نوار
غزه تنها یک
زندان نیست
بلکه یک
آزمایشگاه هم
هست
Naomi
Klein
The Nation 15.06.2007
برگردان
ناهید
جعفرپور
غزه در
دست های حماس
قرار دارد و
میلیشیاهای
نقاب دار بر
صندلی رئیس
جمهور نشسته
اند. نوار
غربی در لبه
پرتگاه
بیچارگی قرار
گرفته است و
لشگریان
اسرائیل در
بلندی های
گولان بشدت
مستقر شده
اند. ماهواره
های جاسوسی
اسرائیلی بر
فراز ایران و
سوریه قرار
گرفته اند و
حزب الله
لبنان به
اندازه سر
موئی با جنگی
دیگرفاصله
دارد. طبقه
سیاسی رسوا
شده اعتماد افکار
عمومی را از
دست داده است.
کوتاه
بگویم:
اسرائیل
درموقعییت خوبی
قرار ندارد
اما ما در
اینجا با یک
معما روبرو
هستیم: چرا در
یک چنین اوضاع
آشفته ای اقتصاد
اسرائیل
بمانند سال
های 1999 در حال
شکوفائی است
آنهم با یک
بازار سهام
استثنائی و
درجه رشد
استثنائی که
مشابه چین است؟
توماس
فریدمن در
روزنامه
نیویورک
تایمز همین
اخیرا تئوری
خود را چنین
بیان نموده
است: " اسرائیل
فانتزی فردی مردمش
را تغذیه می
کند وجایزه می
دهد و از این
رو مردمش
اختراعات
فراوان
استثنائی و
خارق العاده
در بخش
تکنولوژی
پیشرفته می نمایند.
حال مهم نیست
که
سیاستمدارانش
چه آشفتگی
هائی را ببار
می آورند".
بعد از
اینکه فریدمن
پروژه های
دانشگاهی
دانشجویان
علوم مهندسی و
کامپیوتر
دانشگاه بن
گوریون را از
نزدیک دید یکی
از معروف ترین
سخنرانی هایش
را نمود که در
واقعییت این
سخنرانی منظور
دیگری را می
رساند: "
اسرائیل نفت
پیدا کرده
است" این نفت
آنطور که بنظر
میرسد در مغزهای
اسرائیلی ها
نهفته است. "
مخترعین جوان
و سرمایه
داران
ماجراجو" ئی
که آنقدر
زرنگند که با "
گوگل"
معاملات بزرگ
می کنند".
تئوری
دیگری هم وجود
دارد: که"
اقتصاد
اسرائیل
دقیقا به لحاظ
همین آشفتگی
سیاسی شکوفا
شده است". این
فاز توسعه
اواسط سال های
نود آغاز گشت
آنهم زمانی که
اسرائیل خود
رابعنوان
پیشتازانقلاب
اطلاعات نشان
داد. یعنی
وابسته ترین
اقتصاد جهان
به تکنولوژی.
در سال 2000
اقتصاد
اسرائیل
نابود گشت و
این دقیقا
برای اسرائیل
بدترین سال از
1953 به بعد بود. سپس
در 11 سپتامبر
به ناگهان
امکانات سود
آفرینی برای
تمامی سرمایه
دارانی که
ادعا داشتند
می توانند تروریست
ها را در میان
انبوه
انسانها پیدا
نمایند و
مرزها را از
حملات آنها
محافظت
نمایند و اطلاعات
را در زندانها
از لب های چون
آهن بسته آنها
بیرون بکشند ،
فراهم شد.
در
فاصله سه سال
بخش بزرگی از
اقتصاد
تکنولوژی
اسرائیل به
طرزی رادیکال
از نو تاسیس
شد. در
سخنرانی
معروف فریدمن
همچنین آمده
است:" اسرائیل
از اختراع
انترنت "جهان
مسطح" بسوی
فروش حصارها
به
پلانتاژهای
نژادپرستان
رفت. بسیاری
از شرکت های
موفق اسرائیل
از موقعییت
اسرائیل
بعنوان " برج و
باروی دولتی"
که از هر سو از
طرف دشمنان
غضبناک احاطه
است استفاده
برده اند.
مثال زنده
برای این
ادعا: شیوه
برگزاری شو
زنده 24 ساعته
ای است که
توسط آن
بسیاری امنیت
کامل شان را
با یک جنگ
بدست آوردند.
دلیل اینکه
اسرائیل در
باره یک چنین
رشد اقتصادی
بزرگی خوشنود
است به شرکت
هائی ربط پیدا
می کند که
دقیقا یک چنین
مدلی را به
سایر نقاط
جهان صادر می
کنند. بطور
معمول تمرکز
بحث ها بر
تجارت اسلحه
اسرائیلی و بر
بولدوزرهای
آمریکائی که
خانه های نوار
غربی را منهدم
می سازنند و بر بمب
افکن های اف 16
بریتانیائی
قرار دارد و
در این میان
بزرگترین
تجارت
صادراتی اسرائیل
دیده نمی شود.
اسرائیل برای
1،2 میلیارد دلار
آمریکائی
محصولات
دفاعی به
آمریکا صادر نموده
است که
رقم صادرات
همین محصولات
در سال 1999 چیزی
در حدود 270
میلیون دلار
بوده است. در
سال 2006
اسرائیل در حدود
3،4 میلیارد دلار
محصولات دفاعی
به آمریکا
صادر نموده
است و این
دقیقا بیش از
یک میلیارد
بیشتر از کمکی
است که
اسرائیل از
آمریکا
دریافت نموده
است. این
مسئله
اسرائیل را به
چهارمین تاجر
بزرگ صادر
کننده
تسلیحات جهان
تبدیل نموده و
بدین ترتیب
اسرائیل در
تجارت
تسلیحات گوی
رقابت را از
بریتانیا
ربوده است.
بخش بزرگی از
این رشد را
اسرائیل
مدیون بخش به
اصطلاح"
امنیت مام
وطن" است. قبل
از 11 سپتامبر
یک چنین صنایعی
به هیچ وجه
موجودیت
نداشت. در
پایان امسال
بخش اسرائیلی
این بخش صنایع
در حدود 1،2
میلیارد دلار
نصیبش گشت.
رشد 20% مهمترین
محصولات در
بخش " هایت تچ"
ـ نرده های
امنیتی،
پیکره
هواپیماها،
کارت های هویت
شناسی، ویدئو
ـ و دستگاه
های رادیوئی
کنترل کننده،
دستگاه هائی
برای کنترل
مسافرین
هواپیما ها و
بازجوئی از
زندانیان ـ دقیقا
دستگاه ها
وتکنولوژی
هستند که
اسرائیل بکار
می گیرد تا
بدینوسیله
مناطق اشغالی
را تحت
کنترل داشته
باشد و به
زندانی بزرگ
تبدیل کند.
دقیقا
همین مسئله
است که چرا
این آشفتگی
نوارغزه و
سایر نقاط این
منطقه به تل
آوید نمی رسد. بله
به واقع هم به
این آشفتگی
دامن زده می
شود. اسرائیل
یاد گرفته است
که یک جنگ
دائمی و بی
نهایت را به
یک موقعییت
فعال با نشانه
های بازار
تبدیل کند
بصورتی که
اشغال و بازی
کردن با مردم
فلسطین را به
پیش برد و با
نام " جنگ
جهانی مبارزه
با ترور"
مقاصدش را
پیاده کند.
این
اتفاقی نیست
که پروژه های "
فرودگاه بن گوریون"
اینقدر
فریدمن را تحت
تاثیر قرار می
دهد. در
اسرائیل 30
شرکت امنیتی
تنها در 6 ماه
گذشته
به شکرانه
پشتیبانی دست
و دلبازانه
دولت اسرائیل
تاسیس شده اند
که ارتش اسرائیل
و دانشگاه های
اسرائیل را به
ابزاری برای
شرکت های
امنیتی و
تسلیحاتی تبدیل
می کنند. ( این
مسئله را باید
به همراه بحث
های بایکوت
آکادمیک
بخاطر داشته
باشیم).
در هفته
های آینده یکی
از این شرکت
های بزرگ به
اروپا سفر می
کند تا در
نمایشگاه
هوائی پاریس
شرکت کند ـ در واقع
این خود یک نمایش
صنایع
تسلیحاتی
اسرائیل در
این نمایشگاه
است. یکی از
شرکت های
اسرائیلی
سیستمی را به
نمایش می
گذارد که طبق
آن مسافرین
هواپیما ها را
در مقابل یک
سری از
سئوالاتی که
از سوی
کامپیوتر
تنظیم شده اند
قرار می دهد و
آنان را موظف
می کند در
باره کشور
عزیمتشان
اطلاعات در
اختیار
بگذارند. مسافر
در حال پاسخ
دادن باید
دستش را روی
دستگاه قرار
دهد. این
دستگاه عکس
العمل بدن
مسافررا در
باره سئوالات
ضبط می کند و
به این ترتیب
مظنونین مشخص
میگردند. این
شرکت بمانند
صدها شرکت
جدید امنیتی
اسرائیلی از
سوی پلیس
امنیتی مورد
اعتماد
اسرائیل
تاسیس شده است
و محصولاتش بر
روی فلسطینی
ها آزمایش شده
است. این شرکت
تنها محصولات
خویش را در
مقر های
کنترلی نوار
غربی آزمایش
نکرده است
بلکه ادعا
دارد که منطق
خود را همچنین
در نتیجه
تجربه و بررسی
بر روی هزاران
مورد مشخص که
در رابطه با حملات
انتحاری در
اسرائیل قرار
دارند، آزمایش
و تائید نموده
است.
ستاره
دیگر
نمایشگاه
پاریس غول
دفاعی اسرائیل
به نام "
البیت" است که
می تواند توسط
هرمز های 450
تقریبا 900
هواپیما را ثبت
کند. طبق
گزارش رسانه
ها در ماه مه
گذشته
اسرائیل ازهرمز
استفاده
نموده است تا
بدینوسیله درحملات
بمباران های
خود کشتار ها
هدفمند باشند.
اگر این متد
در نوار غزه
موفقیت آمیز
بوده است به
نواحی دیگر هم
صادر خواهد
شد: ازهرمز همچنین
در مرز
آریزونا ـ
مکزیک
استفاده شده
است. کوگیتوی 1002
ترمینالز دریک
فرودگاه گمنام
آمریکائی به
نمایش گذاشته
شده است و
البیت که یکی
ازشرکت هائی
است که پشت
سیستم امنیتی
اسرائیلی
قرار دارد با
بوئینگ یکی
شده است تا
بدینوسیله
محدوده مرزی ای
دور آمریکا به
قیمت 2،5
میلیارد دلاررا
بسازد.
از
زمانی که
اسرائیل با
سیاستش محصورسازی
مناطق اشغالی
را با نقاط
کنترلی و دیوارها
آغاز نمود،
فعالین حقوق
بشر نوارغزه و
نوار غربی را
با زندانی
بزرگ مقایسه
کرده اند.
تحقیقات در
باره بخش
امنیتی
اسرائیلی تمی
است که من در
کتابی که در
آینده به چاپ
می رسانم در
باره اش کار
نموده ام. در
این تحقیقات
من دریافتم که
این مناطق
طوردیگری
هستند. در
واقع
آزمایشگاهی
هستند که در
آنها دستگاه
های مخوف برای
امنیت دولت
های ما آزمایش
می شوند.
فلسطینی ها ـ
حال چه آنهائی
که در
نوارغربی زندگی
می کنند و چه
آنهائی که
درحماسستان (
نامی که
سیاستمداران
اسرائیلی روی
آن گذاشته
اند) زندگی می
کنند تنها
دیگرهدف
نیستند بلکه
موش های
آزمایشگاهی
هم هستند.
بنابراین
فریدمن حق
دارد: اسرائیل
نفت پیدا کرده
است. اما این
نفت از فانتزی
شرکت های تکنولوژیکی
اش برنخواسته
است. این نفت
از جنگ بر
علیه تروربرمیخیزد.
از یک وضعییت
دائمی در ترس که
باعث می شود
دستگاه های
خستگی ناپذیر
جهانی ساخته
شوند که
هدفشان
مشاهده و
استراق سمع مظنونین
و کنترل آنان
است.