|
مايک
خانواده
هستيم هیئت تحریریه سایت راه کارگر اخیرا بعد ازگشایش شماره حساب بانکی به نام چهره شناخته شده کارگران سندیکای هفت تپه (علی نجاتی)وزندانی شدن او وچهارتن ازیارانش درزندان دزفول، یاری رسانی های مالی گسترده کارگران میدان تره بارسنندج وسایرهم طبقه ای هایشان با اسم ومشخصات کاری خود درداخل وسلسله اقدامات نهادهای همبستگی با کارگران ایران درخارج ازکشوربه فراخوان علی نجاتی،موجی از خشم وکین سردمداران نظام را برانگیخت وحکام شرع ضد کارگری رژیم را واداشت تا خانواده های آنان را زیر فشارقراردهند وبین جمعی ازخانواده های و صفوف متشکل کارگران تشتت ایجاد نمایند. دراین بین سه تن ازپنج خانواده زندانی رازیرفشار گذاشته تا صف خود را ازفراخوان یاری رسانی به خانواده های زندانی که توسط آقای علی نجاتی قبل ازدستگیری وی صورت گرفته ، جدا سازند . اینان طی اطلاعیه به همگان یاد آورشدند : " روزشنبه ۲۱ آذرماه ۱٣٨٨ وقتی ما خانواده های کارگران زندانی نیشکر هفت تپه برای پیگیری پرونده به دادگاه مراجعه نمودیم تا شاید بتوانیم مقدمات اعطای مرخصی برای همسرانمان را فراهم کنیم با کمال تعجب قاضی پرونده به ما گفت:" شماره حسابی از طرف رییس هیات مدیره سندیکا درسایت های اینترنتی برای جذب کمک های مالی اعلام شده است. قبلا هم گروههای معاند جمهوری اسلامی به شما کمک کردند. و به همین دلیل تا آخرین روز حکم با مرخصی همسرانتان موافقت نخواهم کرد." ما ضمن محکوم کردن چنین اعمال ضد کارگری رژیم،جدایی در صفوف کارگران و بی توجهی درپراکندن اخبار وسیاست های مزبوحانه رژیم با ادعای خبررسانی را مضربه حال صف مستقل جنبش کارگری و مبارزات آنان و اتحاد عمل شان در این شرایط می شناسیم . انتشارنامه خود افشاء رضا رخشان،کارگرنیشکرهفت تپه، نشان ازهشیاری ومسوئلیت شناسی طبقاتی و اعتراض به دخالتگری مسئولین وحاکمین نظم سرمایه درایران است . یاری رسانی مالی به خانواده های کارگران درایران ،پاسخگویی به وجدان طبقه اجتماعی در حال مبارزه با رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی ایران و عملی انقلابی وانسانی ایست .ما به سهم خویش همه وجدان های آگاه جامعه ایرانی را فرا می خوانیم تا برای کوتاه کردن دست مداخله کننده گان به صفوف مبارزاتی کارگران ،یاری رسان آنا درامر مبارزاتی شان باشیم و به آنان ازهرطریق ممکنی یاری رسانیم .
مايک خانواده هستيم پس ازدستگيری و زندانی کردن بخشی از اعضاء هيأت مديره سنديکای هفت تپه متأسفانه اعمال فشار از جانب مقامات به کارگران و خانوادههای آنان افزايش يافته است. همکاران ما را از کار اخراج کردهاند و به خانوادههای آنان نيز گفتهاند که به دليل افتتاح حساب و دريافت کمک مالی از طرف رئيس سنديکا هيچگونه مرخصی به کارگران زندانی تعلق نخواهد گرفت. اينگونه اقدامات از جانب مقامات قضائی و دولتی و مسئولين شرکت نه تنها مغاير با موازين انسانی است، بلکه همچنين با موازين قانونی کشور نيز مغايرت دارد. درهيچ کدام از قوانين جزائی و کيفری مرخصی زندانی به اعمال پيش از دستگيری موکول نشده است. بهخصوص آنکه اين اعمال کاملاً در چهارچوب قوانين رايج کشور صورت گرفته باشد. باز کردن يک حساب بانکی در يک بانک داخل کشور و اعلام رسمی و علنی آن در هيچ قانونی جرم به حساب نمی آيد. اکنون قاضی پرونده با چنين بهانههايی مانع مرخصی کارگران زندانی ميشود و به اين وسيله هم به زندانيان و هم به خانوادههای آنان فشاری وارد ميکند که بر خلاف موازين قانونی است. افتتاح يک حساب بانکی دستاويزی است برای اعمال فشار و اگر هم اين حساب وجود نداشت، بازهم قاضی بهانه ديگری برای اين کار پيدا می کرد. همچنان که در روزهای اخير به تلاشهايی هم که برای جمع آوری کمک مالی برای خانوادههای زندانيان شدهاند نيز گير داده اند. اين رسم و رسوم حتی در تاريخ اسلام هم بی سابقه است. کارگران هفت تپه خواهان قطع فوری اين فشارها بر خانواده زندانيان و دادن اجازه ديدار زندانيان از خانوادههای خود هستند. ازطرف ديگر لازم ميدانم تأکيد کنم که علی نجاتی رئيس هيئت مديره سنديکای ما است. ايشان بر مبنای قوانين رايج کشوری کاملاً و بدون هيچگونه مانعی حق افتتاح حساب بانکی را داشته و دارند. وجود نظرات متفاوت در اين باره در سنديکا، مثل همه موارد ديگر، مسأله ای است در درون خانواده کارگری و هيچ خللی در مبارزه مشترک اعضاء سنديکا برای يک زندگی بهتر وارد نمی کند. اين اختلاف نظرها مانع از آن نيست که اعضاء سنديکا يکدل و همزبان حقوق حقه خود را طلب کنند. همه مخالفين اتحاد کارگران بدانند که حق سوءاستفاده از اينگونه اختلاف نطرات را نخواهند داشت و ما کارگران چنين امکانی را برای آنان فراهم نخواهيم کرد و خود اين اختلاف نظرات را به بهترين شکلی حل خواهيم کرد. چراکه مادردرون يک خانواده هستيم. آزادی کارگران زندانی هفت تپه و همچنين ساير کارگران زندانی خواست همه ما است. همبستگی وسيع کارگران واحدهای ديگر و تشکلهای کارگری در روزهای اخير نشان داد که اين خواست همه فعالين کارگری است. ما يکبارديگربراين خواست پافشاری نموده و اعلام ميکنيم که مقامات بهتر است به جای اعمال فشاربرکارگران و خانوادههای آنان، مطالبات برحق ما را پاسخ دهند. ما دستمزد مناسبی ميخواهيم که به طورمرتب درازاء کارما پرداخت شود وبرای خانوادههای ماامکان يک زندگی شرافتمندانه را فراهم کند. ما آينده امنی برای فرزندان خود ميخواهيم که مشاغل پدرانشان در خطر از بين رفتن قرارگرفته است. ما بهداشت مناسب، امکانات آموزشی مناسب، مسکن مناسب وزندگی همراه باحداقل تفريحات لازم رامي خواهيم.زندان وفشارپاسخ اين مطالبات نيست.
|