9 سال از خاموشی شاملو گذشت!

جولای 24 2009

9 سال از خاموشی شاملو ، شاعر مردم ، شاعر آزادی ، شاعر غم و شادی توده ها ، شاعر ستایشگر عدالت اجتماعی و شاعر ” نگران پابرهنه ها ” می گذرد. کسی که در همه دوران های بس سیاه و جهنمی ، شهامتی انکارناپذیر داشت و آدم خطر کردن بود . اوئی که میگفت :” ابلها مردا من عدوی تو نیستم ، من انکار تو ام ” ، زندگی را دوست داشت ولی برای بهتر زیستن مردمی که دوستشان داشت ، به تحقیر مرگ می پرداخت .

سالی دیگر رسید . سالی دیگر بی حضور احمد شاملو . سالی که خیزش پرشکوه و میلیونی مردم آغازیدن گرفت و در خیابان ، کوچه و پشت بام فریاد ” مرگ بردیکتاتور ” سرداده و سرود رهائی و آزادی می خوانند. دریغ و صد افسوس شاملو در میان ما نیست تا شعری بسراید و بگوید که ما کبوترهایمان را باز یافته ایم .

آسمان ایران در این روزها خورشیدی فروزان همچون شاملو را کم دارد . اما مبارزه برای دنیای انسانی و برابر ادامه دارد . مبارزه فراگیر شده است .نسلی پا به میدان گذاشته که آرایش را دزدیده اند و برای بازپس گیریش ، هر چند که با گلوله پاسخ گرفته ، اما، میرود تا گفتمانی دیگر را آغاز کند . می آموزد و می آموزاند. در برابر تندر ایستاده ، خانه را روشن می کند و می رود ولی هزارانی دیگر سر بر می آورند . این نسل از هر سو ، با هر وسیله ای، از مجراهای قانونی و فراقانونی ، دارد حلقه محاصره را بر گورکنان آزادی تنگ تر می کند و آنان را به دره سقوط محتومشان نزدیک می گرداند .

در نُهمين سالگرد درگذشت شاعر دوست داشتنی مان يادش را گرامی میداريم.

پرويز جهانبخش