اعتراض گرسنگان و کارگران نساجی در بنگلادش

درروزشنبه 12 آوریل 2008 در"دهاگا" بیش ازبیست هزارکارگرنساجی برعلیه گرانی کالاهای مصرفی وبرای افزایش دستمزدها بپاخاستند.

درحالیکه پلیس سعی می کردبا باتوم، گازاشک آوروشلیک هوایی تظاهرات کارگری را پراکنده نماید؛کارگران بخشهای مختلف کارخانه های پارچه بافی درصف متحدی با پرتاب سنگ و سنگربندی، در مقابل پلیس سرکوبگربدفاع ازخود برخاستند. دراین درگیریها حدود 100 کارگرزخمی شدند و سرانجام با دخالت ارتش، قیام کارگران درهم شکست.

کارگران گرسنه با هجوم به فروشگاههای مواد غذایی، مقداری مواد غذایی که توان پرداخت قیمت شان را ندارد مصادره نمودند.

40 درصد ازاهالی کشور144 میلیونی بنگلادش ناچار هستند، روزانه با یک دلارزندگی کنند وکارگران صنایع نساجی کم ترین حقوق درسطح جهان را دریافت می نمایند. بعبارتی حقوق ماهانه ی یک کارگرنساجی 6/23دلار است . یعنی نیم برابرحقوق یک کارگرنساجی در ویتنام.

در بنگلادش 2 میلیون نفردرصنایع نساجی کارمی کنند که 85% این کارگران زنان هستند وتنها هر کارگرمجبوراست برای زنده ماندن، 7% حقوق ماهیانه اش را برای تامین حداقل خوراک هزینه نماید.

در صنایع نساجی بنگلادش لباس با مارک های مشهور(

) و با کم ترین هزینه تولید می گردد.Levis,Tesco, Varrefour, H&M

رئیس سندیکای کارخانه های پارچه بافی می گوید:

"که درسال 2006 حداقل حقوق 25 دلارتعیین شده است اما ازآن زمان قیمت برنج وسایرمواد غذائی دوبرابروگاهی چند برابر شده است .

سرمایه داران ومدیران صنایع نساجی با کلیه خواستها برسرافزایش دستمزد مخالفت کرده اند و شکستن قیمت ها دربازارجهانی و حضوررقیبی قدرت مند نظیر چین را بهانه قرارمی دهند.

کشورهای آسیایی تولیدکننده برنج نیزکه حتی ظرفیت سیرکردن شکم اهالی کشوررا با تولیدداخلی ندارند باید دست از صادرات برنج بردارند."

علت کمبود مواد غذائی بیش ازهرچیز ناشی ازنقش سرمایه مالی جهانی وسرمایه گذاران درزمینه ی مواد غذائی است. اینها مواد غذائی را به مقدارعظیم خریداری کرده و با احتکار کالاها، منتظر افزایش قیمت ها می شوند.به این شیوه قیمت یک تن برنج دربازارجهانی از500دلار به 1000دلارافزایش یافته است .

بدین ترتیب اکنون حتی کشورهای آسیایی تولید کننده برنج برای تامین نیازهای داخلی ناچاربه واردات برنج با قیمت های تعیین شده در سطح جهان می باشند وبا همین قیمت های بالا نیزبفروش میرسانند و مردم بنگلادش بیش ازهمه قربانی این تبانی جهانی اند، مردمی که برنج اصلی ترین غذای آنهاست .

برگردان : نادرساده

LINKEZEITUNG.DE : منبع

http://www.linkezeitung.de/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=4349&Itemid=199

یادآوری :

طی ماههای اخیرگرانی و کمبودمواد غذایی علت بروزاعتراضات گسترده بویژه درقاره ی آفریقا بوده است . بعنوان مثال ازاوایل سال 2008 در پایتخت ومناطق دیگر سنگال (30مارس) اعتراضات توده ای برعلیه گرانی وکمبود موادغذایی رخ داد که منجربیک درگیری خونین با پلیس گردید. این درگیریها تا کنون به قیمت جان صدهاتن وزخمی و دستگیری هزاران نفرانجامیده است .

سلیمان نادلایه دبیرکل اجرایی انجمن متحده ی مصرف کنندگان مواد غذایی سنگال به روزنامه آلمانی "جونگل وُرلد" می گوید:

"متوسط حقوق درسنگال بین 80 تا 100 دلاردرماه است . بسیارازمردم اما درآمد ثابتی ندارند ودرکنارخیابان دستفروشی می کنند. کارهایی که درآمد شان پایین است و آخرین آمارهای انجام شده نشان می دهد بطورمتوسط درآمد روزانه هر سنگالی حداکثر2 دلاراست . درماههای اخیرقیمت ها چنان سرسام آورافزایش یافته که بسیاری از مردم دیگرقدرت مالی تامین 2 یا 3 وعده غذای روزانه را ندارند . هرلیتر شیربه قیمت 300 فرانسس (فرانسس ، پول رایج درمناطق فرانسوی آفریقا) بفروش می رسد و این قیمت دوبرابرقیمت شیردرچند ماه گذشته است . همچنین برنج، روغن، صابون و گوجه فرنگی نیزبهمین ترتیب گران ترشده است.

برای مطالعه ی مصاحبه ی سلیمان نادلایه به زبان آلمانی به لینک زیرنگاه کنید :

http://www.labournet.de/internationales/sn/bernard2.html

-------------------------------------------------------------------------------------------------

معرفی کتاب"The Three Trillion Dollar War"

کتاب جدید یوزف استیگلیز Stigliz و لیندا بیلمز Bilmes بنام " جنگ سه تریلیون دلاری " که به تازگی در انگیس و آمریکا به بازار آمده است اطلاعات جالبی را در رابطه با جنگ علیه عراق عرضه می دارد.

در کتاب آمده است که در بودجه ی سال 2005 ایالات متحده بودجه ی جنگ عراق 500 میلیارد تخمین زده شده بود. اما تا کنون جنگ برای آمریکا 3 تریلیون و برای متحدانش نیز 3 تریلیون مخارج داشته است یعنی جنگ تا به این جا 6 تریلیون دلار تنها برای این دو گروه تمام شده است- اگر ویرانی کامل زیر بنای اقتصادی عراق، صدها هزار کشته و میلیون ها آواره و درگیری های تمام نشدنی و خسارات مالی و جانی مردم عراق را به آن اضافه کنید سر به آسمان خواهد زد.

آمریکا برای شرکت Halliburtion که در جنگ همکاری می کند و در عراق حضور دارد 19.3 میلیارد دلار پرداخته است. هر سرباز آمریکایی در40.000 دلار و هر کارمند شرکت خصوصی که معمولا نیروهای امنیتی هستند 400.000 دلار دریافت می کنند. اگر اتفاقی برایشان بیفتد دولت به بازماندگان پول پرداخت می کند. این مبلغ برای هر سرباز زخمی 12.000 دلار اضافه است. در مورد این که آمریکا مخارج جنگ را چگونه تامین می کند می نویسد:

1- در طی 5 سال جنگ، قیمت نفت از بشکه ای 25 دلار به 100 دلار رسیده است. این افزایش برای آمریکا سالانه 25 میلیارد کاسبی به همراه داشته است و محاسبه آن تا سال 2015 به 1.6 بیلیون دلار خواهد رسید. این پول صرف جنگ می شود. – ازخاورمیانه حاصل می شود و برای تخریب بیشتر آن خرج می شود.

2- چون آمریکا می خواهد به هر قیمتی این جنگ را پیش ببرد، برای جلوگیری از اعتراضا داخلی مالیات ها را کاهش داده است و مجبور شده است برای تامین بودجه ی لازم به استقراض خارجی دست بزند. آمریکا تا سال 2017 باید برای بهره وام های متعلق به جنگ عراق یک بیلیون دلار بهره بپردازد. با این یک بیلیون دلار می شد 15 میلیون معلم را برای بهبود آموزش استخدام کرد و یا 530 میلیون کودک را از نظر بهداشتی زیر پوشش بیمه مجانی گرفت. می گوید شرکت آمریکا در در این جنگ به تنهایی بیش از مجموع دخالت آمریکا در دو جنگ جهانی طول کشیده است و آمریکا با آینده خود ببازی پرداخته است.

استگلیز معتقد است که چین به خاطر خرید دلار آمریکا برای ذخیره ارز خارجی و نفت خاورمیانه مخارج جنگ عراق را تامین می کنند.

وی ادامه می دهد که کاندیداهای جدید ریاست جمهوری آمریکا هم سیاست بوش را در جنگ پی خواهند گرفت. مثلا اوباما می گوید: من مخالف جنگ نیستم اما مخالف جنگ احمقانه ام. وی می گوید ما در جایی می جنگیم که نمی توانیم پیروز شویم و شکست می خوریم در نتیجه از جاهایی که می توانستیم پیروز شویم مثل کره شمالی ، افعانستان و پاکستان غافل می مانیم.