اطلاعیه  هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در باره پایان فعالیت های مشترک تشکیلاتی

 

از پی سال ها بحث نظری درون تشکیلاتی که در مواردی* خصلت علنی نیز یافته است و  به دنبال فرا روئیدن اختلافات تشکیلاتی( اختلاف دربینش تشکیلاتی و اصول حاکم برمناسبات تشکیلاتی) به اختلافات سیاسی و برنامه ای با بخشی از رفقای سازمان، گرایشات فکری ـ تشکیلاتی شکل گرفته  تری در سازمان ما بوجود آمد.

 

این گرایشات، در جریان فعالیت مشترک تشکیلاتی در چند سال اخیر، این جا و آن جا به تعابیر گوناگونی از نحوه سازماندهی فعالیت تشکیلات و اصول حاکم بر مناسبات تشکیلاتی، منتهی شدند. در این رابطه درک از رابطه فرد با تشکیلات، جایگاه نظر فردی نا هم خوان یا مخالف با نظر تشکیلاتی، نقش ستون دیدگاه در سایت سازمان، نحوه ی تنظیم رابطه اقلیت و اکثریت، یا ضرورت وجودی چنین رابطه ای، به شکل برجسته تری دو درک از تحزب و بنابراین اساسنامه سازمانی را در برابر هم قرار داد. این گرایشات، در روند گسترش خود ، بیش از آن که تقویت کننده توان مبارزاتی سازمان باشد، به خنثی کردن نیروی تشکیلات در بحث های بی فرجام، انجامید. وضعیتی که سال پیش و قبل از کنگره سیزدهم سازمان خصلت بحرانی یافته و به فلج شدن فعالیت های تشکیلاتی منجر شد.

 

 کنگره سیزدهم سازمان، مباحث مورد اختلاف را به دقت مورد بررسی قرار داد و بر تداوم فعالیت های تشکیلاتی بر پایه اساسنامه و مصوبات تاکنونی سازمان، بر تمایز میان نظرات فردی نا هم خوان و مخالف با نظرات مصوب تشکیلاتی و تداوم  ستون دیدگاه و تبعیت اقلیت از اکثریت، تاکید  ورزید. تلاش کنگره سیزدهم بر آن بود تا نقطه پایانی بر بن بست فعالیت تشکیلاتی نهاده و بر پایه قواعد روشن و مناسبات تعریف شده و رفیقانه، به گسترش فعالیت های سیاسی و تشکیلاتی یاری رساند.

 

با کمال تاسف در چند ماه اخیر، بخشی از اعضای سازمان با زیر پا گذاشتن مصوبات کنگره سیزدهم، به نقض آشکار آن مصوبات پرداخته و فضای مناسباتی ماقبل کنگره سیزدهم را به شکل همه جانبه  و عمیق تری احیاء کردند که وارد شدن درشرح تفصیلی آن را مفید نمی دانیم. متاسفانه اکثریت کمیته مرکزی نیز با عدول از وظائفی که کنگره سیزدهم به آنها به مثابه ارگان مرکزی محول کرده بود، با این بخش از اعضاء  همراه شدند. رفقائی که این فضا را باز آفریده  و یا با آن همراه شدند، همگی از نقطه نظرات تاکتیکی  و برنامه ای یکسانی برخوردار نیستند اما از طریق عملکرد خود و عدم پای بندی به قرارهای کنگره های سازمانی و بویژه کنگره سیزدهم  تداوم فعالیت مشترک تشکیلاتی را ناممکن کردند.

 

چنین وضعیتی با از بین بردن پایه های اعتماد در مناسبات سازمانی و زیر پاگذاشتن مصوبات کنگره ها ، به ویژه در شرایطی که جنبش انقلابی بیش از همیشه به فعالیت مؤثر و هدفمند سیاسی احتیاج دارد، امری نبود که  بتوان به آن ادامه داد. از این رو پس از چندین  ماه بحث فشرده و پیشنهادات ارائه شده از سوی ما برای حل بحران که بی جواب ماند به این نتیجه  رسیدیم که به فعالیت مشترک تشکیلاتی پایان دهیم.

 

ما  اعضای سازمان که خود را پای بند برنامه، اساسنامه و مصوبات تاکنونی سازمان می دانیم  تا برگزاری کنگره چهاردهم از میان خود یک هئیت اجرائی انتخاب کرده ایم که فعالیت های مان را درچهارچوب مصوبات تاکنونی سازمان هدایت کرده و مواضع مان را  از طریق سایت ، نشریه،  اعلامیه ها و اطلاعیه های سازمان، با امضای هیئت اجرائی، منتشرسازد.

 

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

15 تیرماه 1388ـ 6 ژوئیه 2009

 

----------------------------------------------------------------------------------------

*- برای نمونه مراجعه شود به "ستون مباحثات درباره سازمان و تشکل یابی" درسایت سازمان