کمپین
ژنو آب در
هاون کوبیدن
نبود؟
با
تلاش گسترده
کانونها و
کمیته های
حمایتی و همبستگی
با مبارزات
کارگران
ایران( از
کانادا،استرالیا
و اروپا ) ، علیه
حضور نماینده
گان جمهوری
اسلامی در
اجلاس سازمان جهانی
کار[سازمان سه
جانبه ی (دولت
ها، کارفرمایان
و کارگران)] روز
هشتم ژوئن هفتاد
ودو نفر در میدانی
در شهر ژنو
آکسیونی بر پا
داشتیم. طبق
توافق قبلی
هئیت منتخب
کمیته های
آلمان، انگلیس،
سوئد، فرانسه
و سوئیس (که
گویا به
مقاوله نامه
های ILOوقوف
داشتند)همراه
با مترجم برای
نشست با خانم
کاتارینا تسوترودو
مسئول بخش بین
المللی
سندیکاهای
کارگری
در اجلاس به دفتر
ایشان رفتند.
نماینده
گان در گزارش
کوتاهی نتایج
گفتگو با شخص
نامبرده را
بدینگونه
ارائه دادند:
یکی اینکه
قول داده شد
که در جهت کمک
به سلامتی
محمود صالحی
گروهی از
پزشکان بدون
مرز به ایران
اعزام شوند.
طبق
نظرخانم
تسوترودو سازمان
جهانی کار نمی
تواند به حضور
نمایندگان
جمهوری
اسلامی
اعتراض کند
زیرا دولت
ایران مقاوله
نامه های 87 و 98 را
امضاء نکرده
است ( مثلا
پرداخت
دستمزد جز آنها
نیست ) لذا این
وظیفه
کمیسیون های
ویژه کارگری
در اجلاس است
که نمایندگان
رژیم را در این
ارتباط مورد
بازخواست
قرار دهند. وی
قول داد که
قطعنامه
کمپین را با
خود به اجلاس
خواهد برد و
در بین همه
پخش میکند.
پس از
خاتمه گزارش
هئیت اعزامی
آکسیون یکی از
شرکت کننده
گان پشت
میکروفن حاضر
شد و با
استناد به
مصوبه های آی
ال او اظهارات
خانم
تسوترودو را
غیر معتبر خواند
و بیان داشت :
"اگر
چه دولت
ایران بسیاری
ازمقاوله
نامه ها را
امضا نکرده
است اما طبق
«اعلامیۀ
سازمان بین
المللی کار در
بارۀ اصول و
حقوق بنیادین
کار» (مصوب 19
ژوئن 1998 )، همۀ
کشورهای عضو
سازمان بین
المللی کار،
فارغ از اینکه
مقاوله های
مربوط را
پذیرفته و یا
امضا کرده
باشند و یا
نه، موظفند به
یک رشته اصول
و حقوق کار
احترام
بگذارند و
آنها را به
عمل در آورند.
«[کنفرانس
بین المللی
کار] اعلام می
کند که همۀ اعضا،
حتی
اگر[هنگامی
که] مقاوله
نامه های مربوط
را تصویب نکرده
باشند،صرفاَ
به دلیل
عضویتشان در
سازمان [بین
المللی کار]
موظفند با حسن
نیت و بر طبق
اساسنامۀ
سازمان بین
المللی
کاراصول
مربوط به حقوق
بنیادی کار را
که موضوع آن
مقاوله نامه
ها هستند
رعایت
کنند،به پیش
ببرند و تحقق
بخشند،یعنی:
الف) آزادی
تشکل و به
رسمیت شناختن
واقعی مذاکرۀ
دسته جمعی
ب) حذف هر
گونه کار زوری
و اجباری
پ) الغای
واقعی کار
کودکان
ت) حذف هر
گونه تبعیض (
جنسی ،
دینی،ملی،قومی
و غیره) در
زمینۀ اشتغال
و حرفه.»
سازمان
بین المللی
کار، ارگان ها
و مسؤلان آن مکلفند
اجرا و پیشبرد
متون این
سازمان را مراقبت
و پیگیری کنند
و وسائلی را
که این سازمان
برای محترم
شمردن و اجرای
تصمیماتش از
جانب کشور های
عضو، از جمله
ایران، در اختیار
دارد به کار
گیرند.
به ویژه سازمان
بین المللی
کار باید
مصرَا از
ایران بخواهد
«اصول و حقوق
بنیادین کار»
را رعایت کند. عدم
تصویب مقاوله
نامه های 87 و 98 به
ایران این
اجازه و کارت
سفید نمی دهد
که ابتدائی
ترین حقوق
کارگران را
نقض و لگدمال
کند چنانکه طی
دهه های گذشته
کرده است."
اظهارات
نقل شده نه تنها
اعتراض به
توجیهات خانم
کاتارینا
تسوترودو به
عنوان مسئول
بخش بین
المللی
سندیکا های
کارگری
سازمان آی ال
او است بلکه
در برگیرنده
سکوت هئیت
منتخب کمپین
سراسری می
باشد که نشان
از نا توانی
در پاسخ لازم
به آن توجیهات
است. و نیز سهل
انگاری ما
اعضا کانونها
و کمیته ها که
آنها را بدون
دقت لازم انتخاب
کرده ایم.
بنابراین
ما نیز مصرا
انتظار پاسخ
یابی نمایندگان
انتخابی
کانون ها و
کمیته های
کارگری
سراسری
در این
کمپین و در
قبال جنبش کارگری
هستیم. و
لزوما اجازه
نمی دهیم که
با سهل انگاری،
غیرمسئولانه
برخورد کردن و
ناتوانی در انجام
وظیفه بازهم
سکوت اختیار
کنند.
با این
همه بعد از
پایان آکسیون
و قبل از اتمام
اجلاس
سالیانه
سازمان جهانی
کار، رفیقی که
به رعایت اصول
بنیادی کار
کشورهای عضو
آی ال او در
آکسیون اشاره
کرده بود
مسئولانه و با
شتاب لازم
مفاد کامل آن
را در متن
نامه ای آماده
و در اختیار کمپین
گذاشت تا به
موقع و قبل از
اتمام اجلاس(15
ژوئیه) برای
آنها فرستاده
شود . اما
بخاطر ضوابط و
روابط ناتوانِ
ِحاکم بر
کانون ها و
کمیته ها،
متأسفانه این
اقدام عاجل هم
جامه عمل
نپوشید. این
قصورات
و مضافا عدم
گزارش
دهی به بیرون
و بازنگری خود
در رفع
اشتباهات،
باعث شد که
این تصور برای
مان بوجود آید
که آیا نتیجه
کار کمپین، آب
در هاون
کوبیدن نبود
؟..
کانون
همبستگی با
کارگران ایران
ـ فرانکفورت و
حومه
24
ژوئیه 2007
http://akhgaar.blogfa.com