اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

جنبش دانشجویی، مرعوب شدنی نیست

امسال، روز بازگشائی دانشگاه ها در شرایطی برگزار شد که جامعه، چند ماه طوفانی را پشت سر گذاشته بود. اعتراضات توده ای و میلیونی مردم در هفته ی اول پس از کودتای انتخاباتی22 خرداد، ایران را لرزاند. تجربه ی خشونت لجام گسیخته نیروهای سرکوب دستگاه ولایت، نه تنها حرکت مردم را متوقف نکرد بلکه حضور حماسه آفرین مردم در روز قدس، نشان داد که جنبش اعتراضی مردمی را سر باز ایستادن نیست و می رود تا حول خواست ها و شعارهای سرکوب شده ی خود، مجددأ قد علم کند.

در سه ماهه ی تیر، مرداد و شهریور، دشمنان مردم، از عدم حضور دانشجویان خوشحال بودند. زیرا نیک می دانستند که این نیروی آگاه و جوان، که در سخت ترین شرایط نیز پرچم دفاع از خواست های خود و توده ی مردم را از کف نداده است، اگر در جریان این حرکت های توده ای حضور متشکل می داشت، به نقش آفرینی های چشم گیری دست می زد. از همین رو بود که در شب 25 خرداد به دستور خامنه ای کوی دانشگاه را با خاک یکسان کردند و آن جنایات را آفریدند.دستگیری فعالین دانشجوئی در تمامی ماه های تابستان با هدف محروم کردن جنبش دانشجویی از فعالین اصلی خود و مرعوب کردن دانشجویان و بازگشائی دانشگاه ها در شرایطی آرام بود. تمامی این اقدامات، هم چون حباب ترکید. شورای تامین استان، و نهادهای امنیتی، به این نتیجه رسیده بودند که دانشگاه محیط امنی نیست. از این رو حضور احمدی نژاد، رئیس دولت کودتا، که قبلأ اعلام شده بود در روز بازگشائی دانشگاه ها در دانشگاه تهران سخن رانی خواهد کرد، لغو و کامران دانشجو، مسئول تقلبات انتخاباتی و وزیر علوم و آموزش عالی به جای او مخفیانه وارد دانشگاه شد و با فریادهای "مرگ بر دیکتاتور" و " دولت کودتا، استعفاء ، استعفاء" روبرو شد. تظاهرات گسترده ی دانشجویان دانشگاه های تهران در روز دوشنبه ششم مهرماه، آغاز حضور پرشور دانشجویان و تجدید عهدشان با جنبش مردمی بود ونشان داد که جنبش دانشجویی مرعوب شدنی نیست.

جنبش دانشجویی، امسال، دیگر تنها نیست. میلیون ها ایرانی، در این رزم پرشکوه در کنارشان هستند. سال های تنهائی جنبش دانشجویی به پایان رسیده است. اکنون جنبش دانشجویی می تواند امیدوار باشد تا با پیوستن به سیل خروشان جنبش مردمی، بیش از پیش در راه آرمان های انقلابی مردم گام بردارد. همین امر بر ترس و نگرانی سرکوب گران افزوده است. برای مقابله با چنین وضعیتی، دانشگاه ها باید در انتظار اقدامات سرکوبگرانه حاکمان باشند. تشکیل نیروهای بسیج دانشجویی در دانشگاه ها یکی از اهرم های سرکوب دور آتی خواهد بود. استبداد فقاهتی، در تلاش است تا دانشگاه ها را به پادگان تبدیل کرده و مرکز علم و نو آموزی و نوآوری را به ستاد خرافه پرستی و علم گزیزی و اطاعت کورکورانه مبدل سازد. از همین روست که دانشگاه های کشور مدام با تصفیه در میان استادان و اخراج و ستاره دار شدن دانشجویان روبرو بوده است. اکنون روشن شده است که برای در هم شکستن این سیاست که با جدیت پیگیری می شود، باید بساط خرافه پرستی که در هیئت دستگاه ولایت و انتظاریونش قد علم کرده است را در کلیت خود در هم شکست. در هم شکستن فضای خرافه پرستی در دانشگاه، امروز با در هم شکستن آن در کل جامعه پیوند خورده است. این عامل نیز زمینه ی پیوند های بیشتر جنبش دانشجویی با دیگر جنبش های اجتماعی است.

اکنون جنبش دانشجویی به آن نیاز دارد که خود را به سرعت متشکل کند. حول همکاری هایی تشکل های گوناگون دانشجویی دست به اقدام بزند، با تشکل های دیگر اقشار جنبش مردمی، تشکل های کارگری، تشکل های معلمان، تشکل های زنان و دیگر اقشار، به مراودات و همکاری های روشنی دست یابد و هم گام و هم دوش با جنبش مردمی به پیش رود. مهمترین وظیفه در این راستا ، اتخاذ راهکارهای مبارزاتی است که تداوم و توده ای بودن جنبش را تضعیف نکند و هم زمان حرکت ها و اعتراضات مطالباتی را گسترش دهد. امروز وقت آن است که شور و شوق دانشجویان و جوانان، با خرد توده ای مردمی پیوند خورده و به استحکام جنبش آزادی و برابری خواهانه ی مردم کمک کند.

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

هفتم مهرماه 1388ـ 29 سپتامبر2009