کارگران نیشکرهفت تپه شوش باردیگر، قراری درشش(٦) بند در برابر مدیرعامل جدید شرکت نهادند.

ما تا رسيدن به خواستهايمان به اعتراضات خود ادامه ميدهيم!

امیرجواهری لنگرودی

amirjavaheri@yahoo.com

۲۶اکتبر۲۰۰۷

کارگران نیشکرهفت تپه در روز ۱۸ مهرماه به اعتصاب خود پایان دادند. روزبعد(١٩مهر) با اعلام پایان اعتصاب ، همچنان برخواسته هایشان تاکید ورزیدند . دست آوردهای این اعصاب ، بازپس گیری حقوق های معوقه و همچنین بیرون کردن مدیرعامل شرکت و برپایی تجمع روزهای پنجشنبه بعد ازظهرها است که تحت عنوان مجمع عمومی از آن یاد می کنند.

بعد ازپایان اعتصاب مهرماه ، ازسری خبرهای رادیو برابری ازقول کارگران نیشکرهفت تپه ، جابجایی مدیریت شرکت است . شفیعی مدیرعامل سابق رفت و مطیعی مدیرعامل جدید آمد. پرسش این است : چه چیزی این جابجایی را صورت داد؟

بیگمان مقاومت و ایستادگی کارگران نیشکرهفت تپه و عقب نشینی ننمودن کارگران ازطرح خواسته های سریع و روشن شان ، آرایش صحیح نیروهای خود درعرصه کارخانه، خیابان وجنگیدن تمام عیاربا کارفرما و نماینده دولت یعنی فرماندارو نیروهای ضد شورش وایستادگی درمقابل آنان ، اطلاع رسانی وسیع به جهان وهم طبقه ی های خود درسراسر ایران ، درقبال شکستن سکوت رسانه های دولتی ودیگررسانه های جناحی درداخل کشور، رژیم وادار به عقب نشینی و مجبوربه جابجایی این مهره ها گردانید.

کارگران به درستی دریافته اند که تنها راه محدود سازی ، کمپانی های خصوصی و خودمانی سازی و یک جانبه گرایی کارفرمایان اقتصادی و صاحبان بنگاهها و آقازاده های مافیا صفت ، تنها تشکل و به صف شدن خود، برای بدست آوردن مطالبات خویش است . همین آگاهی وسیله شد که کارگران خواسته های خویش را با نه گفتن به تشکل شبه کارگری " شورای اسلامی کار" و آری گفتن به تشکیل سندیکا اعلام داشته اند.

کارگران به تجربه مبارزاتی خویش دریافته اند که با توجه به وضعیت سندیکای مستقل شرکت واحد و سندیکای خبازان سقز، بمثابه تنها تشکل های مستقل، می توان سازمانیابی مستقل و موثرخودرا، علیرغم همه ی موانع موجود، ازهمین امروزودرست زیرسرکوب جمهوری اسلامی پیش ببرند. تردیدی نباید داشت که این کارعمدتا از مجاری فراقانونی امورصورت می گیرد . نمایندگان و پیشروان کارگری ، دریافتند که می توان با بازخوانی قوانین و بهره گیری ازبیداری و صف آرایی طبقاتی کارگران در بهبود شرایط کار و زندگی، درعمل نقش مثبت خویش را ، برای متشکل کردن بیش از ۵۰۰۰ کارگر، راهی به سوی احقاق حقوق خود، در همین مرحله از مبارزه بگشایند.

بر پایه این شناخت ، درزیرسرکوب و تهدید نیروهای امنیتی، کارگران نیشکرهفت تپه بعد ازپیروزی اولیه خود، بلافاصله با فراخوان شش ماده ای ، سطوح خواسته های خود را عیان ساختند و باردیگربرمواردی ازآن پافشاری کردند. درواقع کارگران با برکناری شفیعی، مدیرعامل قبلی کارخانه نیشکر، عزم واراده خود را برای پیگیری مطالبات این مرحله خویش، خطاب به مدیرعامل جدید، چنین اعلام کرده اند:
« ... مطلع شديم که مديريت طرح نيشکرهفت تپه آقاي شفيعي برکنار شدند. برکناري مديريت يک خواست ما کارگران بود واين را يک موفقيت ديگربراي خود ميدانيم.
ما به مديريت جديد آقاي مطيعي اعلام مي کنيم که کماکان برخواستهاي خود پافشاري مي کنيم.
خواستهاي ما عبارتند از:

١ - شوراي اسلامي را مانع تشکل خود مي دانيم. ما درانتخابات شوراي اسلامي شرکت نمي کنيم و شوراي اسلامي بايد منحل شود.

٢- ما هرپنجشنبه ساعت ١ تا ٢عصر جمع مي شويم ودرمورد شرايط کارخودمان تصميم مي گيريم. ومجمع عمومي خودمان را تشکيل مي دهيم. مجمع عمومي تشکل واقعي ما کارگران است. ما تشکيل سنديکا را حق خود مي شماريم.

۳- ما خواهان انعقاد قرارداد با همه کارگران قراردادي وبازگشت آنها به کارهستيم

٤- ما خواهان پرداخت فوري همه طلب هايمان با پاداش و بن هستيم

٥- ما خواهان اجراي طرح طبقه بندي مشاغل هستيم

٦- ما خواهان برشمردن کار ما بعنوان کار سخت و زيان آورهستيم.
ما تا رسيدن به خواستهايمان به اعتراضات خود ادامه مي دهيم وازمديريت جديد مي خواهيم به خواستهاي ما فورا پاسخ دهد.
کارگران نيشکر هفت تپه ٢٤ مهر ٨٦

خواسته هاي بیان شده کارگران نيشکرهفت تپه شوش دانیال، خواستهاي مشترک همه کارگرانی است که زیردست و پای این رژیم سرمایه،همه حقوق آنان نادیده گرفته می شود. به همانگونه که پيروزي کارگران این صنعت در تحميل خواستهای اعلان شده شان به دولت و کارفرما، پيشروي بزرگ براي کل کارگران درايران است. لذا ضروری است، که مبارزات کارگران نيشکرهفت تپه شوش مورد وسيعترين پشتیبانی ها قرار گيرد.

صنعتی که دردوره جنگ هشت ساله به صندوق دولت کمک رسانی می کرد، تنها بدنبال سیاست های دلالی دولت وپیشروی سرمایه داران، و بخش خصوصی و ساختار خصوصی سازی بیرویه و واردات میلیونی آقازاده های هار و سیری ناپذیر، شرکت نیشکر را در آستانه ورشکستگی قرار داد.

درچنین شرایطی کارگران شرکت، نسبت به عدم پرداخت حقوق وبه تعطیلی کشاندن وجلوگیری ازویرانه گری خصوصی سازی مجتمع فوق، دست به تحصن، تجمع، راه پیمایی درمحدوده کارخانه وشهر،جدال موجود را به جلو برد وتا حدی به نتیجه انجامیده است.

بايد به هرشکلي که مي توانيم دررساندن صداي اعتراض آنان به بخش هاي هرچه وسيعتر جامعه برآییم وبا حمايت قاطع مبارزات آنان درمحل و درتقابل با مديريت و نيروهاي امنیتی و انتظامي، آنجا که قصد تهاجم به اين کارگران را دارند، مبارزات کارگران را مورد حمايت همه جانبه خود قراردهیم وکارگران را در پیکارشان تنها نگذاريم.

می توان اعلام داشت : کارگران نيشکر با طرح این خواسته های شفاف و روشن ، گامی متحد تر و قدرتمند ترازمرحله پیش از اعتصاب به جلو برداشتند و به " مديريت جديد مطيعي اعلام کردند؛« کماکان بر خواستهاي خود پافشاري » می کنند.

این اولتيماتوم کارساز و با قدرت، بر پایه بکارگرفتن تجارب اندوخته دوره های گوناگون رودررویی کارگران، این بارباکل حاکمیت اسلامی ،مدیریت، دولت وبازوهای سرکوب آنان( وزارت اطلاعات و نیروهای امنیتی)، رژیم را بعد ازعقب نشینی و وادشتن مسئولان شرکت به پرداختن بخشی ازحقو قهای معوقه کارگران و بازگرداندن کارگران برسرکار، هیچگاه از تعقیب و گریز فعالان کارگری بازنمی دارد.

تا به امروز همه نیروهای ضد کارگری، براي زدن اولين ضربات دست به کار شدند. براي اينکارهمچون گذشته و هميشه تهديد و فشاربرروي رهبران و فعالين کارگري دراين شرکت افزايش يافت و فعالان کارگری بطورهرروزه ازسوي اطلاعات رژيم احضار شدند. فریدون نیکو فرد روزپنجشنبه ۲۶مهر۶۸بازداشت شد. یکی از کارگران نیشکرهفت تپه درگفتگو با رادیو برابری اعلام می دارد : « فریدون نیکو فرد ازکارگران نیشکرهفت تپه که شب پیش بازداشت شده بود، صبح امروز آزاد شد... طبق این خبر، یکی از کارگران این کارخانه اعلام داشت :« در بازجویی نیکو فرد را تهدید کرده اند که دست از ایجاد سندیکای کارگری نیشکر هفت تپه بر دارند!» گفتنی است بعداز این آزادی، مجد دا نامبرده را ماموران اطلاعاتی دستگیر می کنند که با اعتراض همه جانبه کارگران روبرو شده است تا اینکه آزاد گردید. و رادیو برابری بار دیگر گزارش داد : « فریدون نیکو فرد دوشنبه شب۳۰مهر۸۶آزاد شد. نامبرده طی روزبرسرکارحاضر شده است »گزارشات کارگران گواه این استکه؛ بطور واقعي تداوم فضاي اعتراض ومبارزه متحد کارگران و پیشروی آنان،  رژيم را در زنداني کردن و بازداشت کارگران محتاط کرده است.

بی شک و بدون تردید این اولین و آخرین تحرکات سرکوبگرانه رژیم سرمایه داری نبوده و نخواهد بود. رژیم تا به امروز وبه دفعات فعالان کارگری راازمیان اعضاء خانواده وازبین همکاران ومردم جامعه ربوده و به نقطه نامعومی بازداشت کرده اند.کارگران هرروزشاهد احضاروحبس می شوندو سکوت رسانه ها و بی خبری افکارعمومی داخل کشور، ازمیزان تهاجم به حقوق کارگران، ماجرا را درد آلود ترمی سازد.

ما تا به امروز بارها شاهد بوده ایم که کارگران و درراس آن فعالین و پیشروان کارگری مورد هجوم، تعقیب، زندان ، ترورو اعدام و به گلوله بسته شده اند. ربوده شدن محمود صالحی و زندانی کردن وی – ربودن منصور اسانلو وتحمیل زندان و شکنجه برایشان - دستگیری ابراهیم مددی ، به جرم تجمع در برابر منزل منصوراسانلو درامر دلجویی ازاعضاء خانواده منصوراسانلو که به تصمیم وابتکارعمل سندیکای مستقل شرکت واحد صورت گرفته،گلوله باران کردن کارگران خاتون آباد، همه وهمه اعمال مذ بوحانه و سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی برفعالان کارگری ایران است .

رژیم سرمایه درای ایران ، تا امروز با زندانی کردن و شکنجه نمودن فعالان کارگری و صدوراحکام طولانی مدت برای فعالان کارگری ، ره به جایی نبرده وامروزمذبوحانه و ددمنشانه دست به اعمال سرکوب دیگری همچون ترورو تیراندازی به چهره های دیگر فعالان کارگری دست زده است.

مجید حمیدی یکی ازفعالین کارگری و عضو " کمیته دفاع از محمود صالحی " و همینطورازاعضا "کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری" شهرسنندج،درروز پنجشنبه ۶ ۲مهر۸۶ (۱۸اکتبر) ساعت ۹صبح ، درشرایطی که برسرکار خود می رفت ، توسط سه موتورسوار که با جوراب نازک چهره خود را پوشانده بودند، مورد سوء قصد قرارمی گیرد و زخمی می گردد و در برابر شدت جراحات ، نامبرده را به بیمارستان امیراعلم تهران انتقال می دهند. همانروز سراع بهزاد سهرابی دیگر چهره شناخته شده "کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری" درمنزلش می روند، خوشبختانه، درآن ساعت بهزادسهرابی درمنزل نبودند. دست خالی باگشتند.

این تحرکات ضد انسانی رژیم اسلامی طی نزدیک به سه دهه حاکمیت سرمایه داری، نتیجه تضاد آشتی ناپذیرو ناگزیرکاروسرمایه یا نتیجه کشمکش دائمی و واقعی بین کارو سرمایه است . در این کشاکش امنیت سرمایه، امنیت شغلی و جانی کارگران را نادیده می گیرند. تلاش مسمتر سرمایه داران برآن استکه؛ برای تثبیت موقعیت خویش، با نیروی سرکوب، همواره اردوی کاررابه منتهی الیه جامعه برانند. درتمامی این اعمال ضد انسانی،که با حذف فیزیکی،زندان، شکنجه و تبعیدکارگران می انجامد، درنهایت این کارگران نیستندکه بازدارنده این تخاصم و جنگ طبقاتی اند. زیرا که ستیزمطالباتی کارگران همواره درابعاد دیگرسربازمی کند وآنان درسطوح مختلف راه پیشروی خود را بازمی یابند! امروز کارگران نیشکر هفت تپه جانانه مبارزه می کنند و از زندگیشان برای زنده مانده هزینه می کنند. و امروز وظیفه تمامی کارگران داخل کشور از یکسو، و تمامی مدافعین جنبش عظیم کارگران ایران در خارج از کشوراست که به هر شکل ممکن و از تمامی تجارب تاکنونی خود در سطح جهان و با کارزاری وسیع و گسترده از هم سرنوشتان خود پشتیبانی نمایند .

تنها در بستر چنین حمایت وسیع و گسترده می توان از آزادی محمود صالحی، منصور اسانلو، ابراهیم مددی، حمایت های بین امللی را بیش از پیش برای آزادی بی قید وشرط این فعالان کارگری و دانشجویان زندانی و فعالان اقلیت های تحت ستم آذربایجان ، اهواز ، معلمان و دیگر آزادیخواهان ایران بر انگیخت.

زنده باد اتحاد عمل کارگری در داخل و خارج از کشور ، در راستای تقویت مبارزات طبقه کارگر ایران!

.