در آستانه یک صدمین سالگرد 8 مارس روز جهانی زن

 بهزاد سهرابی   

 8 مارس 1875 یاد  آور مبارزات زنان کارگر کار خا نجات نساجی شهر نیو یورک است. زنان کارگر کارخانجات نساجی شهر نیو یورک برای بهبود شرایط سخت کار و در اعتراض به  پائین بودن دستمزدها دست به اعتراض زدند اما این اعتراض با برخورد قهر آمیز پلیس مواجه و به شیوه  وحشیانه ای سرکوب شد.

در روز 8 مارس 1907 مجد دا کار گران نساج امریکا باخواست 10 ساعت کار دست به اعتراض و راه پیمائی زده که این اعتراض نیز توسط  پلیس سرکوب شد. سال 1908 حزب سو سیا لیست آمریکا به تشکیل کمیته ملی زنان برای حق رای زنان در انتخابات اقدام و در همان سال کار گران زن بافنده  با شعار ممنوعیت کار کودکان و کسب حق رای برای زنان دست به تظاهرات زد ند که در نتیجه سال 1909 روز 8 مارس بعنوان روز ملی زن در امریکا اعلام شد ودر سال 1910 در کنگره بین الملل سو سیالیستها که در شهر کپنهاک بر گذار شد، کلارا زتکین زن  مبارز و سو سیالیست، عضو حزب سو سیال دمو کرات آلمان ، 8 مارس را به پاس مبارزات خستگی ناپذیر زنان کار گر نیو یورک بعنوان روز جهانی زن به کنگره پیشنهاد و این پیشنهاد به تصویب کنگره رسید.

8 مارس 1911 در کشور های دانمارک، استرالیا، سوئد و آلمان در گرامی داشت این روز تظاهراتی بر پا شد.

 در 8 مارس 1917 زنان روسیه به خا طر اعتراض به اخراج و افرایش قیمت ها و بستن کار خانجات دست به تظا هرات زدند. درسال 1975 از طرف سازمان ملل متحد این روز به عنوان روز زن اعلا م و در سال 1977 یو نسکو 8 مارس را بعنوان روز جهانی زن به رسمیت شناخت. سنت گرامی داشت 8 مارس تا کنون ادامه داشته و هر ساله زنان  معترض جهان به همراه دیگر انسان های آزادیخواه در اکثر کشور های جهان در این روز دست به اعتراض میزنند و خواست و مطالبات خود را در برابر قوانین و مناسبات تبعیض آمیز بیان و از منافع انسانی و طبقاتی  خود دفاع میکنند.

آن چه گذ شت تار یخچه بسیار مختصری از پیدایش روز جهانی زن و مبارزات زنان کارگر در جهت دستیابی به مطالبات خود و دیگر هم سر نوشتانی بود که طی یک قرن به دلیل حاکمیت مناسبات تبعیض آمیزادامه داشته واکنون در جهت نابودی آپارتاید جنسی و احقاق برابری در تمامی شتونات اجتماعی، همراه با دیگر انسان های عدالتخواه و برابری طلب مبارزات خود را پیش برده است. اینک این مبارزات  ازهم فکری و حمایت و گستر ده ای برخوردار بوده و دفاع از منافع مشترک و انسانی و طبقاتی به عنوان رکن اساسی در این مبارزه سر لوحه خوا سته ها یشان می باشد. هم زمان با آن، زنان کارگر با توجه به توازن  قوا و شرایط مو جود در هر جامعه ای در برابر قوانین ضد زن ایستاد گی کرده و دست به اعتراض زده و خواست های دمو کراتیک خاصه زنان را ابراز و از این خواست ها دفاع مینمایند.

امروز ما شاهد مناسبات تولیدی و روابط کار و سرمایه ای هستیم، که در آن زنان و مردان در عرصه کار و زندگی، به یک اندازه استثمار شده و در فضا ای آکنده به تما می اشکال ستمگرانه دست به گریبانیم که بیان هر خواست انسانی جرم تلقی شده و زن و مردمعترض، به این مناسبات به یک میزان دادگاهی و محاکمه می شوند و احکام صادره بدون  تبعیض بر سر زنان و مردان نازل شده و در این هنگام است که چوبه دار بطور مساوی و برابر برای زنان و مردان معترض و برابری خواه بر پا می گردد و ما شاهد اعدام های  بدون  تبعیض هستیم .!!

ما هر روزه شاهد پایمال  شدن ابتدا ئی ترین خواست ها و امیال انسانی هستیم که تو سط سیستم بورژوازی قهرا ًو با توجه به قوانین موجود بی مهابا و در دم، به نام دفاع از ناموس و غیرت وفرهنگ  خفه و سرکوب شده و  زنان و مردان را سنگ سار و احکام قرون وسطا ئی را در مورد آنان به اجرا در میاورند. ما امروز شاهد فقر و فلاکت روز افزونی هستیم، که حامیان سر مایه و تمامی اعوان و انصار مدافع نظام سر مایه داری با تمام توان از این بی حقوقی ها به انحا ه مختلف و با استفاده از تمامی مبلغان و اید ئو لو گ های رنگا رنگشان  در هر طیف و منصب، از این بی حرمتی دفاع کرده و با ایجاد فضای اخلاقی و عاطفی همراه با رعب و وحشت به دور ازیک دید واقعی ، پرده ای ابهام آمیز بر روی این جنایت و وحشیگر ی ها کشیده تا بدین گونه بتوانند افکار عمومی را پذیرای آن نمایند و به عنوان مدافعان سیستم سر مایه داری و با توجه به تمامی امکانات از این مناسبات استثمار گرایانه دفاع نمایند.

 ما امروز شاهد بی حقوقی میلیو ن ها انسانی هستیم که در بد ترین شرایط زیستی و معیشتی خود با این زندگی تحمیلی مالا مال از فقرو تحقیر، دست و پنجه نرم میکنند تا شاید بتوانند در آینده نه چندان دور، این مناسبات تبعیض آمیز را تغییر و به خواست های خود دست یابند. ما امروزه شاهد انیم که در مراکز کارگری در ازا ء کار برابر دستمزد پائین تری به کارگران زن پرداخت میشود و رذالت و وقاحت را به جائی کشا نده اند که کارفرمایان وقیحانه  در صد د بر آوردن نیاز های جنسی خود گاهاً کارگران زن را مورد سو استفاده جنسی قرار داده و حتی در بعضی از مراکز تولیدی و خدماتی در رختکن زنان با گذاشتن دوربین های مجهز آنان را از هر حیث مورد تحقیر قرارمیدهند.

 این تنها  گوشه هائی از این دنیای وارونه و پراز فقر، تحقیر وتحجر و دور از روابط انسانی می باشد که خاصه نظام سر مایه داری بوده که هر روزه به خاطر عدم  انسجام و پراکند گی تو ده های کارگر اینچنین به حرمت و کرامت  انسانی دست درازی کرده و خود را مالک بلا منازع ما در تمامی موارد میدانند .

زنان و مردان کارگر؛

برای رهائی ازاین مناسبات تبعیض آمیز و از بین بردن تما می نا برابری های اجتماعی  (در کلیه شئو نات خود ) و پایان دادن به این آپارتاید جنسی و قوانین زن ستیز و لغوهر گونه استثمار انسان از انسان و دست یابی به یک زندگی شایسته انسانی، راهی جز اتحاد و همبستگی طبقا تی در پیش روی ما در ضد یت با کل مناسبات  بورژوازی وجود ندارد.  بی شک اولین گام در این راستا دست یابی به این مهم ، یعنی ایجاد تشکلات توده ای طبقاتی کارگری می باشد.

تاریخ مبارزه تا کنونی بشریت، بر سر تخاصم،  کشمکش طبقاتی  و در جهت دست یابی به یک زندگی انسانی تا به امروز ادامه داشته است و تا آن هنگام که نظام سر مایه داری سایه شوم خود را بر جامعه گسترانیده باشد ، ما شاهد بی حقوقی  هر چه روز افزون تر این مناسباث استثمارگرانه خواهیم بود و به تبع آن کار گران معترض و فعالین این طبقه ، مورد هجوم قرارگرفته و هر روز ما شاهد دستگیری و زندانی شد ن آنان می باشیم .

 مراسم  8 مارس امسال باید متفاوت از سالیان گذشته حول مطالبات طبقاتی ، خود را ساز مان دهی کند و آگاهانه از منافع  کارگران و زحمتکشان و تما می مزد بگیران  دفاع و با دور اندیشی و پخته گی لازم به ایجاد تشکلات توده ای طبقاتی، جدا ی از جنسیت و ملیت و  به دور از هر گونه مناسبات  قومی و مذ هبی و با حاکم کردن روحیه شورائی در ایجاد چنین تشکلاتی، تنها بر اساس مصالح و منافع و دید طبقاتی و همسو و هم گا م  با تشکلات کار گری حضور هر چه  گسترده تری از  زنان و مردان برابری خواه در جهت شناخت مطالبات خود و رسیدن به این خواست ها با  داشتن استراتژی و آلتر ناتیو طبقاتی  و با شناخت معظلات و بر اساس  سبک کار مشخص، به کاری عملی و پراتیک شده ای دست زد ه، تا  بتوانیم زمینه را برای بوجود آوردن  دنیائی عاری از هر گونه تبعیض، زندان، اعدام و شکنجه فراهم کنیم و با حرکت همه جانبه ی طبقه کارگر آگاه وبا درک ضرورت نابودی  نظام سرمایه داری بر اساس منافع طبقاتی گا می موثر را برداشته تا در یک پروسه مبارزاتی و طبعا بسیار سخت اما ممکن، به رهبری و نیروی خود طبقه کارگر شاهد بر پائی جامعه ای آزاد و برابر باشیم. 

86/11/24