درگرامیداشت سالگرد۱۸تيرومبارزات دانشجویان!

دانشگاه سنگرآزادی و مقاومت مردم ایران از دیرباز تا به امروز بوده است. دانشجویان ازسنگردانشگاه، درپیکارتاریخ سیاسی و اجتماعی ایران ، شانزده (۱۶) آذر ۱۳۳۲را آفريدند وبعد تربا جنبش مسلحانه اواخردهه ۴۰ و۵۰ پيوند می خورند و درانقلاب بهمن ۵۷، دانشگاه را به سنگرمقاومت و به آوردگاه انقلاب دربرابر ضد انقلاب بدل کردند۰

حاکمیت ضد انقلابی تاب این حضور را نیاورد و با تمام قوا به سرکوب آن پرداخت ۰ بفرمان خمینی و درزمان ریاست جمهوری بنی صدردراردیبهشت سال ٥۹،" انقلاب فرهنگی"! را برتمامی دانشگاهها مستولی نمودند۰ پس آنگاه علیرغم اینکه دولت، بسیج وسپاه وتمامی ساختارهای امنیتی، عوامل خودی را بردانشگاه مسلط ساختند تا جلوی نیروی دگراندیش را بگیرند و خود را برتمامی ارکان آن حاکم گردانند، با اینهمه نتوانستند خصلت اعتراضی دانشگاه را درهم بشکنند.

دانشگاه تحول یافته درآستانه انقلاب ،هفت (۷) سال پيش، توانست هيجده(۱۸) تير۱۳۷۸را بیافریند. محمد خاتمی مدعی حاکمیت قانون را بعد ازدو سال از روی کارآمدن اش درکناردیگر رهبران رژیم به چا لش طلبید. نقطه قوت و قدرت اين جنبش اين بوده که ازهمان ابتداء، رکن اصلی استبداد مذهبی يعنی رهبری را نشانه گرفت وکمتر مواقعی خود را از آن دورنمود۰تنها ازهمین روبود که همه آنان به سرکوب این جنبش کمربستند۰

درابتداء حرکت دانشجویان، علیرغم اینکه همدلی توده های وسیع مردم را بدست آورد، اما درآن سالهای آغازین، دانشجویان نتوانستند،درنبرد خویش با حاکمیت، توده میلیونی را به شرکت مستقیم درحرکات خویش وا دارند. چرا که دشنه نابهنگام سربازان امام، قدرت استبداد دولتی را بیش ازهروقت دربرابر مردم به نمایش می گذاشت و مردم نیزبرای هزینه کردن، زود هنگام، همچنان منتظرفرصت باقی ماندند۰ 


اماتا به امروزخیزش عظیم
۱۸ تيرازحرکت بازنماند ودانشجویان درراهپیمایی چندین ساله شان، توانستند به دستآوردهای تازه ای دست یابد. ازآن جمله و بطور مشخص، نقاط عطف زیر را میتوان نام برد :

۱- فاصله گیری ا ز کلیه جناحهای هیئت حاکمه ۲- نزدیکی با سایر جنبش های اجتماعی بویژه کارگران وزحمتکشان ایران که نطقه فرازآن دفاع ایشان از کارگران سندیکای شرکت واحد ومشارکت در اعتراضات آنان ۳ - همبستگی و شرکت فعا ل با اعتراضات زنان( همراهی با حرکت زنان در پارک دانشجو ۸ مارس وشرکت درتجمع اعتراضی آنان درحرکت ۲۲خرداد میدان ۷ تیر) ۴- مهمترازهمه، رسیدن به درک این حقیقت که درایران تحت حاکمیت نظام سرمایه داری اسلامی ، آزادی بدون برابری اجتماعی ناممکن و دست نایافتنی است . این حقیقتی ایست که دانشجویان درزندگی عملی مبارزاتی خود به این شناخت رسیده اند که مبارزه نان و آزادی، دو خواست اساسی ایست که سنگ بنای مبارزه علیه استبداد وعلیه تبعیض طبقاتی است . این تحول، نکته بسیارمهمی است و به همان میزان که دانشجویان با جنبشهای اجتماعی وطبقاتی پیوند بیشتری می خورند، به همان نسبت استقلال ایشان هم بیان روشن تری می یابد.


می توان گفت: جنبش دانشجويی درطی اين سالها؛ پوسته قانونی حکومت را ترکانده و درخیلی عرصه ها ازخط قرمزهای نظام گذشته و خود را به صف آرايی جبهه مردم رسانیده است ۰ جبهه ای که نه مورد علاقه نظام اسلامی است ، نه رهبری فقيه و نه حکومت روحانيان۰


امروزه اين جنبش با گستره اقدامات مبارزاتی خود، در همه عرصه ها حضور چشمگیر فعالی دارد. طی سالهای اخير، نماد اصلی دهها اجتماع خيابانی، صدوراطلاعيه ها، بيانيه های اعتراضی، نوارهای ا فشاگر، طومارهای طرح درخواست ها ومطالبات صنفی وسياسی ، چاپ پُرتنوع نشريات اينترنيتی، گشايش وبلاگ ها، سخنرانی ها و سيمنارها در حوزه مقابله با سياست های خصوصی سازی دولت خاتمی ، احمدی نژاد، نئوليبراليسم اقتصادی و جنبش ضد سرمايه داری ، تحرکات ضد جنگ و جنبش طرفداری ازصلح ، جانبداری ازمقاومت خانواده های زندانيان سياسی وتجمعات خاوران ، دفاع ازمطالبات جنبش مستقل کارگران ايران، تا حدی نقش جلودارجنبش عمومی آزادی خواهی را بخود گرفتند!


 دانشجويان طی اين سالها، گام به گام مستقل ازحاکميت وهمه نهاد های آن، در درون خود هم به تحولات تازه ای رسیده اند. در این جنبش گرايشات سوسیالیستی وچپ و سکولار، رشد چشمگیری داشته و فاصله گیری اش از مدعیان اصلاحات هر روز بیشتر و عمیق تر می شود.


 گراميداشت سالگرد اين جنبش با نقد آنچه برآن گذشته بویژه رشد خصلت جنبشی آن و دفاع از خواستهای همه زحمتکشان و البته همراهی با مبارزا ت ضد سرمایه داری کشورهای پیرامونی و جلب مشارکت توده ها دراین مسیر و شکل دادن جنبش جنبش ها و همبستگی بین المللی با کارگران و زحمتکشان جهان در پهنه مبارزات ضد سرمایه داری و ضد جنگ وجانبداری از صلح جهانی خود رانشان می دهد.

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر(

۱۷ تیر۱۳۸۵