سال 2007 در خاورمیانه و نزدیک

alsharq.blogspot.com

برگردان ناهید جعفرپور

اسرائیل/فلسطین

C.Sydow

31.12 .2007

 

سازمان حقوق بشر اسرائیل:

B'Tselem

امروز گزارش سالانه خود را در باره وضعیت مناطق اشغالی علنی نمود.  بر اساس این گزارش در سال 2007 تعداد فلسطینی هائی که از سوی سربازان اسرائیلی کشته شده اند کمتر از سال های قبل بوده است. در میان کشته شدگان 131 نفر قربانیان بیگناهی بوده اند که در عملیات خصمانه شرکت نداشته اند و53 نفر از کشته شدگان خردسال بوده اند. در سال گذشته 660 فلسطینی از سوی نیروهای امنیتی اسرائیل در مناطق اشغالی بقتل رسیده اند.

از ژانویه 2007 به این سو 7 غیر نظامی اسرائیلی از سوی شبه نظامیان فلسطینی بقتل رسیده اند که در میان آنها دو نفر ساکنین شهر سدروف بوده اند که توسط موشک های قسام که از نوارغزه پرتاب شده اند جان خود را از دست داده اند. از زمان دومین انتفاذه در هفت سال پیش تعداد غیر نظامیان کشته شده اسرائیلی کمترین تعداد بوده است.

در همین سال 344 نفرفلسطینی در جنگ داخلی فلسطین جان خود را از دست داده اند. طبق تحقیقات این سازمان حداقل 73 نفر از این قربانیان مستقیما در عملیات جنگجویانه میان حماس و جنبش فتح شرکت نداشته اند.

همچنین در این گزارش آمده است که:

تعداد فلسطینی هائی که بدون اتهام در زندان بسر می برند در سال 2007 سیزده درصد افزایش یافته است.

تعداد ساکنین شهرک های اسرائیلی در مناطق اشغالی در این سال چهارو نیم درصد افزایش یافته است. در همین فاصله زمانی رشد جمعیت در اسرائیل یک و نیم درصد بوده است.

تعداد خانه های منهدم شده در اسرائیل 38 درصد افزایش یافته است.

آزادی جابجائی فلسطینی ها در کرانه اردن به هیچ وجه بهبود نیافته است. بطور متوسط 66 " چک پوینت" و 459 " رود بلوک"  آزادی حرکت مردم را در کرانه غربی همچنان محدود ساخته است.

به فلسطینی ها در کرانه غربی همواره بر سر تقسیم آب تبعیض می شود. مسئله ای که در تابستان مشکلات جدی ای ببار می آورد.

 گزارش سازمان مذکور اقدامات امنیتی ادارات اسرائیلی را تائید نموده و تاکید می کند که اسرائیل غالبا این اقدامات را انجام می دهد تا بدین وسیله منافع سیاسی غیر قانونی خویش را دنبال کند. از جمله این منافع سیاسی بنای شهرک ها در کرانه غربی و اتصال واقعی آن به اسرائیل است.

سازمان حقوق بشر اسرائیل همچنین به عدم گزارش وظایف نیروهای امنیتی اسرائیل انتقاد می نماید و می گوید که به اندازه کافی در باره زیر پا نهادن قانون بررسی نمی شود و از دادن غرامتی که حق قربانی فلسطینی است اجتناب می گردد.

 

بحران لبنان ـ داستانی بی نهایت؟  

 

Dezember 22.12 .2007

 

سال 2007 به پایان می رسد بدون اینکه راه حلی در چشم انداز لبنان وجود داشته باشد. نشست پارلمان لبنان که قرار بود امروز برگزار شود به شنبه آینده عقب افتاد. اینکه بطور واقعی رئیس دولت جدیدی انتخاب گردد احتمالش بسیار کم است. اگر چه جناح "14 مارس" دولت که از سوی آمریکا و فرانسه حمایت می شوند و گروه های اپوزیسیون " 8 مارس" که در میان آنان جنبش شیعیان و حزب الله رابطه تنگاتنگ با سوریه و ایران دارند، در اصل در انتخابات بر روی میشل سلیمان رئیس ارتش توافق کرده اند اما با وجود این نقاط اختلاف آنان بر سرچکونگی تغییر قانون اساسی است. تغییراتی که برای انتخاب سلیمان و هم چنین ترکیب دولت آتی که باید از سوی رئیس دولت جدید انتخاب گردد مهم می باشند.

جناح دولت خواهان این است که در باره چگونگی تشکیل کابینه بعد از انتخابات ریاست جمهوری تصمیم گرفته شود. اپوزیسیون و از همه مهمتر میشل آئون که مقام ریاست جمهوری را بعنوان مشهورترین سیاستمدار مسیحی در لبنان حق خود می داند، خواهان این است که  تائید سلیمان از طریق انتخابات انجام پذیرد. بر حسب تقسیم کرسی ها در پارلمان باید 45 درصد پست وزرا از سوی اپوزیسیون اشغال گردد و از آنجا که هر تصمیمی از سوی دولت نیاز به دوسوم اکثریت آراء مجلس دارد، لذا این رقم میتواند هرگونه تصمیم دولت را بلوکه سازد. این شکل کار برخواسته از میثاق ملی سال 1943 است که می گوید که تمامی مذاهب کشورـ سنی ها، شیعیان و مارونیت ها ـ باید به تناسب در ترکیب دولت حضور داشته باشند. از این گذشته اپوزیسیون قصد دارد از این مسئله جلوگیری کند که نخست وزیر همچنان از سوی "جنبش مستقبل" که قوی ترین حزب سنی کشور است انتخاب گردد. آئون می گوید:" درست بمانند مقام ریاست جمهوری سلیمان، همچنین رئیس دولت هم باید بیطرف باشد و به هیچکدام از جناح های سیاسی متخاصم لبنان وابستگی نداشته باشد.اگر که سلیمان بعنوان رهبر قوی ترین فراکسیون مسیحی ازمقام ریاست جمهوری صرف نظر نماید در این صورت سعد حریری هم بعنوان رهبر بزرگترین فراکسیون سنی بعنوان حرکت مقابل باید از مقام نخست وزیری صرف نظر کند".   

 

در حال حاضر هیچ راهی برای برون رفت از این بحران وجود ندارد. همه نظر ها به این ختم می شوند که در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری لبنان هیچ پیمانی میان آمریکا و سوریه در حاشیه کنفرانس آناپولیس بسته نشده است. جنبش حزب الله و امل که از سوی سوریه پشتیبانی می شوند همواره در کنار خواسته های آئون قرار گرفته اند. خواسته هائی که تا کنون انتخابات را بلوکه نموده است .   

 
در مقابل این پیش زمینه همچنین حق گزینش مجددا روی میز قرار می گیرد و آنهم زمانی که جناح دولت با اکثریتش در پارلمان رئیس جمهور جدید را انتخاب کند. البته این مسئله با توجه به قانون اساسی امکان پذیر است اما در تاریخ دمکراسی لبنانی روندی بیسابقه است. روز پنجشنبه جناح دولت از سوی جرج بوش پشتیبانی گشت و آنهم به این صورت که بوش اعلام نمود که در این راه رئیس جمهور انتخاب شده باید از سوی دولت ها برسمیت شناخته شود. اینکه آیا جرج بوش پیامدهای یک چنین روندی را برای لبنان مورد توجه قرار داده است، مورد شک است.

هفته های اخیر باردیگر نشان دادند که لبنان به مهمترین میدان نمایش میان زورآزمائی سوریه/آمریکا تبدیل شده است. رئیس جمهور آمریکا علنا در مسائل داخلی لبنان دخالت می کند و در مقابل از سوریه می خواهد که ازدخالت های خود دست بردارد. همزمان ولید معلم وزیر امور خارجه سوریه  از اپوزیسیون لبنان می خواهد که خواسته هایش را تغییر دهد.

فراخوان های سیاستمداران اپوزیسیون چون حسن نصرالله دبیر کل حزب الله که می گوید انتخاب ریاست جمهوری را باید به عهده مردم لبنان نهاد تا کنون از سوی دولت رد شده است. در نهایت اشاره به این مسئله که انتخابات مستقیم برای انتخاب بالاترین مقام دولت در قانون اساسی لبنان قید نشده است، تعیین کننده نیست زیرا که جناح دولت از سوی دیگر آماده برای تغییر قانون اساسی است. تغییری که انتحاب سلیمان را از سوی مجلس ممکن می سازد.
سرانجام بحث و گفتگوی دولت ائتلافی در رابطه با انتخاب مستقیم رئیس جمهور به پایان خود نزدیک شده است و آنها بخوبی می دانند که اکثریت شهروندان بر علیه آنان می باشند.

Dezember 20, 2007

سوریه بر علیه افراد اپوزیسیون وارد عمل می شود.

ماموران دولتی سوریه در هفته های اخیر اقدامات شدیدی بر علیه منتقدین رژیم به اجرا درآوردند. از اوائل ماه دسامبر حداقل 7 نفر در این رابطه دستگیر گشته اند. این افراد همگی جزء امضاکنندگان بیانیه مشترک گروه های کمونیستی، ملی، لیبرال و کردی ای می باشند که در ماه اکتبر 2005 علنی گشت.

 "Damascus Declaration"

در این بیانیه افراد اپوزیسیون خواهان این شده اند که "به رژیم بعث خاتمه داده شود و قانون اساسی ای مدرن دمکراتیک که جامعه ای پولورالیسم را ممکن سازد و رهبریت قانون و اجرای حقوق بشر را امنیت بخشد، به اجرا در آید.

همچنین در این بیانیه آمده است که مشکل کردها باید با ابزار دمکراتیک حل گردد و برای رسیدن به تمامی این اهداف احتیاج به تغییرات اساسی رادیکال است و نه اصلاحات ظاهرسازانه".

اول دسامبر 2007 بیش از 160 امضاکننده این بیانیه در پایتخت سوریه جمع شدند و بدین طریق باعث ناراحتی دولتی شدند که ایجاد احزاب مستقل را ممنوع ساخته است.

در این گردهمائی دکتر فیدا ال هورانی و ژورنالیست اکرم ال بونی بعنوان دبیر کل " شورای بیانیه دمشق" انتخاب شدند. چند روز بعد این دو دستگیر گردیدند.

در فاصله همین هفته دو پزشک والید بونی و محمد یاسر ال ایتی و همچنین ژورنالیست علی عبدالله که در گردهمائی شرکت داشتند، دستگیر گردیدند. هیچ معلوم نیست که این افراد اپوزیسیون را با چه جرمی محاکمه خواهند نمود.

میشل کیلو و انور ال بونی برادر اکرم ال بونی که بتازگی دستگیر شده است دو  فرد مشهور اپوزیسیون سکولار سوریه هستند که از یک سال پیش در زندان بسر می برند. این دو در ماه مه 2006 " مانیفست بیروت ـ دمشق، دمشق ـ بیروت" را امضا نمودند. در این مانیفست احترام در مقابل استقلال و خودمختاری سوریه و لبنان  و همچنین تبادل سفیر میان این دو کشور خواسته شده است. همچنین امضا کنندگان این مانیفست از ایجاد تریبونال بین المللی برای روشن شدن سوءقصد به رفیق حریری که احتمال می رود پشت آن ماموران امنیتی سوریه قرار داشته باشند ، پشتیبانی نمودند.  

انور ال بونی در آپریل 2007 به 5 سال  زندان با اتهام پخش اخبار غلطی که ملت سوریه را ضعیف می سازد، محکوم گردید. میشل کیلو یک ماه بعد از محکومیت انور به سه سال زندان محکوم گشت.
هفته هاست که شبکه انترنتی :

Facebook

دیگر از سوریه گشوده نمی شود. افراد جوان اپوزیسیون سوریه در این شبکه انترنتی بطور گروهی خشم خود را نشان می دادند و مقاله های انتقادی پخش می نمودند.

بنظر می رسد که رژیم اسد بعد از کنفرانس آناپولیس به اندازه کافی قدرت گرفته است تا با تصمیم قاطع بر علیه اپوریسیون حرکت کند، بدون اینکه ترس داشته باشد که از سوی آمریکا و یا اتحادیه اروپا مورد تنبیه قرار گیرد.

Dezember 19, 2007

 

لیبی: مسافرت قزافی به اروپا

قزافی رهبر انقلاب لیبی به مسافرت 10 روزه خود به اروپا خاتمه داد. این مسافرت برای این دیکتاتور سرشار از موفقیت بود. در ابتدا این رهبر 65 ساله در " کنفرانس آفریقای اتحادیه اروپا" در لیزابون شرکت نمود. دیکتاتور زیمباوه روبرت موگابه و مستبد سودان عمر ال بشیر هم در این کنفرانس شرکت داشتند.

سپس قزافی چادر صحرائی خود را در باغ هتل:

Marigny

پاریس بنا نمود. این هتل مهمانخانه رسمی دولت فرانسه است که از قصر الیزه زیاد دور نیست.

در پایتخت فرانسه قزافی دیکتاتوری که از سال 1969 بر لیبی حکومت می کند، قرار داد های اقتصادی به ارزش 10 میلیارد یورو امضا نمود. در مقابل این قرار داد ها لیبی در سال آینده 21 هواپیمای ایربوس و حداقل یک رآکتوراتمی و بیش از ده ها جت جنگی رافاله و 35 هلیکوپتر، تانک های خودرو، رادارهای ضدهوائی و دیگر تسلیحات نظامی از تولیدات فرانسه خواهد گرفت.
دیدار قزافی از رئیس جمهورفرانسه نیکولاس سرکوزی همزمان بود با روز جهانی حقوق بشر. حقوق بشر همواره در لیبی از سوی رژیم قزافی زیر پا نهاده  می شود. آزادی بیان، مطبوعات و اجتماع وفعالیت های سیاسی ممنوع است. خودکامگی دستگاه قضائی لیبی درنزد افکار عمومی بین المللی اخیرا در مورد 5 پرستار بلغاری و پزشک فلسطینی که به مرگ محکوم شدند زیرا کودکان را خودسرانه به ویروس ایدز مبتلا نموده بودند، آشکار گردید.

سال ها پشتیبانی مالی قزافی از حملات تروریستی بفراموشی سپرده می شود. ثابت شده است که سازمان امنیت لیبی در سال 1989 برای حمله به دیسکوتیک " لا بله " برلین که در آن دو سرباز آمریکائی و یک دخترترک کشته شدند، مسئول می باشند.

سال 2004 لیبی خود را موظف نمود که 35 میلیون دلار به قربانیان و خانواده شان غرامت بپردازد.

21 دسامبر 1988 سرویس امنیتی لیبی در حدود 500 گرم بمب پلاستیکی در چمدانی در هواپیمای پان آمریکا 103 پنهان نمود. که این مواد منفجره در منطقه شوتلند منفجر گردید و 270 نفر کشته شدند. دو مامور امنیتی لیبی در سال 2001 در هلند به حبس ابد محکوم شدند و یکسال بعد قزافی مسئولیت کامل این انفجار را بعهده گرفت و خود را موظف نمود که دو و نیم میلیارد دلار خسارت بپردازد. بنظر می رسد که انفجار هواپیما در شوتلند مقابله با حمله هوائی عکس العملی سال 1986 آمریکا به تریپولی بخاطر حمله لیبی به دیسکوتیک " لابله" بود .

رئیس جمهور فرانسه سرکوزی در این بیلان مانعی برای روابط اقتصادی با لیبی نمی بیند و می گوید: ما دولت ها را تشویق می کنیم که از تروریسم دست بردارند و توسعه تسلیحات اتمی را کنار بگذارند". در واقع هم قزافی در سال 2004 اعلام نمود که برنامه تسلیحات کشتار جمعی اش را کنار گذاشته است.

در پاریس تظاهرات های بزرگ بر علیه دیدار قزافی انجام نگرفت تنها عده کمی برای اعتراض جمع شدند. از سوی دولت انتقادی به مهمان از لیبی نشد و
"Le Parisien"

گفت:" فرانسه پادری نیست که این مرد دولتی پاهای خونینش را با آن پاک نماید".

سپس قزافی از فرانسه به اسپانیا رفت و در آنجا هم صاحبان صنایع مهم و همچنین رئیس شرکت نفتی:

Repsol  وCepsa

را در چادر صحرائی خود پذیرفت. در مجموع قزافی با اسپانیا قراردادهائی به ارزش 17 میلیارد دلارامضا نمود. گروه شرکت های اسپانیائی:

Sacyr Vallehermoso

طرحی برای ایجاد شرکت های مشترک با دولت لیبی را اعلام نمود که وظیفه اش پروژه های زیرساختاری به ارزش 50 میلیارد دلار است. در آخر این سفر قزافی با پادشاه اسپانیا خوان کارلوس صرف شام نمود.
 

Dezember 18, 2007

همه پرسی در عربستان سعودی

آمریکا مهمترین متحد پادشاه سعودی است ـ همچنین اوساما بن لادن هم در عربستان سعودی محبوب تر از جرج بوش است. این مسئله نتیجه یک همه پرسی است که از سوی سازمان مستقل :

"Terror Free Tomorrow"

انجام پذیرفته است. هدف این سازمان این است که بررسی کند که چرا انسانها از گروه های افراط گرای مشخصی پشتیبانی می کنند. به همین دلیل از 1004 شهروند سعودی از طریق تلفن همه پرسی شده است ( فراموش نکنیم که در عربستان سعودی محافظه کارقاعدتا یک چنین همه پرسی تنها از طریق تلفن امکان پذیر است). در ابتدا نظر مخاطبین در باره کشورهای مشخص پرسیده شده است. بطور مشخص در باره چین و ترکیه در حدود 71 درصد نظر مثبت داشته اند. در باره بریتانیا و فرانسه 58 درصد نظر مثبت داشته و در باره ایران و پاکستان 47 درصد نظر مثبت داده اند. در باره آمریکا آراء مثبت ضعیف ترین یعنی 40 درصد بوده است. همزمان 69 درصد آرزو نموده اند که عربستان رابطه بهتری با واشنگتن داشته باشد. البته به اعتقاد آنها ( 85 درصد) قدم اول برای بهبود مناسبات خروج کامل ارتش آمریکا از عراق است.  خواست  دمکراتیزه کردن خاورمیانه آمریکا را اکثریت سعودی های این همه پرسی رد نموده اند.

نظر مخاطبین در باره یهودی ها و مسیحی ها تصویری وحشتناک می دهد. به این صورت که 89 درصد عقیده ای بسیار منفی در باره یهودیان و 54 درصد نظر منفی در باره مسیحیان داشته اند.

57 درصد مخاطبین مخالف توسعه تسلیحات اتمی توسط ایران بوده و 38 درصد موافق حمله نظامی توسط آمریکا یا هر کشور دیگری به ایران برای جلوگیری از ساخت بمب اتم بوده اند.

51 درصد هرگونه قرار داد صلحی را از سوی اسرائیل رد نموده و گفته اند که تا از بین رفتن کشور اسرائیل در خاورمیانه جنگ خواهند نمود. تقریبا از هر دو نفر یکی خواسته است که آمریکائی ها باید تلاش هایشان را برای حل اختلاف اسرائیل/ فلسطین تقلیل دهند.  

46 درصد گفته اند که آنها بر علیه شرکت شهروندان سعودی بر علیه مقاومت بر علیه ارتش آمریکا در عراق بوده و 43درصد بیان کرده اند که آنان بر علیه هرگونه پشتیبانی از جنگجویان سنی در عراق توسط عربستان سعودی می باشند. 7 تا 10 سعودی ترجیح داده اند که باید آمریکا را در حل جنگ عراق کمک نمود. همزمان 45 درصد از ممانعت صدور نفت در شرایط فعلی خاورمیانه به واشنگتن استقبال نموده اند.

93 درصد مبارزه با تورم و بیکاری در کشور را خواسته اند و 88 درصد مبارزه با تروریسم را. 61 درصد خواهان مبارزه با ال قاعده و دیگر گروه های جهادی بوده اند و 43 در صد خواهان بر داشتن قانون منع رانندگی برای زنان سعودی بوده اند. 74 درصد حملات انتحاری را رد نموده اند.  
در مورد سیستم ایده آل حکومتی هر سه نفر از چهار نفر سیستم پادشاهی را ترجیح داده است.

 

اکتبر 2007
همچنان آزادی مطبوعات در جهان عرب وجود ندارد

ایران، فلسطین، عراق، لیبی و سوریه جزء 20 کشوری در جهان می باشند که ازکمترین آزادی مطبوعات برخوردارند.

در حال حاضر در ایران 8 ژورنالیست در زندان بسر می برند. انتقاد به رشوه خواری ها و یا سنگسارها به زندان ختم می شوند.

کشور با آزادی مطبوعات زیاد درخاورمیانه و نزدیک، کشور اسرائیل است که در مقام 44 از 169 مقام جهان قرار دارد. کویت و امارات عربی و قطر در مقام 63 و 65 و 79 قرار دارند. 

همچنین در عربستان سعودی شرایط کاری ژورنالیست ها در 12 ماه گذشته کمی بهتر شده است. اما با این وجود در این کشور کار نمایندگان رسانه ها از سوی کمیته وزارت اطلاعات کنترل می گردد. این کشور به این لحاظ در مقام 148 جهان قرار دارد.
 
 September 27, 2007

 

فساد و رشوه خواری توسعه اقتصادی خاورمیانه و نزدیک را مانع می شود.

اردن، بحرین و عمان به کشورهائی تعلق دارند که فساد و رشوه خواری در سال 2007 بطوری هشداردهنده افزایش یافته است. این ارزیابی دیروز از سوی:

Trancparency International – CPI 2007

علنی گردید. این گزارش 180 کشور را بررسی نموده است و در ارزش گذاری خود 10 درجه را رده بندی کرده است. کشورهائی که در درجه دهم قرار گرفته اند کمترین رشوه خواری در آنها وجود دارد و کشورهائی که در درجه اول قرار گرفته اند از بالا ترین رشوه خواری برخوردارند.

کشورهائی که درجه سوم را گرفته اند بعنوان " رشوه خواری افسار گسیخته" نام گذاری شده اند که الجزیره، لبنان، مصر، ایران، لیبی، یمن و سوریه به این رده تعلق دارند. عراق و سودان به 10 کشور جهان که بالا ترین رشوه خواری را دارا می باشند تعلق دارند.

September 12, 2007

عراق: وضعییت پناهندگان عراقی همواره غمناک تر می شود

مقامات سوریه اجازه ورود به کشوررا برای پناهندگان عراقی شدید تر نموده اند. جزئیات این مقررات هنوز مشخص نیست اما عراقی هائی که می خواهند به سوریه مسافرت کنند باید در ابتدا ویزای سوریه را از سفارت سوریه در بغداد درخواست نمایند. از آنجا که سفارت سوریه در بخش شهری ال منصور بغداد  قرار دارد و این محل میدان خشونت های روزانه بغداد است از این رو ملاقات با نماینده سوریه برای اخذ ویزا می تواند برای بسیاری از عراقی ها بقیمت جانشان تمام شود.

طبق شرایط جدید سفارت سوریه در بغداد ویزا برای ورود به سوریه تنها به دلائل تجارت، دانش و آموزش صادر می گردد که آنهم احتیاج به تائیدیه وزارت صنایع سوریه و وزارت آموزش و پرورش این کشور دارد. خانواده های عراقی با فرزند تنها از یک سال ویزای اقامت برخوردار می گردند. این مقررات بخوبی نشان دهنده این هستند که دیگر هیج مکان امنی برای عراقی هائی که تحت تعقیب قرار دارند و دچار خشونت شده اند وجود ندارد. طبق تخمینات روزانه 2000 عراقی خانه ها وکشور خود را ترک می کنند. نماینده حقوق بشر اعلام نمود از آنجا که امکانی برای امنیت دادن به این انسانها وجود ندارد این سازمان نگران وضعییت این عراقی ها می باشد.