در آستانه یک
صدمین سالگرد
8 مارس روز
جهانی زن
بهزاد
سهرابی
8 مارس 1875 یاد آور
مبارزات زنان
کارگر کار خا
نجات نساجی
شهر نیو یورک است.
زنان کارگر
کارخانجات
نساجی شهر نیو
یورک برای
بهبود شرایط
سخت کار و در
اعتراض به پائین
بودن دستمزدها
دست به اعتراض
زدند اما این
اعتراض با
برخورد قهر
آمیز پلیس مواجه
و به شیوه
وحشیانه ای
سرکوب شد.
در روز 8 مارس 1907 مجد
دا کار گران
نساج امریکا
باخواست 10
ساعت کار دست
به اعتراض و
راه پیمائی
زده که این
اعتراض نیز
توسط
پلیس سرکوب
شد. سال 1908 حزب سو
سیا لیست
آمریکا به تشکیل
کمیته ملی
زنان برای حق
رای زنان در
انتخابات
اقدام و در
همان سال کار
گران زن
بافنده
با شعار
ممنوعیت کار
کودکان و کسب
حق رای برای
زنان دست به
تظاهرات زد ند
که در نتیجه
سال 1909 روز 8
مارس بعنوان
روز ملی زن در
امریکا اعلام
شد ودر سال 1910 در کنگره
بین الملل سو
سیالیستها که
در شهر کپنهاک
بر گذار شد،” کلارا
زتکین”
زن
مبارز و سو
سیالیست، عضو
حزب سو سیال
دمو کرات
آلمان ، 8
مارس را به
پاس مبارزات
خستگی ناپذیر
زنان کار گر
نیو یورک
بعنوان روز
جهانی زن به
کنگره پیشنهاد
و این پیشنهاد
به تصویب
کنگره رسید.
8 مارس 1911 در
کشور های
دانمارک،
استرالیا،
سوئد و آلمان
در گرامی داشت
این روز
تظاهراتی بر
پا شد.
در 8
مارس 1917 زنان
روسیه به خا
طر اعتراض به
اخراج و
افرایش قیمت
ها و بستن کار
خانجات دست به
تظا هرات زدند.
درسال 1975 از
طرف سازمان
ملل متحد این
روز به عنوان
روز زن اعلا م
و در سال 1977 یو نسکو 8 مارس را
بعنوان روز
جهانی زن به
رسمیت شناخت. سنت
گرامی داشت 8 مارس تا
کنون ادامه
داشته و هر
ساله زنان معترض
جهان به همراه
دیگر انسان
های آزادیخواه
در اکثر کشور
های جهان در
این روز دست
به اعتراض
میزنند و
خواست و
مطالبات خود را
در برابر
قوانین و
مناسبات
تبعیض آمیز
بیان و از
منافع انسانی
و طبقاتی خود
دفاع میکنند.
آن چه
گذ شت تار
یخچه بسیار
مختصری از
پیدایش روز
جهانی زن و
مبارزات زنان
کارگر در جهت
دستیابی به
مطالبات خود و
دیگر هم سر
نوشتانی بود
که طی یک قرن
به دلیل
حاکمیت
مناسبات
تبعیض
آمیزادامه
داشته واکنون
در جهت نابودی
آپارتاید
جنسی و احقاق
برابری در
تمامی شتونات
اجتماعی،
همراه با دیگر
انسان های
عدالتخواه و
برابری طلب
مبارزات خود
را پیش برده است.
اینک این
مبارزات ازهم
فکری و حمایت
و گستر ده ای
برخوردار
بوده و دفاع
از منافع مشترک
و انسانی و
طبقاتی به
عنوان رکن
اساسی در این
مبارزه سر
لوحه خوا سته
ها یشان می
باشد. هم زمان
با آن، زنان
کارگر با توجه
به توازن قوا و
شرایط مو جود
در هر جامعه
ای در برابر
قوانین ضد زن
ایستاد گی
کرده و دست به
اعتراض زده و
خواست های دمو
کراتیک خاصه
زنان را ابراز
و از این
خواست ها دفاع
مینمایند.
امروز
ما شاهد
مناسبات
تولیدی و
روابط کار و سرمایه
ای هستیم، که
در آن زنان و
مردان در عرصه
کار و زندگی،
به یک اندازه
استثمار شده و
در فضا ای
آکنده به تما
می اشکال
ستمگرانه دست
به گریبانیم
که بیان هر
خواست انسانی
جرم تلقی شده
و زن و
مردمعترض، به
این مناسبات به
یک میزان
دادگاهی و
محاکمه می
شوند و احکام صادره
بدون
تبعیض بر سر
زنان و مردان
نازل شده و در
این هنگام است
که چوبه دار
بطور مساوی و
برابر برای
زنان و مردان
معترض و برابری
خواه بر پا می
گردد و ما
شاهد اعدام
های بدون تبعیض
هستیم .!!
ما هر
روزه شاهد
پایمال
شدن ابتدا ئی
ترین خواست ها
و امیال
انسانی هستیم
که تو سط سیستم
بورژوازی
قهرا ًو با
توجه به
قوانین موجود
بی مهابا و در
دم، به نام
دفاع از ناموس
و غیرت
وفرهنگ
خفه و سرکوب
شده و
زنان و مردان
را سنگ سار و
احکام قرون
وسطا ئی را در
مورد آنان به
اجرا در
میاورند. ما
امروز شاهد
فقر و فلاکت
روز افزونی
هستیم، که
حامیان سر
مایه و تمامی
اعوان و انصار
مدافع نظام سر
مایه داری با
تمام توان از
این بی حقوقی
ها به انحا ه
مختلف و با
استفاده از
تمامی مبلغان
و اید ئو لو گ
های رنگا
رنگشان
در هر طیف و
منصب، از این
بی حرمتی دفاع
کرده و با ایجاد
فضای اخلاقی و
عاطفی همراه
با رعب و وحشت
به دور ازیک
دید واقعی ،
پرده ای ابهام
آمیز بر روی
این جنایت و
وحشیگر ی ها
کشیده تا بدین
گونه بتوانند
افکار عمومی
را پذیرای آن
نمایند و به
عنوان
مدافعان
سیستم سر مایه
داری و با
توجه به تمامی
امکانات از
این مناسبات
استثمار
گرایانه دفاع
نمایند.
ما
امروز شاهد بی
حقوقی میلیو ن
ها انسانی
هستیم که در
بد ترین شرایط
زیستی و
معیشتی خود با
این زندگی
تحمیلی مالا
مال از فقرو
تحقیر، دست و
پنجه نرم
میکنند تا
شاید بتوانند
در آینده نه چندان
دور، این
مناسبات
تبعیض آمیز را
تغییر و به
خواست های خود
دست یابند. ما
امروزه شاهد انیم
که در مراکز
کارگری در ازا
ء کار برابر
دستمزد پائین
تری به
کارگران زن
پرداخت میشود
و رذالت و
وقاحت را به
جائی کشا نده
اند که کارفرمایان
وقیحانه در صد د
بر آوردن نیاز
های جنسی خود
گاهاً
کارگران زن را
مورد سو
استفاده جنسی
قرار داده و
حتی در بعضی
از مراکز
تولیدی و
خدماتی در رختکن
زنان با
گذاشتن
دوربین های
مجهز آنان را
از هر حیث
مورد تحقیر
قرارمیدهند.
این
تنها
گوشه هائی از
این دنیای
وارونه و پراز
فقر، تحقیر
وتحجر و دور از
روابط انسانی
می باشد که
خاصه نظام سر
مایه داری
بوده که هر
روزه به خاطر
عدم
انسجام و
پراکند گی تو
ده های کارگر
اینچنین به
حرمت و کرامت انسانی
دست درازی
کرده و خود را
مالک بلا
منازع ما در
تمامی موارد
میدانند .
زنان
و مردان
کارگر؛
برای
رهائی ازاین
مناسبات
تبعیض آمیز و
از بین بردن
تما می نا
برابری های
اجتماعی (در کلیه
شئو نات خود ) و
پایان دادن به
این آپارتاید
جنسی و قوانین
زن ستیز و
لغوهر گونه
استثمار
انسان از
انسان و دست یابی
به یک زندگی
شایسته
انسانی، راهی
جز اتحاد و
همبستگی طبقا
تی در پیش روی
ما در ضد یت با
کل مناسبات
بورژوازی
وجود ندارد. بی شک
اولین گام در
این راستا دست
یابی به این
مهم ، یعنی
ایجاد تشکلات
توده ای طبقاتی
کارگری می
باشد.
تاریخ
مبارزه تا
کنونی بشریت،
بر سر تخاصم، کشمکش
طبقاتی و در جهت
دست یابی به
یک زندگی انسانی
تا به امروز
ادامه داشته
است و تا آن
هنگام که نظام
سر مایه داری
سایه شوم خود
را بر جامعه
گسترانیده
باشد ، ما شاهد
بی حقوقی هر چه
روز افزون تر
این مناسباث
استثمارگرانه
خواهیم بود و
به تبع آن کار
گران معترض و
فعالین این
طبقه ، مورد
هجوم قرارگرفته
و هر روز ما
شاهد دستگیری
و زندانی شد ن
آنان می باشیم
.
مراسم 8 مارس
امسال باید
متفاوت از
سالیان گذشته
حول مطالبات
طبقاتی ، خود
را ساز مان
دهی کند و آگاهانه
از منافع
کارگران و
زحمتکشان و تما
می مزد
بگیران
دفاع و با
دور اندیشی و
پخته گی لازم
به ایجاد
تشکلات توده
ای طبقاتی،
جدا ی از جنسیت
و ملیت و
به دور از هر
گونه مناسبات قومی و
مذ هبی و با
حاکم کردن
روحیه شورائی
در ایجاد چنین
تشکلاتی،
تنها بر اساس
مصالح و منافع
و دید طبقاتی
و همسو و هم گا
م با
تشکلات کار
گری حضور هر
چه
گسترده تری
از
زنان و مردان
برابری خواه
در جهت شناخت
مطالبات خود و
رسیدن به این
خواست ها با داشتن
استراتژی و
آلتر ناتیو
طبقاتی
و با شناخت
معظلات و بر
اساس
سبک کار مشخص، به کاری
عملی و پراتیک
شده ای دست زد
ه، تا
بتوانیم
زمینه را برای
بوجود آوردن دنیائی
عاری از هر
گونه تبعیض،
زندان، اعدام
و شکنجه فراهم
کنیم و با حرکت
همه جانبه ی
طبقه کارگر آگاه
وبا درک ضرورت
نابودی
نظام سرمایه
داری بر اساس
منافع طبقاتی
گا می موثر را
برداشته تا در
یک پروسه
مبارزاتی و
طبعا بسیار سخت
اما ممکن، به
رهبری و نیروی
خود طبقه
کارگر شاهد بر
پائی جامعه ای
آزاد و برابر
باشیم.
86/11/24