علیه
بیکاری ، علیه
گرسنگی، علیه
خصوصی سازی،
کارگران به
اعتراض
برخاسته اند
مبارزات
و اعتراضات
کارگری در
ایران به شکل
فزاینده ای
گسترش یافته
است . در این
رابطه کارگران
الکتریک رشت
در روز 17 خرداد
با سفر به تهران
و با تجمع
مقابل سازمان
صنایع ملی،
خواهان تحقق
مطالبات خود
شدند . بدنبال
واگذاری این
شرکت به بخش
خصوصی و تعطیل
شدن این
کارخانه ، کارگران
هنوز سنوات و
بازخریدی خود
را دریافت نکرده
اند . کارگران
با نوشتن
خواستهای خود
بر روی
پلاکاردها و
سر دادن شعار
خواهان
جوابگویی
مسئولین
حکومتی شده و
تهدید کردند
که در صورت بی
توجهی به
خواستهایشان،
بار دیگر دست
به اعتراض
خواهند زد.
از
طرفی دیگر ،
کارگران
بازنشسته ذوب
آهن اصفهان در
اعتراض به سطح
پائین حقوق
خود، برای
چندمین بار
دست به اعتراض
زده و برای
چندمین ساعت
گردنه ورودی
ذوب آهن را
مسدود کردند.
در
ادامه سیاست
خصوصی سازی و
بستن
کارخانجات ،
کاخانه قرقره
زیبا، نیز به
جمع
کارخانجات
تعطیل شده
پیوست و بیش
از یکصد کارگر
دائم این
کارخانه ، با
بیش از 17 سال
سابقه کار
بیکار شدند. در همین
حال راه
پیمایی
کارگران شاغل
نارنج قزوین ،
خبر گزاری
ایلنا را
مجبور به
افشای
سرکوبگر نیروهای
انتظامی رژیم
کرد . کارگران
شاغل نارنج که
از گرسنگی در
رنج هستند ،
در روز 18 خرداد
برای احقاق
حقوق خود دست
به راهپیمایی
از کارخانه به
طرف قزوین زده
بودند، توسط
نیروهای سرکوبگر
حکومتی با
شلاق مورد
استقبال قرار
گرفتند .
کارگران که
مدت 17 ماه است
حقوق و دستمزدهایشان پرداخت
نشده برای
نشان دادن
اعتراض خود به
این جنایت
کارفرما و
دستگاههای
حکومتی دست به
راهپیمایی
زده بودند . این
خبرگزاری
اقرار کرده
است که در
روزهای گذشته
عده ای از کارگران
بخاطر فقر
جسمی و گرسنگی
و ناتوانی در
بخش سی سی یو
بستری بودند و
اضافه کرده
است که مجریان
قانون خود
پیمانکاران شرکت
شده اند .
اخبار
این اعتراضات
و مبارزات در
شرایطی انتشار
می یابد که هر
روز ، شاهد
اعتراضات
کارگری در
سراسر کشور
هستیم .
اعتراضاتی که
علیه سیاست
خصوصی
سازیها،
بیکار
سازیها، علیه
بیگاری و عدم
پرداخت
دستمزدها ،
علیه سرکوب و
نهادهای
سرکوبگر
حکومتی، برای
بیمه بیکاری،
امنیت شغلی ،
افزایش
دستمزدها،
برای حق تشکل
مستقل
کارگری، حق
اعتصاب در
بسیاری از مناطق
و شهرها صورت
گرفته می گیرد
و روزی نیست که
اخبار از
کردستان و
خوزستان،
تهران و قزوین
، زاهدان و
اصفهان ،
کرمانشاه و
تبریز وهمدان
و رشت
انتشار نیابد
. به این لحاظ
می توان به
جرأت گفت که
خواست عمومی
طبقه کارگر
مزد بگیر کشور
در همه این
اعتراضات در
حال فریاد است
.
فریادی
علیه گرسنگی
علیه جنایت
مشترک کارفرمایان
و حکومت
اسلامی در به
گرسنگی
نشاندن
کارگران و
خانواده های
کارگری، در ناامن
کردن زندگی و
حیات کارگران
و خانواده های
آنان .
در
این فریاد و
اعتراض،
کارگران و مزد
بگیران ایران
را تنها
نگذاریم.
کارگران
ایران را در سازمان
دادن تشکلهای
مستقل
کارگری، در
اعتراض علیه
بیکار سازیها
و خصوصی سازیها،
در اعتراض
علیه سرکوب ،
برای افزایش
دستمزدها
متناسب با
تورم و یک
زندگی انسانی
، برای بیمه
بیکاری برای
همه بیکاران ،
علیه رژیم سرمایه
داری حمهوری
اسلامی یاری
کنیم .
کمیته
مرکزی سازمان
کارگران
انقلابی ایران
– راه کارگر