در افغانستان چه می گذرد ؟

 

صادق افروز

 

انتخابات ریاست جمهوری امسال افغانستان در شرایط حضور ده ها هزار پرسنل نظامی از کشور های عضو ناتو و ایالات متحده آمریکا برگزار شد .  حضورنیرو های نظامی کشور های خارجی و در راسشان نیروهای ایالات متحده آمریکا که از سال 2001 و پس از واقعه 11 سپتامبر در افغانستان آغاز شد ؛تا به امروز هر روزه پر رنگ تر شده است .دمکرات های آمریکایی و رئیس جمهور منتخبشان اوباما بر این عقیده هستند که دخالت نظامی در عراق که با حرارت از سوی دولت جرج بوش دنبال می شد یک خطای فاحش بوده است .آنها بر این باورند که توجه اصلی نظامی را از ابتدا می بایست بر افغانستان  که مرکز اصلی  تولید تروریست از نوع القاعده ای آن است متمرکز می ساختند . در پی چنین باور و سیاستی اوباما تصمیم دارد با فرستادن 21000 سرباز تازه نفس ،تعداد نیرو های آمریکایی در افغانستان را تا پایان امسال به 68000 نفر برساند .

در همین حال تلفات ارتش آمریکا و نیروهای ناتو در افغانستان در حال افزایش است و ژنرال های آمریکایی از دولت خواسته اند در گسیل سربازان جدید تعجیل صورت بگیرد . ولی آمریکا هر بار با نیروهای نظامی اش در هر نقطه ای از جهان دخالت کرده هرچه بیشتر در باتلاق جنگ در این کشور ها فرو رفته است . موقعیت کنونی ارتش آمریکا در افغانستان یادآور سال هایی است که ارتش این کشور در ویتنام هر روز هرچه بیشتر در باتلاق جنگ فرو می رفت و ژنرال های آن دوره با آه و ناله ازروسای جمهور وقت ، جانسون و نیکسون می خواستند تعداد نفرات نظامی در ویتنام را افزایش دهند . بنابر این سوالی که پیشاروی ماست این است : آیا افغانستان به ویتنام اوباما تبدیل خواهد شد؟

مقامات آمریکایی و اروپایی امید داشتند انتخابات 20 آگوست در افغانستان به دولت این کشوراعتبار و احترامی تازه ببخشد . ولی تقلب های بسیار گسترده که از سوی ناظران سازمان ملل هم مورد تایید قرار گرفت این انتخابات را به مسخره همگان تبدیل کرده است .دو کاندید اصلی این انتخابات یعنی حامد کرزای و عبدالله عبدالله از تمامی امکانات غیر قانونی دولتی که یک کاندیدا می تواند از آن برای تبلیغات انتخاباتی به نفع خود استفاده کند بهره جستند . آنها همچنین در جامعه پدر سالار و جنگ سالار افغانستان با نزدیک شدن به خون ریز ترین این جنگ سالاران برای خود رای خریدند .در افغانستان مناطق مختلف هنوز در حیطه کنترل خان ها و جنگ سالاران است . کافی است برای کسب رای یک منطقه با جمعیت 100 هزار نفر ، جنگ سالار آن منطقه به طرفداران کاندید بپیوندد .در چنین موقعیتی و با این ساختار اجتماعی ، دمکراسی پارلمانی و جمهوریت بیشتر به کاریکاتور شباهت دارد .حضور سربازان کشور های پیشرفته سرمایه داری در طول 9 سال گذشته در افغانستان نیز هنوز نتوانسته خدشه ای بر این ساختار عقب افتاده وارد کند .نظامیان این کشور ها بیشتر به عنوان حافظان مناسبات پوسیده وکهن ماقبل سرمایه داری تنها به بزک کردن ظاهری این ساختار اکتفا می کنند .بطور مثال از رفتن دختران به مدرسه پشتیبانی می کنند ولی در همان حال یک آدم کش جانی مثل رشید دوستم این امکان را می یابد تا درانتخابات ایل و قبیله خودش را به طرفداری از کرزای به خیابان بکشاند . به غیر از دوستم ، جنگ سالارانی که در ترافیک مواد مخدر شرکت دارند نیز به هواداری از کرزای در این انتخابات شرکت کرده اند .در قندهارکه زادگاه کرزای است گقته می شود تنها 25 هزار نفر درانتخابات شرکت کردند ولی نتایج رسمی خبر از شرکت 350 هزار نفر در انتخابات می دهد .

استراتژی نیرو های ناتو وآمریکایی در افغانستان تا بحال درگیری و از بین بردن تروریست  ها بوده است . ولی این استراتژی به تدریج در حال تغییر به مبارزه علیه نیروهای شورشی است .درگیری ها هرچه بیشتر به شهر ها کشیده می شود . هفته گذشته نیروهای آلمانی به آمریکایی ها خبر دادند که دو تانکر بنزین قصد کمک به طالبانی ها را دارند .هواپیما های آمریکایی این دو تانکر را از هوا مورد حمله موشکی قرار دادند ولی حدود 100 نفر از مردمی که به قصد دریافت بنزین در اطراف این تانکر ها گرد آمده  بودند کشته شدند.چرخیدن از استراتژی ضد تروریسم به استراتژی ضد شورشیان از این قبیل حوادث را بسیار به همراه خواهد داشت .

رابطه حامد کرزای با اوباما به شیرینی رابطه با بوش نیست .به نظر می رسد دمکرات های آمریکایی عبدالله را بر کرزای ترجیح می دهند .وگرنه آنقدر سرو صدای تقلب را نمی شنیدیم و  ناظرسازمان ملل هم زحمت دیدار از افغانستان را به خود نمی داد . بخصوص که اگر این انتخابات به مرحله دوم بکشد با توجه به احتمال درگیری بین هواداران دو کاندید اصلی احتمال بحرانی تر شدن اوضاع زیاد است . ولی با این وجود ناظران سازمان ملل بر وسعت تقلب همچنان تاکید می کنند .

عده ای از مشاورین باهوش اوباما به او پیشنهاد کرده اند به نوار مکالمه ای که بین لیندن جانسون و سناتوری از جورجیا به نام ریچارد راسل در بحبوحه جنگ ویتنام رد وبدل شده است گوش دهد .در این گفتگو جانسون به راسل می گوید " ما در این جنگ پیروز نخواهیم شد ولی من نمی خواهم اولین رئیس جمهور در تاریخ آمریکا باشم که شکست بزرگی را پذیرفته است . "وخیم شدن اوضاع آمریکا در ویتنام به ریاست جمهوری جانسون ضربه بزرگی زد و موجب شد پس از تهاجم "تت" توسط ویتنامی ها در سال 1968 ، جانسون از انتخابات ریاست جمهوری کنار بکشد . اوباما در حال افزایش نیرو در افغانستان است .در همین حال آمار دال براین است که مردم آمریکا هرچه بیشتر نسبت به ضرورت حضور در این کشور بی تفاوت می شوند .و بین امنیت خود و درگیری با طالبان رابطه کمتری برقرار می کنند .

امسال دو کشور همسایه ، ایران و افغانستان شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بودند .میلیون ها نفراز برادران و خواهران زحمتکش افغانی ما در ایران در جریان کمپین انتخاباتی موج گسترده حرکت جوانانی را نظاره کردند که با شور وشوق جهت دستیابی به آزادی و عدالت اجتماعی به خیابانها آمده بودند  .آنها همچنین پس از کودتای احمدی نژاد-خامنه ای و سرکوب وحشیانه این جوانان توسط چماقداران ، صحنه های حماسی مقاومت انبوه توده ای را شاهد بودند . مهاجرین افغانی مقیم ایران جزو معدود مهاجرینی در جهان هستند که در یک سال دو تقلب انتخاباتی بر سرنوشت شان تاثیر گذاشته است.  اگر کودتای سپاه پاسداران-خامنه ای در ایران کاندید سبزها را درایران ناکام گذاشت و آغازی شد برای یورش همه جانبه فاشیستی به منظور بیرون کردن رقبا از صحنه سیاسی و اقتصادی و بگیر و ببند ها و بستن زبان کسانی که تا کنون خود را در دایره خودی ها فرض می کردند ؛ تقلب های انتخاباتی در افغانستان و نارضایتی رقبای شکست خورده امکان درگیری بین جنگ سالاران و قدرتمندان را بیش از همیشه بالا  می برد .

در پایان اشاره به این مطلب خالی از لطف نیست که یکی از مقامات دولتی افغانستان در پاسخ به سفیر جمهوری اسلامی در کابل که خواهان تشکیل حکومت ائتلافی در افغانستان  به منظور حل بحران انتخاباتی شده بود گفته است :"آقایان ! با آن انتخابات کذایی و کودتایی تان و با آن همه زندانی و شکنجه بهتر است دست از نصیحت کردن دیگران بردارید و فکری به حال خودتان بکنید"

دهم سپتامبر 2009