گرامی باد اول ماه مه (11اردیبهشت ) روزجهانی همبستگی طبقاتی کارگران !

کارگران رزمنده ایران !

اول ماه مه ( 11 اردببهشت ) روز جهانی همبستگی طبقاتی کارگران ، بر شما خجسته باد !

شما سال گذشته را با افتخار و با افزایش تلاش تان برای برپایی پایه های همبستگی طبقاتی در میان خود و با اعلام ابجاد تشکل های مستقل و ازاد کارگری در پی سالها مبارزه پی گیر و بی امان ، پشت سر گذاشتید. ان هم در شرایطی که سرکوب قرون وسطایی رزیم اسلامی سرمایه داران ، با بن بست و تسلیم اصلاح طلبان و نیز به بهانه تهاجم نظامی امریکا ، تشدید شده است. سرکوبی که سران رزیم اسلامی برای بقای جهنمی نظامی به کار گرفته اند که در ان کارگران ناگزیر میشوند تا برای تامین حداقل هزینه های زندگی و سیر کردن شکم خانواده شان ،

" کلیه " فرزندانشان را به حراج بگذارند، چرا که حتی اگر دو برابر حداقل دستمزدی که رژیم تعیین نموده دریافت کنند باز در زیر خط فقر بسر خواهند برد . زیرا که ورشکستگی و ویرانی اقتصادی و رکود تولید ، اصل اشتغال را برای بیش از نیمی از جوانان این کشور و امنیت شغلی را برای نود در صد انها که شغلی دارند از بین برده است. این فقر و فلاکت و تاراج عمومی از ان جهت به خدمت گرفته شده است که سران رزیم اسلامی و اقا زاده هایشان بتوانند با بکار گیری قدرت و سازماندهی اقتصاد انگلی و دلالی به ثروت های افسانه ای دست یافته و در رده های اول میلیاردرهای جهان قرار گیرند.

در حال حاضر- به این شرایط تحمل ناپذیر کنونی ، خطر نفرت بار تهاجم نظامی امریکا هم افزوده شده است، که بخشا از ماجراجویی های رزیم اسلامی ناشی میشود و معنایی جز کشتار عمومی و دهه ها درد و رنج و اوارگی و جنگ برای کارگران و زحمتکشان و مردم ستم دیده ما ندارد. نه سران رزیم اسلامی که برای تاراج ثروت های ملی ، مردم زحمتکش و ازادیخواه را در ایران به زنجیر کشیده اند و نه سران رزیم امریکا که به بهانه دمکراسی ، ولی با هدف تاراج همین ثروت ها و منابع ملی ما نقشه تنگ تر کردن حلقه اسارت و بندگی ملت های محروم و رنج دیده این منطقه را به پیش می برند، ابایی از جنگ و کشتار عمومی ندارند. چرا که هر دو سوی این دو جبهه به اردوی واحدی تعلق دارند که در ان چیزی جز ثروت اندوزی و غارت مردم زحمتکش حکم نمی راند.

تردیدی نیست که کارگران و زحمتکشان ما نفعی در توطیه شوم جنگی که برای انها تدارک دیده شده است ندارند ، چرا که در هر حال چیزی جز فقر و فلاکت بیشتر ، کشتار و اوارگی و حقارت و درماندگی بیشتر نصیب شان نخواهد شد .

تردیدی وجود ندارد که انها به همان میزان که مبارزات روزمره خود برای یک زندگی شرافتمندانه و انسانی و برای رهایی از فلاکت و حقارتی که رزیم اسلامی سرمایه بر انها تحمیل کرده را گسترش می دهند ، به همان میزان نیز قادر خواهند بود خطر تهاجم نظامی امریکا به بهانه صدور دمکراسی و یا دفاع از حقوق اقلیت های ملی و یا مذهبی را کاهش دهند.

کارگران و زحمتکشان ایران می توانند و شایستگی انرا دارند که حق تعیین سرنوشت خویش را ، با سازماندهی اتحاد و همبستگی در میان نیروهای خود ( از هر رنگ و نژاد و مسلک و مذهبی ) به کف آورند و جامعه ای مبتنی بر ازادی و برابری و به دور از هر گونه استثمار و تبعیض طبقاتی ، جنسی و ملی بنا کنند.

در راستای این هدف بزرگ ، بیائیم دوش بدوش یکدیگر ، روز اول ماه مه ، روز جهانی طبقه کارگر را به روز اتحاد و همبستگی کارگران و زحمتکشان ایران ، به روز تلاش همه جانبه برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری ، به روز مبارزه برای برخورداری همگان از یک زندگی شرافتمندانه و انسانی ، به روز اعتراض به شرایط سرکوب و بردگی و تبعیض رزیم اسلامی سرمایه و نیز خطر تهاجم نظامی امپریالیستی امریکا تبدیل کنیم .

زنده باد روز اول ماه مه ، روز همبستگی جهانی کارگران !

زنده باد ازادی! زنده باد برابری !

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر)

8 اردیبهشت 1384