نقطه عطف جدید در بحران سیاسی هندوراس

صادق افروز

مانوئل زولایا ، رئیس جمهور منتخب هندوراس که پس از کودتای نظامیان آن کشور به رهبری ژنرال میچلتی کشور را ترک کرده بود به منظور عرض اندام و مقابله با دولت کودتایی به تگوسیه گالپا پایتخت این کشور بازگشته است .بازگشت زولایا صفحه تازه ای را در بحران سیاسی هندوراس می گشاید.

زولایا مخفیانه وارد کشور شده و در حال حاضر در سفارت برزیل پناه گرفته است .خبرنگاران از طریق تلفن با او گفتگو می کنند .دولت کودتایی میچلتی حضور زولایا را کاملا انکار کرده و آنرا به کلک های رسانه ای و تبلیغاتی نسبت می دهد .

هزاران نفر از شهروندان هندوراسی پس از اطلاع از حضور زولایا در سفارت برزیل، در اطراف این سفارت خانه تجمع کردند .افزوده شدن لحظه به لحظه جمعیت ، دولت کودتا را بر آن داشت تا با اعلام حکومت نظامی نامحدود مردم را به خانه ها بازگرداند .

سفارت برزیل جزئی از خاک آن کشور محسوب می شود و هرگونه ورود بدون اجازه نیروهای کودتا به داخل سفارت به منزله اعلام جنگ علیه دولت برزیل محسوب خواهد شد . نیروهای کودتا با علم به این قانون بین المللی از ورود به داخل سفارت پرهیز کرده ولی با متوقف کردن ارسال مواد غدایی و آب به داخل سفارت و نصب بلندگوهای قوی و پخش موزیک با صدای بسیار بلند سعی در مزاحمت کرده اند .

در روز سه شنبه نیروهای کودتا با حمله به تظاهرکنندگان عده زیادی را مجروح ساختند . در اعلامیه ای که توسط " جبهه ملی علیه کودتا " منتشر شده آمده است :

نیرو های سرکوبگر کودتا با استفاده از سلاح گرم و گاز اشک آور و اسپری فلفل و گلوله

پلاستیکی به مردمی که دراطراف سفارت برزیل اجتماع کرده بودند حمله ور شدند .تعداد

مجروحین بسیار زیاد و تعداد دستگیر شدگان نامشخص است .

علیرغم استفاده از شیوه های خشن سرکوب ، رژیم کودتا در ایجاد ترس و واهمه در بین مقاومت ناموفق بوده است .در مراحلی از پیشرفت جنبش ها علیه دولت های ارتجاعی ، سرکوب خشن نه تنها کارآیی خود را از دست می دهد بلکه به عاملی برای شعله ور تر شدن و گسترش آن مبدل می شود .در جریان انقلاب 57 این پدیده را به وضوح شاهد بودیم .استفاده از نیروی قهریه و آتش گشودن به روی تظاهر کنندگان در میدان ژاله در 17 شهریور نه تنها توده های معترض را به خانه برنگرداند بلکه به نقطه عطفی برای گسترش تظاهرات خیابانی تبدیل شد .

ایلات متحده آمریکا در این میان از طرح رئیس جمهور کستاریکا ، آریاس پشتیبانی می کند .اما این طرح مورد قبول "جبهه ملی علیه کودتا "که از حمایت سازمان های کارگری و کشاورزان برخوردار است نمی باشد .در آمریکا جمهوری خواهان طرفدار پشتیبانی همه جانبه از کودتاگران هستند . جمهوری خواهان اوباما را به دلیل عدم پشتیبانی قاطعانه از دولت کودتا مورد انتقاد قرار می دهند . به زعم آنان عدم حمایت همه جانبه از دولت کودتا موجب از دست رفتن هندوراس خواهد شد .

با توجه به پیچیده بودن اوضاع کنونی کسی قادر به پیش بینی آینده نیست . ولی آنچه مسلم است دولت نظامی کودتاگران از این بحران جان سالم بدر نخواهدبرد .

طبقه کارگر هندوراس با قاطعیت و انظباطی بی نظیر خود را درجنبش مقاومت سازمان دهی کرده است. آنها پس از کنار رفتن کودتا گران برای تغییر وضعیت جامعه هندوراس تردیدی نخواهند داشت.

27 سپتامبر2009