فرافکنی کاربدستان اردوگاههای شکنجه و فرایند دادخواهی شکنجه شده گان

هیات تحریریه سایت راه کارگر

بیش از 100 نفر از شکنجه شده گان در کهریزک از شکنجه های صورت گرفته شکایت کرده اند. این نکته را کاظم جلالی نماینده مجلس از شاهرود به رسانه ها گفته است. جلالی سخنگوی کمیته ویژه بررسی وضعیت بازداشت شده گان معترض به کودتاست.

کاظم جلالی در حالی از بیش از صد فقره  شکایت از شکنجه در کهریزک خبر داده است که محمود احمدی نژاد روز گذشته در گفتگو با گزارشگر شبکه تلویزیونی سی. بی. اس آمریکا شکنجه و تجاوز در شکنجه گاههای جمهوری اسلامی را انکار کرد و بدون ذکر نام کروبی مدعی شد که وی وقتی از شکنجه حرف زد  و از او سند خواستند گفت عصبانی شدم و سندی ندارم.

اما فقط احمدی نژاد نیست که  آشکارا شکنجه و تجاوز در زندان های جمهوری اسلامی را که قربانیان آن با صدا و تصویر مواردی از آنها را مستند کرده اند انکار می کند. روزنامه کیهان که مدیرمسئول آن نماینده خامنه ای رهبر کودتاست, حتی از انکار شکنجه گامی فراتر گذاشته و رسما به دفاع صریح از شکنجه در کهریزک رو آورده و در یادداشت روز گذشته خود خواستار شده است که برنده ایرانی جایزه نوبل در صورت بازگشت به ایران به شکنجه گاه کهریزک اعزام گردد.

این روزنامه خطاب به شیرین عبادی نوشت:" به نظر می رسد محبس کهریزک با کلیه خواص و عوارض آن/ تاکید می کنم با انواع مضیقه ها / برای رجعت ایشان مکان مناسبی باشد."

سید علی خامنه ای پس از قتل محسن روح الامینی زیر شکنجه در کهریزک به خاطر وابستگی پدر این قربانی به پاسداران مجبور شد وجود شکنجه در کهریزک را بپذیرد, اما علیرغم وعده های داده شده از پیگیری حقوقی پرونده های قربانیان شکنجه و تجاوز خبری نیست و عوامل کودتا حتی برای جلوگیری از روشنگری قربانیان در باره ابعاد شکنجه و تجاوز جنسی, برخی از آنان را بسختی تحت فشار و تعقیب و تهدید قرار دادند. از سوی دیگر کمیته ویژه بررسی وضعیت بازداشت شده گان معترض به کودتا در مجلس که سخنگویش از وجود بیش از صد فقره شکایت خبر داده است, از سوی مخالفان و منتقدان و خانواده های قربانیان به خاطر بی عملی زیر انتقاد شدید قرار گرفته است. این کمیته در یک ماه اخیر حتی یک گزارش علنی جامع در باره شکنجه و تجاوز جنسی در زندان های مخفی و علنی و اردوگاههای شکنجه مانند کهریزک انتشار نداده است. و معلوم نکرده است که نتیجه تحقیقاتش در باره شکنجه و تجاوز در زندان های جمهوری اسلامی به کجا رسیده است. 

برخوردهای عوامل و کاربدستان کودتا با مساله شکنجه و تجاوز جنسی نشان می دهد که آنها نه تنها در باره قربانیان بی پناه شکنجه و نابرخورداران از رانت وابستگی و نزدیکی به باندهای قدرت و ثروت, که حتی در مورد قربانیان وابسته به نیروهای نزدیک به خودشان نیز شیوه دفع الوقت  و فریب در پیش گرفته اند.

سرنوشت دادخواهی قربانیان شکنجه و تجاوز جنسی اکنون بیش از هر زمان, به ادامه پیگیری جمعی خانواده ها, شکنجه شده گان  و مورد تجاوز قرار گرفته گان؛ همچنین ادامه حمایت گسترده مردمی در داخل و خارج از کشور گره خورده است .