اعلامیه هئیت اجرائی
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
با تشکیل کمیته پیگیری
وضعیت مفقودین نگذاریم جزئیات جنایت رژیم در
دفن مخفیانه جانباختگان جنبش اعتراضی در محاق ابهام بماند
افشای خبر دفن اجساد جانباختگان جنبش
اعتراضی در گورهای بی نشان در بهشت زهرا بار دیگر چهره
رژیم شکنجه و اعدام را در برابر افکار عمومی آشکارا عیان کرده
است و دوباره نشان داده است که چکمه پوشان و سرداران و دستگاه ولایی
همدست آنان در حفظ نظام جهنمی خویش از دست زدن به هیچ
جنایتی فروگذار نمی کنند و هیچ مرزی را به رسمیت
نمی شناسند. این جنایت تکان دهنده که درست مانند اخبار و گزارش
های مربوط به تجاوز جنسی در زندان ها و شکنجه گاهها؛ برخی از
کارگزاران رژیم ابتدا ناشیانه
در پی انکار آن برآمدند با انتشار شماره های جواز دفن جانباختگان و
سپس فیلم ویدئویی مربوط به آن تا جایی
سندیت یافته است که رژیم کودتا با شکنجه و اعتراف
گیری, اخراج ماموران دون پایه, راه اندازی بحران
سازی موازی برای انحراف توجه افکار عمومی و یا جلو
کشیدن جنایت دیگرش در برگزاری دادگاه نمایشی
گروهی از قربانیان, به هیچ وجه قادر نیست بر آن سرپوش
بگذارد و از کانون توجه اصلی خارج سازد و چنین امکانی هم
نباید به آن داد. با این حال هنوز بسیاری از جوانب و
جزئیات جنایت رژیم در دفن شبانه جانباختگان گمنام جنبش
اعتراضی در محاق ابهام مانده و بیم آن می رود که آن چه فاش شده است با توجه به پرنده سیاه
این رژیم درگذشته و بویژه کشتار 60 و 67 تنها نوک کوه یخ
باشد. هنوز شمار دقیق این جانباختگان گمنام, سن, جنسیت و
سایر مشخصات مربوط به هویت فردی آنها نامعلوم است, و این
سوال مهم هنوز پاسخ نگرفته است که آیا دفن مخفیانه اجساد
قربانیان شکنجه تنها در تهران صورت گرفته یا برای سربه
نیست کردن پیکرهای مثله شده جانباختگان زیر شکنجه در شهرستان ها
هم به صورت مشابه اقدام شده است؟ آمران و عاملان این اقدام
جنایتکارانه نیز نام برده نشده است.
با توجه به این موارد
ابهام ما خواستار روشن شدن کلیه جزئیات این جنایت
رژیم, معرفی کامل آمران و عاملان آن در هر مقام و
مسوولیتی و محاکمه و مجازات آنان هستیم. باید روشن شود که
با جوانان اسیر این مردم در شکنجه گاههایی چون
کهریزک چه کرده اند که ناچار شدند شبانه اجساد یخ زده آنان را در
گورهای بی نام و نشان دفن کنند. این دو خواست اساسی را با
تشکیل کمیته پیگیری وضعیت مفقودین و
ربوده شده گان جنبش اعتراضی بهتر می توان دنبال کرد. خانواده
هایی که از وضعیت عزیزان بازداشت شده شان بی خبرند
و در برابر زندان ها, دادگاه انفلاب و سایر نهادهای مختلف
حکومتی دربه در در جستجوی یافتن رد و نشانی از آنها
هستند, با تشکیل چنین کمیته ای و تکیه و کمک به
همدیگر موثرتر می توانند رد و نشان و اثر و خبری از اسرای
خویش بیابند و از سرنوشت آنها آگاه شوند.
بر فعالین جنبش
اعتراضی, وکلای آزادیخواه و مردم دوست, تشکل های مستقل,
شبکه ها و نهادهای مردمی و بویژه مرتبطین با خانواده
های بی خبر از سرنوشت عزیزان بازداشت شده شان است که این
خانواده ها را به تشکیل کمیته پیگیری وضعیت
مفقودین و ربوده شده گان جنبش اعتراضی تشویق کنند و در
راستای کسب اطلاعات و
دادخواهی جمعی از هیچ کمکی به این خانواده
ها دریغ نورزند.
مرگ بر جمهوری
اسلامی
زنده با آزادی،
زنده باد سوسیالیسم
هیات
اجرایی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
4 شهریور 1388 و
26 اوت 2009