اعلامیه
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
در باره اعدام
سیزده جوان بلوچ در زاهدان
کشتار
وحشیانه در بلوچستان را محکوم می کنیم
روز سه شنبه 23 تیرماه 88،
سیزده تن از فرزندان بلوچستان در زندان مرکزی زاهدان به دار
آویخته شدند. خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران، با انتشار
این خبر، اعدام شدگان را وابسته به
"گروهک تروریستی عبدالمالک ریگی" نامید.
پیش از این، ابراهیم حمیدی رئیس
دادگستری سیستان و بلوچستان خبر داده بود که این عده در ملاء
عام به دارآویخته خواهند شد. اما این تصمیم، از ترس واکنش مردم لغو شد. او هم چنین خبر داد که حکم اعدام
عبدالحمید ریگی برادر عبدالمالک ریگی، در اواخر
این هفته به اجرا در خواهد آمد. اطلاعیه روابط عمومی
دادگستری استان سیستان و بلوچستان، اعدام شدگان روز سه شنبه را به
"اقدام علیه امنیت ملی" و "محاربه و افساد
فی الارض" متهم کرده بود. اتهامی که تاکنون به همه اعدام شده گان
در بلوچستان نسبت داده شده است.
اعدام مردم و جوانان بلوچ به
اتهامات واهی، پس از محاکمه در دادگاه هایی که هیچ کس از
نحوه کار و جریان بازپرسی
های آن خبر ندارد، و گاه تنها چند دقیقه به درازا می کشد؛ آن هم
پس از پرونده سازی های وزارت اطلاعات که با شکنجه های
وحشیانه همراه است، اقدامی جنایت کارانه و
غیرانسانی است. اقدامی
است که هدف آن نه اجرای عدالت، بلکه زهرچشم گرفتن از فعالین و مردم و
انتقام گیری کور از کسانی است که اعتقادات دینی دیگری دارند و مخالف
دولتند. درست است که بمب گذاری کور و تروریستی در مسجد
شیعیان در زاهدان توسط جندالله بهانه ی خوبی به دست
سرکوبگران داده است، اقدامی که از طرف ما محکوم است. اما حتی اگر
این اقدام تروریستی نیز انجام نمی گرفت، آن ها
بهانه های دیگری برای انتقام جویی می
یافتند.
اعدام سیزده تن از جوانان
بلوچ پس از آن صورت می گیرد که چند هفته پیش مأموران
امنیتی رژیم به خوابگاه دانشگاه زاهدان نیز حمله برده و
آن را ویران کردند و دانشجویان را مورد ضرب و شتم شدید قرار
دادند. این امر پس از آن صورت گرفت
که نیروهای دولتی از
خشم و نفرت دانشجویان و مردم
بلوچستان پس از کودتای انتخاباتی ولی فقیه مطلع
بودند. آن ها ابعاد نارضایتی مردم بلوچستان را چنان گسترده می دانستند که حتی در تقلب
انتخاباتی شان، آرای کانیدای ولی فقیه در
بلوچستان را پائین تر از آرای موسوی اعلام کردند.
انتقام کودتاچیان از مردم و
جوانان بلوچ، تنها به دلیل شرکت گسترده شان در انتخابات و عدم رآی شان
به کاندیدای ولی فقیه نیست. امری که در قبال
مردم سراسر کشور به کارگرفته اند. در این جا، هم چون کردستان، مبارزات
ملی مردم هم خاری در چشم استبداد ولائی است. بی جهت نیست که پس از انتخابات،
پنج دانشجوی کرد را در کرمانشاه به دار آویختند. تا از این
طریق زهر چشمی از مردم کردستان گرفته باشند. اما این زهر چشم
گرفتن ها ، در شرایطی که مردم سراسر کشور، علیه استبداد مطلقه
ی فقیه و دولت کودتایی اش شوریده اند، ره به
جایی نخواهد برد. اعتصاب عمومی مردم کردستان در روز دوشنبه 22 تیرماه 88 در بیستمین سالگرد ترور ناجوانمردانه و غیرانسانی
عبدالرحمان قاسملو دبیراول حزب دمکرات کردستان ایران، نشان داد،
سیاست ارعاب، دیگر برائی گذشته را ندارد.
واقعیت این است که
مردم بلوچ، زیر ستم شدید ملی و تبعیض خشن مذهبی
قرار دارند. بلوچستان از محروم ترین استان های کشور است. بلوچ بودن در
این جا، جرم محسوب می شود. به بهانه های گوناگون جوانان بلوچ،
در جاده ها، در کوه ها و در صحراها به
گلوله بسته می شوند. هر نوع اعتراض به ستم ملی و هر نوع درخواست حقوق
مسلم مردم این دیار، با سرب داغ پاسخ می گیرد. ما بر این باوریم که دفاع از حق
ملت بلوچ و دیگر ملت های تحت ستم، برای حق تعیین
سرنوشت خود، برای اداره امورات خود، برای دفاع از زبان و فرهنگ خود،
یکی از شرایط اولیه دفاع از دمکراسی است. ما سرکوب
خشن این حق توسط استبداد دینی به بهانه های گوناگون و
اعدام جوانان بلوچ را شدیدأ محکوم می کنیم.
اگر تا دیروز مردم بلوچستان
و کردستان و دیگر خلق های تحت ستم، بیش از دیگر بخش
های کشور زیر فشار سرکوب قرار داشتند، اکنون که مقاومت مردمی ، سراسر
کشور را در بر گرفته است، مقاومت خلق های تحت ستم، به این مقاومت سراسری مردم
ایران گره خورده است. مقاومتی
که برای دفاع از آزادی، برابری و حق تعیین سرنوشت
مردم و زندگی شایسته انسانی و برای نفی سلطه زر و
زور، نفی استبداد دینی،
نفی دولت کودتایی، نفی دولت تزویز و دروغ و تقلب ، حیرت و
تحسین جهانیان را برانگیخته است. امروز خون جوانان بلوچ و کرد با خون ندا آقاسلطان ها و سهراب اعرابی ها وده ها جوان و دانشجو، که در تهران و
دیگر شهرها در چند هفته اخیر بر زمین ریخته می شوند،
درخت تنومند آزادی و برابری، که آرام، اما استوار قد می کشد را
آبیاری می کنند.
امروز بیش از هر زمان
دیگری روشن شده است که مقاومت در مناطق ملی، وقتی در
همبستگی با مقاومت سراسری مردم کشور قرار گیرد، می تواند
دستآوردهای گسترده ای داشته باشد. اکنون که دولت کودتائی
ولی فقیه با شمشیر آخته به مقابله با مردم سراسر کشور پرداخته
است، همبستگی مقاومت و مبارزات مردمی خلق های تحت ستم با
مبارزات و مقاومت سراسری کارگران، کشاورزان، زحمتکشان، جوانان، دانشجویان
و زنان می تواند سد مقاومت را بیش از پیش استوار سازد و تهاجم
چکمه پوشان و چماق بدستان ولی فقیه را در هم بشکند. باید که از
هر طریق ممکن، این همبستگی را مستحکم تر کرده و برای دوام
آن بکوشیم.
مستحکم باد
همبستگی مبارزاتی خلق
های سراسر ایران
پیروز
باد مبارزات مردمی سراسر کشور
سرنگون باد
جمهوری اسلامی
زنده باد
آزادی
زنده باد
سوسیالیسم
هیئت
اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
23
تیرماه 1388 ـ 14 ژوئیه 2009