهردار
را از شهر
اخراج کردند و
درهای مراکز
حزبی را بستند
و مجلس خلق
شهر را تشکیل
داده و امور
شهر را در اختیار
گرفتند. در
روز 10 ژوئیه
انتخابات
برگزار شد و
نمایندگان
شورای اجرایی
انتخاب شده و
آقای میگوئل
آنژل واسکوز
به عنوان ریاست
شورا برگزیده
شد.
در
شهر سانتا
کروز
اکساکوتالان،
مجلس خلق درهای
خود را به روی
عموم باز کرد
و مورد
استقبال
فراوان قرار
گرفت. شرکت
مردم در امور
منطقه ای از
زمان آغاز
مبارزات
آموزگاران
رشد فراوانی یافته
است. از مهمترین
مشکلات این
شهر بغیر از
فقر عمومی که
در تمامی ایالت
بیداد می کند،
کمبود آب آشامیدنی،
خرابی جاده
ها، نبود
فاضلاب و نبود
دستشویی در
مراکز عمومی و
بخصوص مدارس
است. موضوع
آخر مدت دو
سال است که
والدین دانش
آموزان را با
دولت محلی در
گیر کرده بود
تا بالاخره
تحمل به سر
آمد و ساختمان
ها و تأسیسات
حکومتی به
تصرف مردم در
آمد.
اما
در بسیاری از
این اقدامات دیده
شده است که
مجلس خلق پس
از تشکیل از
مردم شهر
طوماری درست
کرده است تا
به مراکز
"قانونی!" تسلیم
کرده و از این
طریق نیز
مشروعیت وجود
خود را به تثبیت
برساند. که این
بیانگر وجود
نظرات التقاطی
در این مجالس
بوده که آینده
ی آن را به خطر
می اندازد.
این
التقاط در سطح
مجلس خلق مردم
اوکساکا نیز
مشهود است.
16
ژوئیه 2006، مجلس
خلق طوماری به
مجلس فدرال
تسلیم نمود تا
دعوی خود را
علیه
فرماندار ایالت
ثبت کند. اما
در چند روز
بعد خود را
بعنوان تنها
حکومت مشروع ایالت
اعلام می
دارد. هیچ
حرکتی برای
خلع سلاح نیروهای
مسلح حکومت ایالتی
انجام نداده و
از تشکیل ارتش
داوطلب توده ای
نیز با شعار
"انقلاب صلح
آمیز" طفره می
رود. درست است
که پس از تشکیل
مجلس خلق و
تصرف ساختمان
های حکومتی
شهری و ایالتی
در عمل قدرت
دوگانه ای شکل
گرفته است.
اما این به آن
علت است که
فرماندار اولیسس
رویز از لحاظ
سیاسی دست و
بالش بسته می
باشد و هنوز
به شکل متمرکزی
به سرکوب
مسلحانه ی این
جنبش دست نزده
است. و مهمتر
از همه اینکه
حکومت فدرال
علیرغم تردید
در مشروعیت
انتخاباتی اش
به علت افتضاح
انتخابات
تقلبی 2 ژوئیه،
هنوز
مقتدرانه
حاکم بوده و
نسبت به جنبش
های سراسر مکزیک
از قدرت آتش
متمرکز عظیمی
برخوردار است.
به
هر حال تا
زمانیکه مجلس
خلق دارای
ارتش نشده
است، نمی توان
از آن به
عنوان یک
حکومت یاد
کرد.
21
ژوئیه 2006،
امروز مجلس
خلق اعلام
نمود که راه
های قانونی
عزل حکومت اولیسس
رویز را با
شدت بیشتری
دنبال خواهد
کرد. گدایی
مشروعیت از حکومت
مرکزی بیانگر
حضور قویِ
نظرات لیبرالی
در مجلس خلق
است.
وکلای
اوکساکایی
اعلام داشته
اند که حکومت
اولیسس رویز
قادر به اداره
ی ایالت
اوکساکا
نبوده ،
بنابراین
مردم این ایالت
طبق پاراگراف
5 از ماده ی 76
قانون اساسی
فدرال حق
دارند که قدرت
سه گانه ی ایالتی
را ملغی کرده
و امور را
بصورت موقت به
دست بگیرند. این
خطی است که
نظرات لیبرالی
موجود در مجلس
خلق دنبال می
کنند.
22
ژوئیه 2006- پس از
پایان سال تحصیلی
آموزگاران به
صفوف مبارزه
بازگشتند و بدین
ترتیب سنگرهای
مرکز شهر را
به 52 خیابان
گسترش دادند.
24
ژوئیه 2006-
گزارشات حاکیست
که حملات شبه
نظامیان
حکومتی علیه
فعالین مجلس
خلق شدت گرفته
است. ایشان
منازل دو تن
از رهبران
جنبش را مورد
حمله قرار
داده و به آتش
کشیده اند. این
دو تن عبارتند
از : پاچه کو رییس
اتحادیه ی
آموزگاران و
آلهاندرو
کروز لوپز از
رهبران بومیان
اوکساکا.
همچنین
تا کنون دو
بار به ایستگاه
رادیویی
ِدانشگاه
هووارز حمله
شده که هر بار
به علت مقاومت
مردمی که در
محل برای حمایت
از ایستگاه
حضور داشتند
با شکست روبرو
گشته است.
25
ژوئیه 2006- تعدادی
از اعضاء مجلس
خلق حمایت خود
را از ریاست
جمهوری لوپز
اوبرادور
اعلام داشتند.
مجلس خلق از
مردم خواسته
بود تا از
ادعای لوپز
اوبرادور،
کاندید ریاست
جمهوری حزب
انقلاب
دمکراتیک،
نسبت به پیروزی
وی در
انتخابات حمایت
کنند. اما
مردم از این
فراخوان
استقبال
نکرده و این
رهبران مجلس
را نگران موقعیت
خود کرده است.
فلاویو سوسا یکی
از این رهبران
است که عضو
حزب انقلاب
دمکراتیک می
باشد.
26
ژوئیه 2006- مجلس
خلق طی جلسه ای
ادامه ی
محاصره و تصرف
ساختمان هایِ
حکومتی را به
تصویب رسانده
است. اینکه هر
بار این مطلب
مطرح شده و بر
روی آن تأکید
می شود بیانگر
این واقعیت
است که درون
مجلس خلق عده
ای با این
تاکتیک مخالف
بوده و در هر
جلسه ای
مخالفت خود را
ابراز می
دارند. البته
باید خاطر
نشان کنیم که
تصمیمات مجلس
با اجماع آرا
حاصل می گردد.
به این معنی
که در رأی گیری
مخالفین این
تاکتیک نیز
ناچار به پذیرش
منطق و
استدلالات
حامیان آن می
گردند.
28 ژوئیه
2006- دانشجویان
دانشگاه فنی
در استادیوم
خود جلسه ای
را تشکیل داده
که مورد
استقبال
فراوان
دانشجویان
قرار گرفت به
حدی که استادیوم
نتوانست کل
جمعیت را در
درون خود جای
دهد. در این
جلسه، دانشجویان
این دانشگاه
پس از رأی گیری
عمومی رسماً
حمایت خود را
از جنبش مردمی
اعلام داشتند.
31
ژوئیه 2006-
اداره ی فرهنگ
و جهانگردی
حکومت ایالتی
اعلام کرده
بود که جشنی
را در پارک
مرکزی لانو
ترتیب داده
است. از لحظه ی
اعلام این
برنامه مجلس
خلق از طریق
رادیوی
دانشگاه
هووارز از
مردم خواسته
بود تا در برگزاری
جشن خللی ایجاد
نکرده و از
درگیری با نیروهای
حکومتی پرهیز
کنند. اما در
همان اولین
ساعت برگزاری
جشن تعداد زیادی
از جوانان
نقطه ی مقابل
آن را در پارک
اشغال کرده و
دادن شعار "استعفا،
استعفا"
پرداختند. پس
از ساعتی یک
جوان اقدام به
بالا رفتن از
مجسمه ی بونیتو
هوارز،
قهرمان ملی
اوکساکایی
ِمکزیک که در
این پارک جای
گذاری شده
نمود که با
پرتاب سنگ و شیشه
خالی و ... مورد
حمله قرار
گرفت. سپس
تعدادی جوان دیگر
به کمک جوان
مذکور
شتافتند. در این
لحظه صدای شلیک
گلوله ای از
صف حکومتیان
بلند شد که به
حمله ی جوانان
به آنها انجامید.
بدین ترتیب
جشن حکومتی به
هم خورد و فردی
بنام ایسی یاس
پرز سانچز، که
پلیس ایالتی
بوده اما در
جشن با لباس
شخصی حضور یافته
بود به عنوان
فرد شلیک
کننده از طرف
مردم بازداشت
و به مسئولین
مجلس خلق تحویل
داده شد.
مسئولین نیز
فوراً او را زیر
نظر پزشک قرار
داده و پس دریافت
قبض سلامت وی،
او را با تحویلش
به مقامات
حکومت ایالتی
آزاد ساختند.
1
اوت 2006- 2000 زن خانه
دار با
کوباندن قاشق
به ظرف های
خالی به فقر
عمومی اعتراض
کرده و خواهان
خروج فوریِ
اولیسس رویز
از اوکساکا
گشتند. این
راهپیمایی تا
ظهر ادامه
داشت. زنان
نقش بسیار مهمی
را در این
جنبش بازی
کرده اند.
اولاً نیمی از
اعضاء اتحادیه
ی آموزگاران
را زنان تشکیل
می دهند. همچنین
اکثریت عظیمی
از اعضاء
انجمن هایِ
والدین با
زنان می باشد
و امروز نیز
در هیبت زنان
خانه دار به خیابان
ها آمده و به بی
عدالتی
اجتماعی
اعتراض کردند.
قبل
از اعلام پایان
تظاهرات
سخنگویان
اعلام داشتند
به علت گزارش
های مغرضانه
تلویزیون محلی
کانال 9 علیه
جنبش مردم و
مجلس خلق و
نشر اکاذیب در
مورد
اقداماتِ
"خشونت آمیز"
از طرف مردم
در مقابل آن ایستگاه
تلویزیونی به
اعتراض
خواهند
پرداخت. ساعت
30/1 بعدازظهر هزاران
زن و کودک در
مقابل تلویزیون
کانا 9 اجتماع
کرده و پس از
دقایقی جمعی 350
نفره از زنان
از تجمع بیرون
آمده و وارد ایستگاه
تلویزیونی
شدند. در ساعت
30/3 برنامه های ایستگاه
قطع شد. پس از یکساعت
نمایندگان
زنان به ایستگاه
رادیویی
دانشگاه
هووارز تلفن
کرده و اعلام
داشتند که
آنجا را بدون
درگیری تصرف
کرده اند و اینک
می توانند از
دو موج رادیوی
برای پخش
برنامه
استفاده
کنند، اما در
پخش تلویزیونی
نیاز به کمک
دارند. همچنین
اعلام داشتند
که برای حفظ
تلویزیون نیاز
به نیروی مردمی
برای نگهبانی
داشته و همچنین
تقاضای ارسال
خوراک و آب
کردند. حدود
ساعت 7
بعدازظهر تلویزیون
کانال 9 توسط نیروهای
مجلس خلق راه
اندازی شد. در
برنامه ی اول
آن نمایندگان
زنان متصرف
خواهان
برکناری و
خروج فوری اولیسس
رویز شدند. در
شعاری که در
پشت ایشان
قرار داشت
نوشته بود که
"در جایی که
زنان پیشروی می
کنند، مردان
به دنبالشان می
روند." سپس فیلم
های ویدیویی
تهیه شده از
حمله ی 14 ژوئن نیروهای
حکومتی به
تحصن
آموزگاران
نشان داده شد.
همراه با مصاحبه
با زخمیان آن
روز در بیمارستان
ها که چگونگی
ِ وقایع آن
روز را تشریح
می کردند. مجری
برنامه بارها
متذکر گشت که
این فیلم در
آرشیو تلویزیون
کانال 9 موجود
بوده اما هرگز
پخش نشده است.
2
اوت 2006- محاصره
و منع آمد و
شد ساختمان های
حکومتی برای
جلوگیری از
برگزاری
جلسات دولت ایالتی
همچنان ادامه
دارد. خبرهای
رسیده حاکیست
که مردم محل
های عمومی
ملاقات های
دولت را شناسایی
کرده و با
انجام
تظاهرات در
مقابل آن
اماکن از برگزاری
ملاقات های
مسئولین جلوگیری
کرده و آن
اماکن را که
معمولاً هتل و
یا رستوران می
باشند تحریم می
کنند.
6
اوت 2006- محاصره
کنندگان
اداره امور
مالی ایالت
اوکساکا مورد
حمله ی 50 نفر
از پلیس ایالتی
و لباس شخصی
قرار گرفتند.
گفته شده است
که پلیس در این
حمله از گاز
اشک آور
استفاده کرده
و چندین نفر
به سختی مجروح
شده اند. همچنین
گزارش می شود
جراحت یکی از
معترضین
بواسطه ی
اصابت گلوله
بوده است.
گفته می شود
که حاضرین ِ
در محاصره پس
از رویت نیروهای
پلیس به سمت ایشان
یورش برده و این
نیروها هنگام
فرار مستقیماً
بدن معترضین
را هدف قرار
داده و شلیک
کرده اند. یکی
از این گلوله
ها به زن
مذکور اصابت
کرده است.
این
حمله باعث شد
که تمامی
رسانه های
مردمی از جمله
رادیوی
دانشگاه آژیر
وضعیت قرمز
پخش کرده و
مردم را به
آماده باش
دعوت کنند.
گفته می شود
که در طی شب
چند صد تن از
افراد پلیس
فدرال وارد
شهر شده اند.
حمله به
محاصره کنندگان
اداره ی مالی
می تواند آغاز
تغییر تاکتیک
حکومت نسبت به
جنبش محسوب
گردد.
7
اوت 2006- امروز
ساختمان
فرمانداری
اوکساکا
محاصره شد. در
ساعت 10 صبح 500
آموزگار عضو
مجلس خلق
چادرهای خود
را دور
ساختمان مرکزی
فرمانداری
موسوم به "پایتخت"
برافراشته و
آن را به
محاصره ی خود
در آوردند.
تنها
ساختمان های
آتش نشانی و بیمارستان
ها از محاصره
مستثنی می
باشند.
همچنین
شب گذشته 300
افسر از پلیس
پیشگیری
فدرال رسماً
وارد اوکساکا
شدند. در تمام
مدت روز بارها
آژیرهای وضعیت
قرمز به صدا
درآمدند اما
در هیچ جا
حمله ای صورت
نپذیرفته است.
ماه هاست که
شایعه ی حضور
پلیس فدرال در
ایالت بر سر
زبان ها بوده،
اما ورود این 300
نفر از طرف
منابع رسمی
حکومت فدرال
اعلام و تأیید
گشته است.
آگاهان سیاسی
طرفدار راه های
قانونی عزل
حکومت ایالتی
معتقدند که
مجلس خلق می
تواند از حضور
پلیس فدرال
بعنوان سندی
در "غیر قابل
اداره بودن" ایالت
توسط حکومت رویز
بهره ببرند.
همچنین
خبرها حاکیست
که مردی با
نام کاتارینو
تورس په ره دا
بوسیله 3 مرد
لباس شخصی
ربوده شده و
خبری از او در
دست نیست. اما
رییس اداره
حمایت مدنی
اعلام داشته
که او بازداشت
شده و اینک در
بازداشتگاه
شهر ماتیاس
رومرو
نگاهداری می
شود. نام این
فرد از لیست
گمشدگان به لیست
زندانیان سیاسی
انتقال یافت.
همچنین
گزارش می شود
که استاد 35
ساله
دندانپزشکی
دانشگاه هووارز
توسط شلیک دو
موتور سوار به
قتل رسیده
است.
تلویزیون
محلی هر شب
صحنه هایی از
عملیات
سرکوبگرانه ی
نیروهای پلیس
ایالتی و لباس
شخصی را نشان
می دهد. همچنین
تعقیب اتوموبیل
فرماندار اولیسس
توسط مردم و
فریاد شعارها
و اهانت هایی
که به او میشود
به تصویر کشیده
شده و نشان
داده می شود.
10
اوت 2006- اداره
امنیت عمومی ایالت
اوکساکا
اعلام نموده
است که برای
رهبران مجلس
خلق مردم
اوکساکا قرار
بازداشت صادر
شده و برای
حفظ امنیت
عمومی حکومت
اقدام به
بازداشت ایشان
خواهد کرد.
مردم شهر
معتقدند که
چند روزی هست
که این عمل در
حال اجراست و
ربودن مردم
توسط لباس شخصی
ها در راستای
همین سیاست
انجام پذیرفته
است. این
اداره اعلام
داشته که به غیر
از کلیه ی
رهبران و
مسئولین
اتحادیه ی
آموزگاران، 16
نفر دیگر به
عنوان رهبران
این جنبش
شناسایی شده و
قرار بازداشت
شان از طرف
دادستانی
صادر گشته
است. همچنین
گفته می شود
که بغیر از این
عده 50 قرار
بازداشت
معوقه نیز از
ماه های قبل
موجود بوده که
اینک اجرا
خواهد شد.
دادستان کل ایالت
اوکساکا خانم
لیزابت کانا
کاده زا اعلام
نموده که
قرارهای
بازداشت هم به
اتهام های
انجام جرم و
هم تشویق به
انجام جرم صادر
شده است. گفته
می شود که
ساعتی پس از
اعلام
دادستان رهبر
و موسس اتحادیه
ی مساکین ایالت،
ژرمان مندوزا
نوبه، که یکی
از اعضاء هیئت
مدیره ی مجلس
خلق می باشد
همراه با دو
تن دیگر به
نام اِلیل
واسکِز و لیوباردو
لوپز که صندلی
چرخدار
مندوزای پیر و
معلول را حمل
می کردند
بازداشت شده
اند.
پس
از این
بازداشت مجلس
خلق دستور داد
تا مردم تمامی
جاده های خروجی
شهر را ببندند
تا از انتقال
زندانیان و
بازداشت
شدگان سیاسی
به خارج از
شهر جلوگیری
کنند.
در
تمامی این آدم
ربایی
ها("بازداشت!!")
از اتوموبیل
های بدون پلاک
راهنمایی
استفاده شده
است. قابل
توجه است که بیشتر
بازداشت ها
قبل از صدور
قرار صورت پذیرفته
است.
همچنین
گزارش شده است
که دفتر
روزنامه لاس
نوتیسیا نیز
مورد حمله دو
مرد مسلح به یوزی
قرار گرفته که
در این حمله 6
نفر مجروح
گشته و یک
کامپیوتر لپ
تاپ همراه با یک
فهرست اسامی
را ربوده
اند. تیتر اول
روزنامه ی لاس
نوتیسیا
نوشته
بود:"فرماندار
حملات تروریستی
را هدایت می
کند"!
مجلس
خلق به این
اقدامات
اعتراض کرده و
ار دولت فدرال
خواسته است تا
از این حملات
جلوگیری کرده
و از انتقال
بازداشت
شدگان به خارج
از اوکساکا
جلوگیری کند.
آنها فرماندار
و چند تن از
معاونین او را
به عنوان
طراحان حملات
تروریستی
متهم کرده
اند.
رادیوی
دانشگاه همچنین
خبر از کشته
شدن 3 رهبر طوایف
بومی هنگام
رفتن به یک
جلسه داده
است. این
گزارش حاکیست
که اتوموبیل این
افراد در
بزرگراه مورد
حمله قرار
گرفته و به
گلوله بسته شده
است.
در
ساعت 4 بعد از
ظهر امروز
تظاهراتی 20000
نفره علیه این
اقدامات صورت
پذیرفت. اما
پس از پایان
تظاهرات به سوی
گروهی از شرکت
کنندگان تیراندازی
شد که دو نفر
را زخمی و نفر
سوم را به قتل
رساند.
13
اوت 2006- قتل و آدم
ربایی و ایجاد
رعب و وحشت نه
تنها ادامه یافته
که شدت گرفته
است. دیگر ذکر
جزئیات و
تکرار نام
افراد ضروری
به نظر نمی
رسد. گزارش ها
حاکیست که پایس
قضایی فدرال نیز
در این آدم کشی
ها شرکت داشته
است. یکی از
اتوموبیل های
این نهاد و
خانه ی تیمی ایشان
شناسایی شده.
پس از کشف،
معترضین آن را
به آتش کشیدند.
امروز
تظاهراتی برای
اعتراض و
سوگواری بر پا
شد. این
تظاهرات در
سکوت کامل
اجرا گشت. در
پایان سخنگوی
اتحادیه
آموزگاران
اعلام داشت که
در 36 ساعت
گذشته در هر
ساعت یک سوء
قصد انجام پذیرفته
است.
آموزگاران که
تصمیم گرفته
بودند در روز 14
اوت برای
جبران روزهایی
که در اعتصاب
به سر می
بردند کلاس ها
را بگشایند،
تصمیم خود را
تغییر داده و
در اعتراض از
بازگشایی
کلاس ها
خودداری
خواهند کرد.
مجلس خلق مردم
را به حفظ
آرامش دعوت می
کند و ایشان
را از اقدامات
خشونت آمیز بر
حذر می دارد.
با
بررسی مطالب و
مباحثه های
رادیویی و تلویزیونی
جنبش مردم
اوکساکا بیش
از پیش محتوای
ضد سرمایه داری
و امپریالیستی
می گیرد. در
اکثر برنامه
ها سیاست های
نو لیبرالیستی
حکومت مکزیک و
وابستگی اش به
منافع سرمایه
داران آمریکایی
و چند ملیتی
مورد نقد و
گفتگو قرار می
گیرد. در این
برنامه ها به
خصوص سیاست
خصوصی سازی را
عامل فقر و
درماندگی
جامعه معرفی می
کنند.
16
اوت 2006- مجلس
خلق برای روز
جمعه 18 اوت در
سراسر ایالت
اعتصاب عمومی
اعلام کرده
است. در پی این
اعلان اتحادیه
ی کارکنان بیمارستان
ها اعلام کرده
است که در این
روز همراه با
دیگر اتحادیه
ها دست از کار
خواهند کشید.
همچنین
سازمان های
مختلف تشکیل
دهنده ی مجلس
خلق در سراسر
ایالت توصیه می
کنند که مردم
کارهای بانکی
و سفرهایشان
را تا قبل از
جمعه عملی
کنند چرا که
تمامی بانک ها
و جاده ها را
در آن روز
خواهند بست.
از
امروز فورومی
برای بررسی "غیر
قابل اداره
بودن"
اوکساکا تحت
فرمانداری
اولیسس رویز
با شرکت بیش
از 200 نهاد سیاسی
و علمی برگزار
خواهد شد. از
شرکت کنندگان
خواسته شده تا
هر چه سریعتر
خود را به
اوکساکا
برسانند تا با
جاده های
مسدود شده
روبرو نگردند.
این فوروم
قرار است پس
از جلسه اولیه
به 3 کمیته تقسیم
شود: کمیته
بررسی قانون
اساسی جدید،
کمیته بررسی
تشویق،
استحکام و
انسجام هر چه
بیشتر دخالت
مستقیم مردم
در مسائل سیاسی(ساختمان
دمکراسی از پایین)،
کمیته ی فراگیری
و احترام به
چندگانگی.
از
طرف دیگر
فرماندار اولیسس
رویز برای اولین
بار در مقابل
دوربین های دو
ایستگاه تلویزیونی
سراسری مکزیک
قرار گرفت. در
صحبت های خود
دچار تناقض گویی
های فراوانی
شد. از جمله اینکه
او صحبت های
خود را با
ادعای عادی
بودن شرایط در
اوکساکا آغاز
کرد و تمتمی
وقایع چند ماه
اخیر کذب و شایعه
معرفی نمود.
اما پس از چند
دقیقه در صحبت
های خود انگشت
اتهام را به
سوی حزب
انقلاب
دمکراتیک
لوپز
اوبرادور
دراز کرد و
تمامی حوادث و
آشوب های این
ایالت را به ایشان
نسبت داد.
18
اوت 2006- اعتصاب
عمومی با موفقیت
کامل همراه
بود . تمامی
اتحادیه های
اصلی ایالت در
اعتصاب شرکت
کردند. در
ساعت 6 بعد از
ظهر راهپیمایی
اتحادیه ها با
شرکت 70000 نفر
آغاز گشت.
جالب توجه
اقدام صاحبان
مشاغل کوچک
بود که با
اعلام حمایت
از مبارزه
مردم در
اعتصاب شرکت
داشتند. کلیه ی
مغازه های
مراکز خرید
عمده در شهر
اوکساکا بسته
بودند.
شعارهای اصلی
تظاهرات به
استعفای رویز
و تداوم جنبش
اشاره داشت.
21
اوت 2006- امروز بین
ساعت 3 تا 4 صبح
به رسانه هایِ
مرئمی حمله
شد. اکثر حمله
کنندگان
لباس شخصی
بودند. گفته می
شود ایشان از
مأموران پلیس
ایالتی هستند
که بدون یونیفرم
در این صحنه
ها حاضر می
شوند. البته
مزدوران
استخدام شده
از طرف اولیسس
رویز و حزب PRI نیز در میان
ایشان حضور
دارند.
در
این حملات تلویزیون
کانال 9 که
توسطِ جمعی از
زنان تصرف شده
بود، به آتش
کشیده شده و
کاملاً تخریب
شد. گزارش حاکیست
که 2 نفر به علت
اصابت گلوله
زخمی و 3 نفر
ناپدید گشته
اند.
بدین
ترتیب نیروهای
مردمی یکی از
مهمترین رسانه
های خود را از
دست دادند. از
این مقر یک ایستگاه
تلویزیونی و 2
ایستگاه رادیویی
قوی برنامه
پخش می کردند.
در
ساعات بعد و
در عکس العمل
به این حمله،
تمامی خیابان
های اصلی
اوکساکا
سنگربندی شد.
در تحرکاتِ
خودبخودی
گروه های
متعدد اجتماعی
15 ایستگاه رادیویی
متعلق به شرکت
های خصوصی که
از حکومت
طرفداری میکردند
تصرف شد.
23
اوت 2006- خبرها
حاکیست که در
اثر این حمله
و عکس العمل
متقابل مردمی
بسیاری از
محله هایی که
تا به حال خود
را بیطرف نشان
داده بودند، اینک
محله را
سنگربندی
کرده تا از ایستگاه
های رادیویی
تازه تصرف شده
حراست کنند.
مردمان
محله ها خود
را با چوب و
مفتول های آهنی
مسلح کرده اند
و برای خبر
کردن یکدیگر
از حملات دولت
از ترقه های
دست ساز
استفاده می
کنند. یک
انفجار، به
معنی آماده
باش، و دو
انفجار به معنی
اینست که سنگر
در زیر حمله
است. با شنیدن
انفجارها
مردم مسلح شده
و کارهای خود
را ترک کرده و
به سوی سنگر
در حال تعرض
حرکت می کنند
و با نیروهای
دولتی در گیر
می شوند. تا
به حال نیرو
های دولتی
همواره مجبور
به عقب نشینی
شده اند.
جیمز
داریا از
نارکو نیوز می
نویسد: گزارشات
حاکیست که
برداشت مردم
نسبت به مالکیت
خصوصی در حال
تغییر است. در
حال حاضر ایشان
به امکانات
شهری به صورت
دارایی عمومی
نگاه کرده که
در صورت لزوم
باید به تصرف
مردمی در آمده
و برای مبارزه
و دفاع در
مقابل تعرضات
حکومتی مورد
استفاده قرار
گیرند.
اکثریت
مردم در محله
ها نه رهبری
آموزگاران و
نه رهبری مجلس
خلق را پذیرفته
اند، اما بر
مبنای منافع
خود و حراست
از محله ها در
مقابل نیروهای
دولتی
سنگربندی
کرده و آماده یِ
رزم گشته اند.
در
برخی از محله
ها بسیاری از
مردم در درگیری
های چند روز
گذشته زخمی،
بازداشت و یا
ناپدید گشته
اند.
30
اوت 2006- شرایط
به همان صورت
پیشین ادامه
دارد. سنگرها
و مردم و
حملات حکومتی
و مقاومت
متحدانه و
قهرمانانه ی
مردمی. خبر تیراندازی
حکومتیان،زخمی
شدن مردم،
بازداشت و
ناپدید شدن
آنقدر متداول
گشته که دیگر
تازه گی
ندارد. اما ...
امروز
طی مقاله ای
جورج سالزمن،
پرفسور
بازنشسته ی فیزیک
در دانشگاه
ماسا چوست در
بوستون، که
مدت 7 سال در اوکساکا
زندگی کرده
است، نکات بسیار
جالبی را مطرح
کرده که می
تواند دیدِ
خوانندگان ما
را نسبت به
نهادها و وقایع
جنبش مردم
اوکساکا عمیق
تر کند:
1-
اوکساکا،
همراه با چیاپاز
و گوررا، یکی
از سه ایالت
فقیر مکزیک
است که جمعاً
طبق آمار سال
2003، سه میلیون و
پانصد هزار
نفر جمعیت
دارد.
2-
فساد حکومتی
در این ایالت
در رده های
اول مکزیک
قرار دارد.
3-
دولت در مکزیک
پیش از آن که یک
حکومت باشد،
در حقیقت یک
شرکت است. و
مانند یک شرکت
بزرگ اداره می
شود. و تمامی
نهادهای
وابسته به آن،
از جمله اتحادیه
ها نیز، شعب
آن را تشکیل می
دهد.
4-
"اتحادیه ی ملی
کارکنان
آموزشی" که
اتحادیه حوزه
22 آن در
اوکساکا با
تقریباً 70000 عضو
وارد مبارزه
با حکومت شده
است، یکی از
بزرگترین و
قدرتمند ترین
اتحادیه های
مکزیک بوده که
بوسیله رشته
های بسیار قوی
به حکومت
وابسته است.
به صورتی که
دومین فردِ
قدرتمند حزب PRI، البا
استر گوردیلو
که فرماندار
اولیسس رویز
نماینده ای از
ایشان است، ریاست
این اتحادیه
را در دست
دارد. اما در
عین حال شعبه ی
22 در اوکساکا
به "کمیته ی
هماهنگی ملی
کارگران
آموزشی" نیز
وابسته بوده
که در عمل
نهادی مجزا از
"اتحادیه ملی
..." می باشد.
شعبه 22 بیشتر زیر
نفوذ این نهاد
می باشد.
5-
در یکسال و نیم
گذشته، اولیسس
رویز با آگاهی
از موقعیت
متزلزل خود که
نتیجه ی تصرف
این مقام از
طریق تقلب در
انتخابات
بوده است، از
طریق تکیه به
باندی از
اوباش و اراذل
مسلح با ایجاد
ترس و وحشت در
مردم،
بازداشت
مخالفین و
معترضین
حکومت کرده
است. و کلیه ی
رسانه ها را
در مقابل خود
به زانو در
آورده بود بغیر
از روزنامه ی
لاس نوتیسیا دی
اوکساکا که
مورد حمله
اوباش رویز
قرار گرفت و اینک
در حمایت مردمی
در مقری جدید
منتشر می شود.
به همین علت
است که رسانه
های متصرف شده
توسط مردم برای
تداوم جنبش حیاتی
است.
6-
"مجلس خلق..."
پس از تشکیل
برنامه ای
انقلابی را
طراحی کرده که
از خواست های
صرفاً صنفی و یا
خواست اصلاح
طلبانه ی
استعفا و عزل
اولیسس رویز،
به مراتب
فراتر می رود.
اول اینکه خود
را بعنوان
حکومت مردمی
اعلام کرده و
بدینوسیله کلیه
ساختار سیاسی
را هدف تغییر
قرار داده
است. دوم اینکه
این نهاد هیچ
سمتگیری سیاسی
ای نکرده و حتی
ثروتمندان را
از عضویت در
خود منع
ننموده و تنها
شرط پیوستن به
آن استعفا و
عزل اولیسس رویز
است. تنها از
این طریق سرمایه
داران بزرگ را
که بقاء شان
به بقاء و
ثبات حکومت
اولیسس
وابسته است از
مجلس بیرون
گذاشته شده
اند. حتی سرمایه
داران دیگر نیز
توانسته اند
در این مجلس
نمایندگانی
برای خود
داشته باشند.
پس بدین ترتیب
نقش حکومتی
مجلس خلق
کاملاً تثبیت
شده است.
7-
با اینکه
"مجلس خلق.."
تاکتیک
نافرمانی مدنی
تهاجمی
مسالمت آمیز
را برگزیده
است، اما مردم
این منطقه
فرهنگِ تسلیم
و بردباریِ بیش
از اندازه را
نپذیرفته و به
انحاء مختلف
خود را برای
دفاع در مقابل
تعرض نیروهای
مسلح حکومتی
آماده ساخته
اند.
8-
آنچه مردم را
متحد ساخته،
خمایت یکپارچه
از آموزگاران
و "مجلس خلق ..."
نیست، بلکه
تنفر از اولیسس
رویز می باشد.
مجلس خلق با
آگاهی از این
موضوع است که
به تسلط رسانه
ای خود اهمیت
داده تا
بتواند در یک
روند دراز مدت
قلب مردم را
به دست آورد
9-
با اینکه
"انقلاب" پدیده
ی منظمی نیست
که پرده های
نمایش آن به
ترتیب پایان یافته
و آغاز گردد و یا
اینکه نقش بازیگران
آن طوری باشد
که یکی پس از دیگری
نقش آفرینی
کنند، لیکن
انقلاب
اوکساکا را می
توان به 3
مرحله تقسیم
کرد. اول
اعتصاب
آموزگاران. که
سر آغاز همه چیز
بود. دوم،
حمله ی اولیسس
رویز در 14 ژوئن
که اعتراضی
صرفاً صنفی را
به یک انقلاب
عمومی تبدیل
کرده و به ایجاد
مجلس خلق
انجامید. و
سوم، تصرف تلویزیون
دولتی به دست
زنان که قدرت
مردم را چنان
به نمایش
گذاشت و
توانست در
سراسر ایالت نیروها
را هماهنگ نماید
و حکومت را که
تا آن زمان نمی
خواست به این
جنبش اهمیت
داده و عکس
العمل نشان
دهد را مجبور
به تغییر تاکتیک
کرده و به
مقابله ی رو
در رو و علنی
با انقلاب
بپردازد.
10-
اینک تمامی
مردم ایالت
واقف به این
واقعیت گشته
اند که علت
فقر و کمبود
های ایشان سیاست
های نولیبرالی
خصوصی سازی و
دزدی آشکار
منابع محلی از
طریق قراردادهای
دولتی با سرمایه
داران و فساد
حکومتی است.
*
اما در آخر نتیجه
می گیرد که آینده
ی جنبش مشخص نیست
چرا که بسیاری
از نیروهای سیاسی
در سطح ملی
مکزیک در حال
تقلا برای کسب
قدرت هستند.
دو حزب PRI
و PAN خواهان
حفظ قدرت و PRD خواهان جایگزینی
آنها می باشد.