تمبر یادبود بیست و پنجمین سال قتل خواهران میرابال

 ۲۵نوامبر روز جهانی مبارزه علیه خشونت زنان

پروین شکوهی

در25  نوامبر1960 سه خواهرمبارزاهل جمهوری دومنیکن (پاتریا،مینروا وآنتونیا میرابل)که بر علیه دیکتاتور وقت رافائل لئونیداس ترخیلو مبارزه میکردند بطرزفجیعی بقتل رسیدند.

سازمان ملل در سال1999 بمناسبت سالگرد قتل خواهران میرابل 25 نوامبر را روز جهانی مبارزه علیه خشونت زنان اعلام کرد.این طرح در جولای1981 زمانی شکل گرفت که اولین ملاقات فمینیستهای امریکای لاتین ومنطقه کارائیب،در کلمبیا انجام شد.

خشونت علیه زنان مرز نمیشناسد.

درمنطقه جعفرآبادپاکستان5 تن از زنان بدلیل ایستادگی در برابرسنت اجدادی که به ازدواج ناخواسته تن ندادند بعدازضرب وشتم وحشیانه زنده بگور شدند.

در کنگوزنان ،هم توسط شورشیان و هم سربازان رژیم بخاطر سکس خشونت آمیز زخمی و ناقص میشوند.این زنان دیگر قادر به بچه دارشدن نیستند.

در آمریکا لیزا و جویسی مورد تجاوز افراد ناشناس قرار گرفتند و بقتل رسیدند.

عوامل جمهوری اسلامی ترانه موسوی را بعد از تجاوزوحشیانه  بقتل رسانده، جسدش را سوزاندند و در بیابانهای اطراف قزوین رها کردند.

زمانیکه خمینی درسال57 بر موج انقلاب  سوارشد، از همان ابتدای حاکمیت اش هویت خودرا در سرکوب با زنان آغاز کرد. در همان اوائل بعد از شکل گیری رژیم اسلامی در مراسم نمازجمعه آیت الله طالقانی از تریبون نمازجمعه اعلام کرد که بهتراست خانمها یک روسری هم بر سرشان بگذارند و  رژیم با کمک حزب اللهی ها با شعار یا روسری یا تو سری مقنعه ومانتورا به زور بر پیکر زنان پوشاندند.  آنها حتی به این هم رضایت ندادند ودرادارات وخصوصآ در مدارس ،رنگ مانتو را هم خودشان انتخاب کردند؛ رنگ فقط رنگ تیره!.زنان و دختران جوانی که  از روی سر گذاشتن  روسری ممانعت میکردند با خشونت ضد انسانی  عوامل رژیم مواجه می شدند که  با پاشیدن اسید بر صورت آنان می خواستند درس عبرتی به دیگران زنان  بدهند.

بنیادگرائی مذهبی،مبنای قانون اساسی کشورهائی مثل ایران، افغانستان وپاکستان است. بر اساس این قوانین زن حق طلاق بدون موافقت همسر ندارد واگر مرد موافقت کرد ، حضانت و سرپرستی فرزندان بعهده مرد میباشد. چند همسرگزینی هم به موافقت زن احتیاج ندارد! .بر اساس این قوانین ارتجاعی سهم ارث زن نصف  سهم مرد است.

 در ایران امروز زنان که فریاد آزادیخواهی اشان به بیرون از مرزهای ایران رسیده به اشکال مختلف  مورد ضرب وشتم قرار میگیرند. عوامل رژیم با تجاوز وبه زنجیر کشیدن آنان سعی درپراکندن رعب ووحشت  دارندغافل ازآن که اعمال خشونت در هر شکل وابعاد آن  نه تنها نتوانسته مبارزات زنان را خفه کند بلکه زنان کشورمان اکنون پی گیرتر از هرزمان دیگر در راس مبارزه مردمی قرار گرفته اند.