اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

 

در باره دستگیری وسیع فعالین زن

 

کودتاچیان، فعالین جنبش زنان را نیز، نشانه رفته اند

 

تظاهرات میلیونی مردم علیه دولت کودتا و برای دفاع از حق تعیین سرنوشت خود، که از 23 خرداد 88 آغاز شده است، ارکان نظام اسلامی را لرزانده است. حضور گسترده و شجاعانه ی زنان در این جنبش اعتراضی، مشت های گره کرده دختران جوان، نبرد دوشادوش شان در کنار برادران و همسرانشان، مقابله ی دلاورانه شان در برابر تعرض نیروهای سرکوب، تجمعات مادران داغدار در مراکز گوناگون، اعتراضات مادران و همسران دستگیرشده گان، ظرفیت عظیم جنبش زنان کشور را نشان می دهد. جنبشی که با خون ندا آقا سلطان، فاطمه رجب پور و دخترش و ترانه موسوی، پررنگ تر نیز شده  و انعکاس این مبارزات از طریق ویوئوها و عکس های مخابره شده، تحسین جهانیان را برانگیخته است. اما این حضور پررنگ و درخشان، خشم "سربازان گمنام امام زمان" و پاسداران سیاه سرمایه  را برانگیخته است. این حافظان استبداد دینی و تباهی و غارت سرمایه، در چند هفته ی اخیر برای کاهش حضور تحسین برانگیز و برای در هم شکستن جنبشی که سه دهه ی تمام علیه استبداد دینی و مردسالار جنگیده است، به شکار فعالین جنبش زنان پرداخته است. آن ها در روز روشن، شادی صدر، فعال جنبش زنان،  مدافع برابر حقوقی مردان و زنان و وکیل مدافع سرشناس کشور را در خیابان، به زننده ترین شکل ربودند، سپس به خانه اش ریختند و  اسناد و مدارک و کامپیوترش را با خود بردند . پیش از این نیز سارا محبوبی، مرجان فیاضی، سوگند علیخواه، زهرا توحیدی، مریم ذوالفقار، الهه ایمانیان، سارا صباغیان، فرناز کمالی، زینب پیغمبرزاده، مینو کیامان، مریم عامری و محمد مصطفایی را دستگیر کرده بودند که تنها شش نفر  اخیر، تاکنون آزادی خود را بازیافته اند. علاوه بر این ها، فعالانی هم چون ژیلا بنی یعقوب و همسرش بهمن احمدی امویی، کاوه مظفری، شیوا نظرآهاری و روزنامه نگاران  فعالی چون مهسا امرآبادی و هنگامه شهیدی نیز در سیاهچال های وزارت اطلاعات بسر می برند.

دستگیری گسترده فعالین جنبش زنان و شکار زنان و دختران جوان در خیابان ها، در شرایطی که  جنبش اعتراضی مردمی، نه تنها عقب ننشسته، بلکه هر روز با گام های استوارتری به پیش می رود، نشاندهنده ی هراس پاسداران استبداد، غارتگران سرمایه های مردم، مداحان و مبلغان  نابرابری زنان با مردان و حافظان سیستم مردسالارانه، از گسترش ندای آزادی و برابری خواهانه ی جنبش زنان کشور است. ندای آزادی خواهانه ای که سه دهه ی تمام، هم چون آتشفشانی فعال، زیر پای حاکمان مستبد را  داغ کرده  و برای مهار آن، ده ها نهاد و ارگان و سپاه امر به معروف و نهی از منکر و گشت های ارشاد و خواهران زینت و غیره سازماندهی کرده اند. اما در برابر عظمت این جنبش،  هر بار سرافکنده تر و زبون تر به عقب نشسته اند. حال با شرایط کودتایی که ایجاد کرده اند و با حاکم کردن وضعیت فوق العاده، در صدد هستند انتقام خود از جنبش زنان را بگیرند.

کینه و نفرت حاکمان دین، حافظان سرمایه  و پاسداران تحجر و واپسگرایی، از جنبش زنان، از آن رو نیز هست که این جنبش، همواره متحد پروپاقرص تمامی جنبش های آزادیخواهانه و برابری طلبانه ی کشور بوده است. حضور پررنگ زنان درحرکت های اعتراضی کارگری برای احقاق حقوق خود؛ در مبارزات دانشجویی؛ در عصیان بر حق جوانان؛ در مبارزات خلق های تحت ستم برای کسب حق تعیین سرنوشت، خواب آرام از چشم حاکمان ستمگر و ظالم ربوده است. زنان و مادرانی که نه تنها همدوش خواهران، همسران و فرزندان خود می جنگند، بلکه وقتی عزیزی در خون خود در می غلطد و یا به اسارت در می آید، پرچم زرم او را بر دوش می کشند و فریاد آزادی و برابری طلبی خود و او را به گوش همگان می رسانند.

در شرایطی که حالت فوق العاده بر کشور حاکم است و سرکوب گران ددمنش، حق تیر هم گرفته اند، نباید گذاشت شکار فعالین جنبش زنان در سکوت برگزار شود. جان فعالین دربند و اسیر که در چنگال انتقام جویان زخم خورده قرار دارند، در خطر جدی است. سرنوشت ترانه موسوی که مظلومانه سوزانده شد، و در سکوت از میان ما رفت، باید زنگ خطری جدی باشد.  باید از هر طریق ممکن، از جان فعالین اسیر دفاع کرد. می توان در همبستگی با خانواده های دیگر زندانیان سیاسی، جنبش گسترده ای برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی و از جمله فعالین اسیر جنبش زنان  به راه انداخت. باید که تمامی مجامع بین المللی را به کمک فراخواند و فشار گسترده بین المللی بر دولت کودتا وارد ساخت. می توان از تمامی سازمان های مدافع حقوق زنان در تمامی کشورها، تقاضا کرد برای نجات جان فعالین جنبش زنان، از دست انتقام جویان وحشی به حرکت های مؤثر دست بزنند.

سازمان ما ضمن محکوم کردن شکار زنان و فعالین جنبش زنان،  از تمامی حرکت ها و فعالیت هایی که برای دفاع از آزادی دستگیر شده گان جنبش زنان و دیگر زندانیان سیاسی صورت می گیرد فعالانه حمایت می کند.

 

گسترده باد مبارزه ی متحدانه زنان و مردان برای آزادی و برابری

پیروز باد مبارزه زنان برای کسب برابر حقوقی با مردان و رفع ستم جنسی

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی

زنده باد سوسیالیسم

 

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

31 تیرماه 1388 ـ 22 ژوئیه 2009