پژاک از زبان رسانه ها                                                            نسرین ابراهیمی

 

اشغال عراق و افغانستان توسط امپریالیسم آمریکا وهم دستانش نقطه عطفی برای بسیاری از احزاب وسازمانهای سیاسی  بوده و آنها را به چالش گرفته است.  این تحولات در منطقه به ویژه در کردستان ودرمیان سازمانها و تشکلات سیاسی  کردستان  تاثیر ویژه ای  داشته و نه  تنها سبب  بوجود آمدن چرخشهای  سیاسی عمده  و انشعابات متعدد و دو دسته گیها در میان آنها شده است بلکه سبب بوجود آمدن احزاب و جریاناتی گردیده  که  با امید به  تکیه  به قدرت  متجاوز خارجی  شبیه  کردستان عراق  و در بیگانگی بر پایگاه  و مبارزات  مردمی به پیچ و مهره هائی برای پروژه های  آلترناتیو سازی  امپریالیسم آمریکا تبدیل شده اند. اما نگاهی به یکی از این سازمانهای نوظهور از زبان مطبوعات  بیاندازیم. 

چند سالی است که  تشکلی  به اسم  پژاک  یا حزب حیات کردستان آزاد اعلام موجودیت کرده  است  ظاهرا یکسری عملیاتی را بر علیه  نیروهای  رژیم  انجام داده .  از این جریان به  اسم  شاخه  و یا شعبه  و یا تشکل  جانبی  پ-ک-ک  نام  برده  میشود  و در بسیاری  موارد  نام  پژاک  مترادف است  با پ-ک-ک  بعنوان  سازمان  مادر.

 پ-ک-ک در سال 1970 تاسیس شد. .پیشمرگان پ-ک-ک و رهبر بلامنازع  ان عبدالله اوجالان (اپو)  که  اکنون  در زندان ترکیه  بسر میبرد  تا سال 1998 در سوریه و در دره بقا  سکنی  داشتند اما با پایان  جنگ  سرد و تهدیدات ترکیه  دولت  سوریه  از اوجالان  خواست که  سوریه  را ترک  کند اما او را به  ترکیه  تحویل  نداد. اوجالان  به روسیه  و از انجا به  کشورهای  مختلفی از جمله  تر کیه  و یونان رفت  و سرانجام در سال 1999 هنگامیکه از سفارت  یونان  به  نایروبی  منتقل میشد  در عملیاتی توسط میت  ترکیه و سرویسهای  جاسوسی  امریکا و اسرائیل دستگیر و به ترکیه  فرستاده  شد.  پیش از بوقوع  پیوستن این حادثه  یعنی  تا سال 1997 پ-ک-ک  حدود  ده هزار پیشمرگه  و هزاران هوادار در ترکیه  و اروپا داشت.  پس از دستگیری  اوجالان  پیشمرگان  به عراق گریختند و گفته میشد که درسال 2002 حدود چهار تا پنجهزار پیشمرگه داشتند. هر چند یک سال بعد پ-ک-ک خواهان راه حل صلح امیز در داخل ترکیه شد و خود را کنگره خلق نامید. دو سال بعد یعنی در سال 2004 امریکا پ-ک-ک را بعنوان سازمانی تروریستی اعلام کرد و پ-ک-ک که در این هنگام تحت فشار بود بطور یکطرفه اعلان آتش بس نمود. پ-ک-ک دارای کمپهای نظامی در هلند وبلژیک بود وپس از مرگ تئو ون گوگ. پلیس هلند به کمپهای نظامی پ-ک-ک حمله کرد ودرشهرلیمپده 29 نفر را دستگیر کرد.

 

 اما پژاک  پس از آنکه  شکلهای  مختلفی  بخود  گرفت. اولین میتینگ  خود  را در سال 2004  برگزار کرد. یکسال  بعد یعنی  در سال 2005  پس از مرگ  شوان  قادری  و شکنجه  وحشیانه  وی  بدست  رزیم جمهوری اسلامی  تظاهرات  وسیعی  در شهر مهاباد  صورت  گرفت  و رژیم عملیات  وسیعی علیه  پژاک در مریوان انجام داد. عثمان اوجالان  برادر عبدالله اوجالان از بنیادگزاران پژاک می باشد. در نشریه واشنگتن تایمز به گزارشی  در مورد پژاک برمیخورید  بدین مضمون  که کوههای  قندیل  پناه گاه  تشکیلاتی  شده  است  که  کمتر شناخته  شده  میباشد.  بر مبنای این گزارش  کوههای  شمال  کردستان عراق مامن  جریانی  است که ادعا میکنند دارای دهها هزار حمایت کننده  در میان  چهار میلیون  کرد ایرانی هستند.  این حزب که  پژاک  نام  دارد ادعا کرده  که  بیست و چهار سرباز ایرانی را در سه حمله علیه پایگاههای  نظامی در ماه  پیش  کشته است.  این روزنامه  آمریکائی از قول رهبران  پژاک  میگوید که  مهمتر از تهدید  نظامی  برای رژیم  تهران  ممکن است که از فعالیت  زیرزمینی این گروه  برخیزد  که  در میان محصلین . روشنفکران وبازاریان طرفدار دارد.

 

 در مطبوعات ورسانه های غربی گزارشات. اخبار. تحلیلها و مصاحبه های بسیاری دال بر رابطه بین پژاک و آمریکا وجود دارد. در اپریل 2006  سناتور دمکرات آمریکائی  دنیس کوسینیچ  در نامه ای  به  بوش از سیاست بوش  در حمایت  از سازمان  مجاهدین   و  پژاک  انتقاد کرده  و خواستار توضیح  در رابطه  با آنچه  وی  از آن بعنوان  تشکلات  دست  نشانده  نام  میبرد  شده  است.  چند ماه بعد یعنی در نوامبر 2006  سیمون هرش  این     ادعا را تایید  کرده  و اعلام داشت  که نظامیان آمریکائی  و اسرائیلی  اطلاعات  مورد  نیاز.  ادرس  نقاط  مورد هدف را  در اختیارپژاک  قرار میدهند  تا فشار داخلی  بر ایران را افزایش  دهند.  هر چند هم پژاک و هم دولت آمریکا این  مسئله  را  رد کردند. اما در همین  سال  سخنگوی پژاک احسان  وریا در مجله  سلیت اظهار داشته بود که پژاک از اینکه آمریکا با آنها تماس  نگرفته  نا امید شده  و انتظار دارد بهمان  طریقی که آمریکا به کرد های عراقی در رابطه  با سرنگونی  رزیم  صدام  کمک  کرد همانگونه  نیز به کردهای ایرانی  یاری  رساند. در همین رابطه  تروریسم  منیتور که از انتشارات  بنیاد جیمزتاون  میباشد  در تاریخ  پانزده  ماه  مه 2008 گزارشی  به قلم  توماس  رنارد  در مورد  منافع  سر درگم  و مدافع  جنگ  پژاک  دارد. بنظر وی  منطقه  کردستان  در جنوب عراق  محلی  است  که  منافع  ایرانیان،  ترکها، کردها، عراقیها و امریکائیها با هم تلاقی  پیدا میکند.  و اغلب  رل سردرگم  در منطقه  توسط  ژاک  ارائه  میشود.  وی  می نویسد  پژاک  که  شعبه  جدید  ایرانی  حزب  کارگران  کردستان  است  میگوید  که  میخواهد  برای  تغییر رژیم  جمهوری  اسلامی  در اتحاد  با کردها و ایرانیها  سیستمی  دمکراتیک  فدرال  برای  ایران  و کردها بوجود آورد. .و در ادامه  میگوید  که  بدون  شک  پژاک  با انجام عملیات  در ایران ارزش  چشمگیری  برای  آمریکا دارد  که  بخوبی  شناخته  شده  است.  بعنوان  مثال آمریکا پس از 2003  و حتی  پیش از ان با مجاهدین خلق  وارد همکاری  شد  با وجود  اینکه این  گروه  بعنوان  تروریست  شناخته  میشد و میشود.  نویسنده  مقاله  سپس  ادامه  میدهد  که  با وجود اینکه  آمریکا برای  حفظ  متحدین استراتژیکش  به ترکیه  اجازه  چندین عملیات  بیرون  مرزی   بر علیه  پ-ک-ک را  میدهد اما  امریکا  احتمالا با  ایران  بر علیه پژاک  همکاری  نمیکند  و از طرف  دیگر تز بوش  در رابطه  با تغیییر رژیم  باعث  حمایت از شورشگران  ضد  تهران میشود. وی از  لس انجلس  تایمز نقل  میکند که عثمان اوجالان برادر عبدالله اوجالان  و موسس پژاک میگوید  پژاک  دارای  رابطه  خوبی  با دولت آمریکا است وآمریکا پیشنهاد  کمک  نظامی اقتصادی  و پزشکی به جنبش ما کرده است.  بنا به  گفته عثمان اوجالان امریکا  پس از  اشغال عراق  در سال 2003  بلافاصله  با آنها تماس  گرفته است.

 

 رابرت  بیر رهبر سابق  سیا که  ارتباط  نزدیکی  با شمال عراق  دارد در اشپیگل اینترنتی مینویسد  من میدانم که آمریکا خدمات  امنیتی  برای  پژاک  تهیه  میکند  لذا انها بهتر میتوانند از خود در درگیری  با ایران محافظت کنند.  این خدمات  امنیتی از طریق  دلتا فورس در اختیار آنها قرار میگیرد. روزنامه  واشینکتن پست در آگوست 2007  گزارشی  دارد از سفر رحمان حاجی  احمدی رهبر پژاک  از آمریکا.  این روزنامه  مینویسد  رهبر حزب  سه  ساله پژاک  که  در آلمان  زندگی  میکند از آمریکا خواست  تا برای  برانداختن  رزیم  به  آنها کمک  کند. او گفت که  با  دولت آمریکا تماس های  محدودی دارد. وی  از هر گونه  کمک  نظامی  و مالی آمریکا استقبال کرد و خواهان ملاقات با منابع  رسمی  شد.  وی  همچنین اظهار داشت که ما رابطه خوبی  با احزاب  کردی  دیگر داریم و کاملا از پ-ک-ک  جدا هستیم. خواهان کردستان  بزرگ  نیستیم  و در حال حاضر  دمکراسی در ایران بخشی از برنامه مان است.  تروریسم منیتور به نقل از واشگتن پست مینویسد که با او به  سردی  برخورد  شد و هچ  کدام از اعضای  دولت او را ندیدند.  این نشریه  سپس  در ادامه میگوید  که  روشن  نیست  ایاا ین دیدار  تلاش  برای  تماس  با دولت  آمریکا  بود ( اینطور نشان بدهد که اینگونه تماس وجود ندارد)  یا اینکه  نقشه ای  برای  تماس پنهانی با واشینگتن  بوده است . به اعتقاد نویسنده واشنگتن پست  چه  آمریکا پژاک  را حمایت  کند  یا نه  رابطه  میان  آنها  بسیار  خوب است.  هر چند از شروع  ماه  می  تنش  میان  پژاک  و آمریکا  زیا د شده  است.  رهبران پژاک که معمولا حامی  دولت  آمریکا هستند  واشینگتن  را متهم  به  دادن اطلاعات  به  ترکیه  و غیر مستقیم  به  ایران  نموده اند. آنها همچنین  گفته اند  که  نیروی  هوائی  ترکیه  بمبهای  گازی  ساخت آمریکا را  در اول  و دوم  ماه  مه  بر روی کوههای  قندیل انداخته اند.  آمریکا تنها کشور غربی  نیست  که از نزدیک  به  پژاک  توجه دارد. آلمان  با جمعیت کرد بالا فعالیت گروه را دنبال میکند. در پایان این  طور نتیجه  میگیرد که  پژاک  به  سه  دلیل  بوجود آمده است 1-  برای ایجاد فعالیتهای  ضد  رژیم  در ایران . 2-   به قصد گریز از مارک  تروریستی  که  به  پ-ک-ک  زده  میشود 3-  و به  منظور  بدست  اوردن  حمایت  آمریکا بر علیه  دولت  ایران.  هر چند که  پژاک  میگوید  با پ-ک-ک  متفاوت است  اما تاریخ . هدفها  و رهبرانشان  بطور در هم تنیده ای  بهم  وابسته  هستند.

 

اینها فقط شمه ای از نظرات وگزارشات مطبوعات و رسانه های امپریالیستی در رابطه با پژاک  میباشد.  واقعیت  این  است که  امروزه  کسانیکه  چشم  براه  آمریکا در طلب  دمکراسی  وآزادی  در ایران هستتند  در حال  خاک  پاشیدن به  چشمان  مردمی  میباشند  که  ضمن  نه  گفتن  به کلیت  نظام جمهوری  اسلامی. به امپریالیسمها نیز  نه میگویند وانها را نیز دشمن خود  میدانند. توهم  به استراتژی  جنگ طلبانه  آمریکا  و بردن این توهم  به  میان مردم  کردستان  که  گویا با کمک  امریکا میتوان  به آزادی  برابری  و دمکراسی  رسید این در واقع  با اردوی دشمنان  مردم همساز شدن  و پشت  کردن  به  انها است.    

 

                                                                              

نسرین ابراهیمی